Bölüm 13

1.8K 68 2
                                    


Özge elini uzatıp " çok memnun oldum Eylül Hayırlı olsun diyerek gulumsedi......

" bende memnun oldum özge .." Elimi uzattim tokalastik.

Emre : gozlerimin icine bakarak "hanımlar benim gitmem gerek çok önemli bir gorusmem var." dedi.

Anlamistim yetimhanede ki diğer hizmetli ile gorusecekti. İcimden dua ediyordum geçmişi hakkında bir şeyler öğrenmesi için.

Emre gitti arkasından bizde kalktik ve şirkete döndük. Bir sure daha çalıştım ama aklım hep emre'de olduğu için icimden hic çalışmak gelmiyordu.onu çok merak ediyordum. Kendime kiziyordum keşke bende gitseydin neden yanlız biraktimki ,ya başına bisey gelirse.içim içimi yerken saatte geçmek bilmiyordu. Daha fazla dayanamadım aradım .Telefonu kapalıydı. Ona birşey olursa kendimi asla affetmezdim dua etmekten başka çarem yoktu.

Ben odada bir ileri bir geri gidip gelirken telefonum çaldı kostum açtım hemen arayan Emre idi .

" Canim beni aramissin "

" evet aradım neden kapalı Telefonun"

"Telefon kapalı değil bazı yerlerde Sinyal yok canim"

"Emre ben çok korkuyorum sana birşey olucak diye lütfen geri dön içimde kötü bir his var."

"Eylül bu adam beni tanıyor olabilir.Bu adamla gorusmem şart.Bana bir şey olmayacak merak etme sevgilim .

" Peki dedim hani o içinde bir çok his ,duygu yüku barindiran peki den .

" gorusuruz"

" byy"

Ve telefon kapandı.Ben böyle panik ,karamsar ,güçsüz olursam Emre'ye yardımcı olmak yerine engel olurdum. Ama elimde değildi ona bir şey olmasından çok korkuyordum.

Biraz daha oyalandiktan sonra sirketten Ciktim. Eve gidip Emre'yi orda beklemek istiyordum.Biraz alisveris yaptıktan sonra eve geldim.

Uzerime rahat birşeyler giydim.Mutfağa girdim Emre'ye güzel bir yemek yapmak istiyordum ama Emre'nin hangi yemeği sevdiğini bilmiyordum. Onun hakkında ne kadar az şey bildiğimi fark ettim bizim normal bir iliskimiz yoktu .Biz diğer sevgiler gibi ele ele gezemiyorduk yada Mutluluktan içimizde kelebekler ucusmuyordu.Hayata dair çok büyük acilarimiz ,yaralarimiz vardı bizim.Bizde bir gün mutlu olacakmiydik içten gulecekmiydi hüzünlü yüzümüz .Bu dusunceleri bir kenara bırakıp makarna ve çorba pişirmeye karar verdim.en kısa zamanda yemek kültürümü genisletmem lazımdı.Emre'ye daha güzel yemekler pişirmek istiyordum.

Yemekleri pisirdim sofrayı hazırladım. Sürekli gozum saatte takılıyordu.Salona geçip TV açtım koltuğa uzandim biraz TV izledikten sonra kapı çaldı heyecanla yerimden kalktım hızlı bir şekilde kapıyı açtım karsimda ki Emre değildi !! Şaşkın şaşkın bakarken
Bora:" beni içeri davet etmeyecek misin Eylül "dedi.

" Sen hangi yüzle kapima geliyorsun git Burdan " dedim.

Bora eliyle beni içeri itip kendiside içeri girdi.

" Sen ne yapıyorsun yaa defol git evimden"

" istedigimi almadan gitmeyecegim"
Dedi ve sacimdan tutup beni salona doğru sürüklemeye başladı.
" bırak beni lütfen bırak diye bağırmaya başladım. Eliyle ağzımı kapatti " bana bak susmassan eyer seni öldürürüm eyer susup cici bir kız olursan sadece istedigimi alır ve giderim."

" ne istiyorsun benden"

"Seni istiyorum yarim kalan işimi tamamlamaya geldim.

Yüzüne okkalı bir tokat attım.
" hastasın sen defol git buradan bana zarar verirsen Emre seni öldürür "dedim.

UÇURUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin