UÇURUM

Bölüm 2

Gitmek istiyorum sadece dedim.

Emre " fırtına sabaha kadar surer arabani yarın cikaririz,olmazssa çekici Çağırırız gidersin Şimdi dinlen istersen, yarın yorucu bir gün olacak dedi.

Peki deyip odaya geçtim yatağa uzandim dusuncelere daldim ve uyumusum birden gök gurleme sesiyle Yataktan sicradim. Dışarda şimşek cakiyordu gok gurultusu beni cok korkuturdu kucuk bir kizkende gok gurultusunden hep korkardim annem gelir beni koynuna alir sarip sarmalardi onun yaninda hic bir şeyden korkmazdim.Işığı açmak istedim ama elektrik yoktu.duvara cöktum ellerimi kulaklarima kapattim ve ağlamaya başladım.Kapı açıldı Emre girdi içeri çabucak yanıma geldi ve ne oldu dedi. Endişeyle gozlerime bakti.Çok korkuyorum dedim.

Elimi tuttu kaldırdı beni yatağa yatırdı ve yatağın yanındaki tekli koltuğa oturdu. Korkma uyu ben burada beklerim dedi.Tesekkur ettim Arkami donup yorgana sıkıca sarildim.sessiz sessiz hickirarak ağliyordum.Ağladığimi görmesini istemiyordum.Zaten alismistim sabahlari yastigimi ıslatan gozyaslarimla,keşke dolu sabahlara uyanmaya,icimde fırtınalar koparken mutluluk maskesi takip hayata devam etmeye.
Hayatı hep rüzgara benzetirdim savururdu ordan oraya.Emre koltuktan kalkıp yatagimin kenarına oturdu.Düsuncelerimi biliyormus gibi

" hayat çok zor ama güzel yonleride var sevdiğimiz insanlar,umutlarimiz hayallerimiz var.Pozitif düşünmek lazım biraz .
Yaşamımızı renklendirmemiz bizim elimizde"

Bu konuşmaları daha öncede psikologumdan defalarca duymustum. Hiddetle döndüm ve bağırmaya başladım Senin annen gözlerinin önünde intahar ettimi baban bir başka kadınla seni ortada bırakıp kactimi pozitif dusuneyim oglemi.
Yillardir içimde biriktirdigim ne varsa ona bağıra bağıra anlatmak istiyordum.Sonra sakin bir ses tonuyla.
"babam annemi sürekli aldatiyordu şiddet uyguluyordu eziyet ediyordu.Hatta doğum sancıları tuttuğunda hashaneye tek başına gitmiş.doğum yapmış babam sonradan gelmiş ve yinemi kız diye anneme tokat atmış.Annemin ailesi yok yetimhanede büyümüş.babam bunu fırsat bilip anneme eziyet ederdi.En son eve bir kadın getirdi ve beraber içmeye başladılar .Annemi çağırıp bize hizmet edeceksin bundan sonra benim karim sen değilsin bu diyerek annemi yine tokat attı.Annem dudaginin kenarındaki kanı elinin tersiyle sildi.Göz yaslari sel gibi akıyordu ben odamin kapısınin aralığından izliyordum.akşam babam eve geldiğinde onu görmek istemedigim için odamdan cikmazdim sesine bile tahammulum yoktu.Annem ağlaya ağlaya yanıma geldi.Annemin gozyaslari kalbime damlıyordu içim daraliyordu büyük bir nefret kaplıyordu içimi.Ondan bir gün hesap soracaktim anneme yaptıklarının bedelini ağır odetecektim.Anneme sarildim ağlama büyüyünce kurtaracagim seni bu adamdan dedim.Annem sarıldı bana saclarmi kokladi kapiyi kilitleyip yatağa yattik anneme iyice sokuldum kokusu burnuma doldu gözyaşlarını sildim optum annemde saçlarımı oksayip arada bir opuyordu.sabah gözlerimi açtığımda Annem yanimda yoktu hızla Ciktim Yataktan ve karşımda annemi gördüm

yüzü bembeyazdi ayakları havada oglece sallaniyordu kostum ayaklarına sarildim ayakları buz gibiydi.Anne......diye bağırıp ağliyordum sesimi duyan komşular kapıya vuruyorlardı sonra babam olacak o adam geldi.Anneme dokunma diye bagiriyordum çek pis ellerini komşulardan ayşe teyze sarıldı bana gozlerimi elleriyle kapatıp beni dışarı çıkardı ah yavrum bahtsız yavrum deyip sariliyordu bana.Ambulansin acı sren sesleri kulaklarimda çınlıyordu evin önü bir anda kalabalık oldu.Kendi aralarında konuşuyorlar ne olduğunu öğrenmeye çalışıyorlardı.Orta yaşli bi kadin diğer kadına en sonunda canına kiymis zavallı olan bu yavrucaga oldu diyordu.Kadinlara bağırmaya başladım susun .....benim Annem ölmedi o beni bırakmaz diye hickiriklara boguluyordum.Annemi sedyeye yatirmislar yuzu dahil üzerine beyaz bir ortu ile kapatmislardi.Ambulansa koyup kapıları kapattilar.
Bırakın lütfen ....yalvaririm Bırakın Annemi goreyim son bir kez opeyim ne olur Bırakın diye yalvariyordum.

Ambulans sren sesini açarak Hızla uzaklaştı Annemin sessiz kimsesiz gidişine bakarken gozlerimden yaş bile akmiyordu içime akıyordu gözyaşlarım Annem benide kendisi gibi kimsesiz çaresiz birakmisti içimdeki küçük kız cocugunuda götürmüştü mezara.

Toprağın altına gommuslerdi onun bedenini benim ruhumu ....
Artık bir Annem yoktu kimsesiz kalmistim sustum hiç konuşmak gelmiyordu icimden....