UÇURUM

Bölüm 15

Hastahane koridorun da akşama kadar bekledik.

Emre : " Ben daha fazla bekleyemem " diyerek Dr ile konuşmaya gitti. Bende peşinden gittim.

Hayriye hanımın Dr bulduk. Emre durumu anlattı .
Dr :çok kısa gorusmenize izin verebilirim dedi ve bizimle geldi.

Yoğun bakım odasının kapısında hemşire hanıma birşey ler söyledi. Hemşire Emre'yi çağırdı ve ona yeşil önlük giydirdi ağzına maske taktı.
Bende Emre ile beraber girmek istiyordum ama sadece Emre'ye izin verilmişti.

Emre yoğun bakım odasından içeri girdi. Koridorda bir aşağı bir yukarı yürüyordum. Çok merak ediyordum acaba Hayriye hanım Emre'nin annesi olabilirmiydi.

Bu bilinmezlik iki dakika sonra bitecekmiydi. Doktorun verdiği iki dakika sure dolmuştu ama Emre hala cikmamisti. meraktan çatlamak uzereydim. Kapinin önünde durdum dua etmeye başladım. Önce hemşire arkasından Emre çıktı .

Emre'nin Gözlerine bakiyordum nasıl olduğunu anlamaya çalışıyordum. Emre cok üzgün gorunuyordu gözleri kızarmıştı hemen koşup sarildim

" ne oldu Hayriye hanıma bir seymi oldu ?"

Emre konusamiyordu hickirarak bana sarıldı.

" Emre Hayriye hanım annenmi konuş lütfen."

"Hayır annem değilmiş "

" Tamam canım hadi gidelim Burdan " deyip elini tuttum. Onu Burdan uzaklastirmaliydim . Böyle üzülmesine Dayanamıyorum.

Hastahaneden çıktık arabamıza bindik Emre cok üzgündü bir sure gittikten sonra arabayi deniz kıyısına surdu. Arabadan indik banklardan birine oturduk .Emre hiç konuşmuyordu .Hayriye hanım ona ne demişti acaba yada yine bir şey bulamadığı için mi bu haldeydi.Sormak istiyordum ama onun suskunluğu benide susturmustu. Saatlerce denizi seyrettik . Artık daha fazla dayanamadım ve sordum.

"Emre bana anlatmayacakmisin neler olduğunu"?

Emre derin bir nefes aldı

"Ailemi buldum "

"Eee neden bu kadar uzuntulusun peki "

" Hayriye hanım beni tanıdı kendisi benim dadimmiş. Ailem çok zenginmis Ben 5 yasindayken eve silahli adamlar gelip annemi ve babami öldürmüsler benide aramislar ama hayriye hanim beni bahce kapisindan cikarip kacirmis. Sonra İstanbul'a getirmiş bir akrabasının yanında kalmisiz sonrasında izimi kaybettirmek için Beni yetimhaneye o bırakmış.

" Hayretler içinde Emre'yi dinliyordum."

"Görduyum kabuslar şimdi anlam kazandı beni çekiştirerek götüren kadın Hayriye hanimmis.

" Kim yapmış bunu ailene "?

" Daha fazla konuşmasına hemşire izin vermedi. Durumu kötü çok hasta."

Emre'nin elini tuttum " çok üzgünum bunu ailene yapanları bulalım polise gidelim hadi."

Ben Emre'yi cekistirirken. Emre Elimi tuttu
"polise gidemeyiz kim olduklarını bilmiyoruz bizede zarar verebilirler Hayriye hanımdan yarın öğreneceğim sabredip beklememiz lazim"

" Tamam peki hadi geç oldu evimize gidelim" dedim.

Kalktik eve doğru yola koyulduk. Eve geldiğimizde kapı açıktı Emre başparmağını dudağına götürüp sus işareti yaptı.

Çok korkuyordum hırsız hala içeride olabilirdi. Emre beni arkasına aldı ve yavaş yavaş içeri girdik.

Eşyalar kırılmıştı yerlerde cam parçaları vardı. salonun duvarına kırmızı sprey boya ile Bu işin peşini bırak sana bu son uyarı Yazıyordu.

" Emre lütfen polisi arayalım lütfen ""

" Hayır arayamayiz adamlar evini biliyor seni tanıyorlar sana zarar verebilirler.

" peki ne yapicaz ?!!

Emre bana döndü ve ellerimi tuttu ." Sana söz veriyorum ikimizide bir şey olmayacak korkma"dedi.

"Tamam " anlamında Kafami salladim.

Evi toparlamaya başladık .Duvardaki boyayı sildik. Saat epey geç olmuştu.

Emre : Burada kalamayiz benim evime gidelim dedi.

Yanıma bir kaç kıyafet alıp aşağı indim.

Emre : " bizi takip ediyor olabilirler yangın çıkışından çıkalım dedi.

Yangın çıkışından çıktık benim arabamla taş eve geldik.

İçeri girip kapıyı kilitledik.

Emre cok yorgun gorunuyordu .

" yatalimmi dinlen biraz" dedim.

"Tamam "

Ben geceliklerimi giyip dislerimi fircaladim. Emre'de duş alıp yanıma yattı .Gozlerini tavana dikmiş bir şeyler dusunuyordu. Sarildim Kafami göğsüne koydum. Bir eliyle Elimi tuttu diğer eliyle saçlarımı oksuyordu.

" iyiki varsın iyiki yanimdasin bu kadar aciya nasıl dayanirim sen olmasan..."dedi.

Kalktım kucağına oturdum ellerimle yanaklarini tutup gözlerine baktım ben hep senin yanında olacağım " dedim ve Dudaklarını optum uzun bir opusmeden sonra Emre yine rahat durmadı ve kucağından indirip yatağa yatırdı beni ve uzerime çıktı. Dudaklarimi deli gibi opuyordu bende karşılık veriyordum. Artık ne olacaksa olsun karşı koymayacaktim.

Onu mutlu etmek istiyordum. Bacaklarimi araladi tam zevkin doruklarina cikmisken telefon çalmaya başladı..

Emre telefonu önemsemedi devam etti ama ben bu saatte arayanın hayırlı bir haber vermeyeceğini dusundugum için merak içinde Emre'yi ustumden indirdim ve telefonu açtım .

Hastahaneden arıyorlardı. Hayriye hanım ölmüştü. Hayriye hanımın kimsesi olmadığı için Emre hastaneye telefon numarasını bırakmıştı ve hastahane masraflarını ödemişti .

Telefon kulagimda öglece kaldım .Şimdi Emre'ye nasıl verecektim bu haberi .....