He's the father of my friend's child (on going)

CHAPTER 4

"Ouch! wait!!!" halos kaladkarin ako ni Paulo palabas ng bahay nila.

"Wag ka nga magsabi ng kung anu-ano dito. They might hear you and they'll think that there's something going on between us!" pabulong na pasigaw na sabi ni Paulo.

Bakas sa mukha nya ang galit at takot. At kahit ano pang pigil na gawin ko, tuloy tuloy pa rin ang iyak ko.

"You are not the only one hoping that this isn't real, Pau! Ako din! As much as I want to believe that this is all just a bad dream, wala e. Totoo na to!" Pasigaw kong sabi sa kanya. I don't care kung may makarinig na iba, kahit pa parents nya! I am mad. No! I am furious!

"Aray! Ano ba!" hinihila na nya ko papuntang kotse nya. Halos ihagis nya na ko papasok.

"If that's really mine", sabay turo sa tyan ko. "Then I want that aborted!" parang may kung anong pana ang tumusok sa dibdib ko nang marinig ko ang sinabi nya.

Upon hearing it, kusa ng humampas ang kamay ko sa mukha nya. "Well, apparently this is mine too. And I will keep this baby whether you like it or not." Sabay labas ng kotse nya.

I've decided na sabihin kila mama ang kalagayan ko. Alam ko magiging masakit para sa kanila na ang only child nila ay nabuntis ng maaga.

--Karene's POV--

Ano na kaya nangyari dun?

**kriiing**

"Hello Carrie? Ano na?"

"I don't know what to do." humihikbing sabi ni Carrie sa kabilang linya.

"Have you told him already?" mahinahong tanong ko.

"Yes. And he couldn't and wouldn't accept it." boses pa lang, alam mo ng nanlulumo sya ngayon.

"Where are you? Puntahan kita."

35 minutes after, andito na ko sa tapat ng isang bar sa Pasay. Pagpasok ko sumalubong sa kin ang boses ng isang vocalista ng bandang tumutugtog dito. Agad ko din naman hinanap si Carrie.

"Kareeeeene!" tawag sakin mula sa malayo. Paglingon ko sa gawing iyon, I saw Carrie a bit drunk.

"Jeez Carrie! Why are you drinking this?"

Why did you gave her alcohol? Don't you know she's pregnant? And a freaking MINOR?" pagpagalit ko sa waiter na dumaan sa harap ko.

Pinilit kong itayo si Carrie at dalhin sa sasakyan ko.

"Carrie you know that that id ad for your baby, right?" sabi ko ng makarating na kami sa car.

"He want our... my baby aborted!" pasigaw na sabi nya.

"It is better to talk about it tomorrow. When you're more sober." I'm not shocked with her news. I kinda expected it. However, it is better to discuss it tomorrow. With her parents.