To Kill OFFICIAL ASSHOLE (T.K.O.A)

Шидэт бороо

Дэбби's P.O.V

5 Хоногийн дараа~

Вэслигээс ямар ч сураг байхгүй 5 хонолоо. Би түүнийг эзгүй байгаад баярлах ёстой байтал яагаад ч юм бэ түүнд санаа зовниод байх юм. Гэнэт утсанд мэссэж ирлээ.

From:Нэйтон

Өнөө орой гадуур гарах уу?

16:51

~Мм болноо. Хэдээс уулзахуу?

16:52

From:Нэйтэн

~Орой 8 аас би чамайг очиж авья

16:56

~~~~

Бид 2 мюзизкл үзэн оюутны байр руу минь алхана. Түүний алтан шаргал үс өвлийн салхинд хийснэ. Хэдий хүйтэн байгаа ч түүний дулаахан гар миний гарыг атгана.

Одоо жаргалтай байх ёстой байтал яагаад нэг зүйл дутуу юм шиг санагдаад байгаа юм болоо???

-Юу тэгтлээ бодоов гэж тэр над руу инээмсэглэн асуув.

-Ммм..Юу ч бишээ. Зүгээр л ..Хүйтэн байна шүү..

-Машинаараа явах хэрэгтэй байж..гэж тэр гэмшингүй хэллээ.

-Театр энэ хоёрын хооронд ойрхон ш дээ

Надад түүний халамжлах байдал таалагдаж байгаа ч сэтгэлд минь гарцаагүй нэг юм дутагдаад байна. Гэхдээ яг юу гэж ???

-Бид ирчихлээ..Өнөөдөр надтай хамт байсанд баярлалаа.

-Зүгээр дээ Дэбби. Тэр доошоо тонгойн чихэнд минь Надад ч гэсэн чамтай хамт байхад сайхан байдаг. Надад итгэдэгт, бас найддагт баярлалаа хэмээн уруулан дээр минь үнслээ.

Нэйтэн намайг оруулж өгчихөөд машинаа хөдөлгөн явлаа.

Намайг өрөөнд орж ирэхэд ямар нэгэн хурц үнэр хамрыг минь сэтлэх шахав. Яг л архины үнэр шиг...

-Ямар гээчийн үнэр вэ? хэмээн би амандаа бувтнан гэрлээ асаалаа.

Гэтэл Вэсли миний сандал дээр нүдээ анин сууж байв. Яг л өнөөх модон байшинд амьтдыг алсныхаа дараа тайвшрал эсвэл сэтгэл ханамжыг авч буй мэт суудаг шиг. Гэхдээ түүний царайнд ямар ч тайвшрал, сэтгэл ханамж харагдахгүй байлаа. Харин ч эсрэгээрээ гуниг, цөхрөл харагдаж байв. Би түүний дэргэд очин өвдөглөн суулаа. Тэгээд түүний гаранд хүрлээ.