UÇURUM

Bölüm 5

Arkadaşlar telefonla yazdığım için noktalama işaretleri ve kelimelerde bazen değişmeler oluyor. bunun için sizlerden özür diliyorum iyi okumalar.

Bu sesi bir yerden tanıyordum .Yüzünü bana döndüğünde okadar sasirdimki agzim açık kaldı inanamadim , hayal goruyorum herhalde. Bu Emre idi Emre benim patronummus gri takim elbise ve beyaz gomlek giymis okadar yakisıklı gorunuyorduki aman Allahım cok utanmistim utançtan yine domates gibi kizarmistim.Ellerim titriyordu Emre yanıma geldi " iyimisin "diye sordu.

" iyiyim sadece çok şaşırdım sizin patronum olduğunuzu bilmiyordum."dedim.Güldü Bende senin sirketimde çalıştığını bilmiyordum.Sen o gün taş evde calistigin şirketin adını söylediğinde oranın sahibi olduğumu soyleyemedim senin utanıp bu şekilde kizaracagini tahmin etmiştim seni utandırmak istemedim dedi.

Seni neden buraya cagirdimi merak etmiyormusun ? Aslında çok merak ediyorum dedim.Senin çalışma performansıni ve projelerdeki basarini göz ardı edemem.Bu yüzden seni yazılım departmanin muduresi olarak atadim.Bundan sonra yazılım ile ilgili sorunları birlikte cozecegiz dedi.Ben ne diyecegimi bilmiyorum daha önce böyle bir sorumluluk almadım bu konuda başarılı olabilirmiyim emin değilim dedim.Emre gülümseyerek aklımı basimdan aldı.Ben ona hayran hayran bakarken " ben eminim basaracaksin" dedi.

Peki dedim ben musadenizi istiyim.Emre "Eylül hanım Peki musade sizin buyrun.dedi ben iyi günler dileyerek odadan Ciktim .odama nasıl geldigimi bilmiyorum Allahım neydi bu şimdi tam Hayatımdan vazgecmisken her şeyin bittiği yerden yeni bir hayata basliyordum.

Belkide Allah çıkarmıştı bu adamı karsima.Birdaha goremem derken tekrar kader bizi biraraya getirmişti bir şekilde yollarımız kesisiyordu.Emre çok iyi bir insana benziyordu kişilik olarak yardımsever biriydi.fiziksel olarak ta çok yakışıklı uzun boylu esmer her kadının rüyasını susleyebilecek bir erkekti.Evlimiydi acaba yok yok evli olsa taş evde yalnız olmazdı herhalde ben yine derin düşüncelere dalıp gitmistim.Off ben ne sacmaliyorum yine neden bu adam sürekli beynimin içinde.Evli yada bekar banane ne ilgilendiriyor beni ,yoksa aşikmi oluyorum.... umarım olmam.bu dusuncelerden sıyrılıp saate baktığımda epey geç olduğunu fark ettim.Çantamı alıp Ciktim.önce alışveriş yapmam gerekliydi evde yiyecek hiç birşey kalmamıştı.Markete gittim alışveriş yaptım.Eve geldim hemen dusa girdim günün yorgunluğunu stresini atmam gerekliydi güzel bir duştan sonra.Yemek yaptım yedim.ortalığı toparladiktan sonra TV nin karşında uyuyakalmisim.her gece yaptığım gibi.Telefonuma gelen mesaj sesiyle uyandim. Telefonu sehpanin üstünden aldım baktım tanimadigim bir numara iyice merak ederek açtım mesajı Eylül hanım rahatsız ediyorum kusura bakmayın yarın sabah 10:00 da Emre beyinde katılacağı bir toplantiniz var iyi geceler.Hande Mert.Neden bu saatte haber veriyorki acaba diye merak etmekten kendimi alamadım.Hemen odama çıkıp Güzel bir elbise secmem gerekliydi.Yarın çok güzel olmaliydim.Kırmızı renkli vücut hatlarimi ortaya çıkaran iddali bir elbise seçtim.hemen yattım ama bir turlu uyuyamiyordum sabaha karşı uyudum.alarmin sesi ile uyandim hemen koşa koşa banyoya girdim soğuk bir duştan sonra saclarima maşa yaptım kırmızı elbisemi giydim hafif bir makyaj yaptım aynada Kendime baktım gayet guzel olmustum. Hemen Ciktim Arabama bindim yolda hareketli bi müzik açtım ritim tutarak işyerine geldim.Çok heyecanliydim içimde kelebekler ucusuyordu.sanki geçen hafta intihar eden ben değilmişim gibi içimdeki kipirtiya engel olamiyordum Emre'yi gormek için sabirsizlaniyordum. Güvenlikten geçerken her sabah ki gibi asik suratla degilde guler yuzle Günaydın dedim beni gulumserken goren ve şaşıran güvenlikci arkadasta bana Günaydın dedi suratı çok komik görünüyordu.

Hemen odama ciktim sabah kahvemi içtikten sonra toplantı odasına doğru yürümeye başladım. Kapıya geldiğimde çok heyecanlı olduğumu ve ellerimin titredigini fark ettim.gözlerimi kapattim derin bir nefes alıp kapıyı tiklattim.İçeri girdim kocaman bir toplantı masası vardı.içeride yazılım departmanında çalışan arkadaşlar vardı masanın başında da Emre oturuyordu.Kahretsin yine çok yakışıklı görünüyordu takım elbisesinin ceketi yoktu ustunde.sıcaktan dolayı çıkarmıştı herhalde. beyaz gömlek kravat çok yakismisti saclarini yana atmış oldukça karizmatik görünüyordu.Beni görünce" Eylül hanım da geldi buyrun Eylül hanim" deyip hemen sol tarafinda ki koltuğu gosterdi. Arkadaşlar Eylül hanım yazılım departmanimizin muduresi olarak atandı.Bundan sonra yazılım ile ilgili butun konularda Eylül hanım sorumludur.Deyip söze başladı ve 2 saat suren yeni projeler üzerinde konuştuk.Toplantı bitiminde Emre " evet arkadaşlar toplantı bitti çıkabilirsiniz Eylül hanım siz kalın dedi.

Diğerleri çıktı ben kaldım bir anda sessizlik oldu. Emre ayağa kalktı bana doğru geldi eğildi gozlerimin icine bakarak sert ve kizgin bir sekilde elbise çok yakismis. Ama bir daha benin sirketimde böyle bir elbise sakın giyme dedi.Kapıyı sertçe vurup cikti. Neydi bu şimdi gözlerim doldu moralim bozuldu.Bu adam ne yapmaya çalışıyor.sabahki enerjimden eser kalmamıştı.üzgün bir şekilde toplantı odasından Ciktim odama doğru ilerlerken Emre'yi koridorda insan kaynakları mudurunun sekreteri özge hanımla samimi bir şekilde konuşurken gordum.Kadın mini bir etek giymişti ve tum vücudunu saran dar bir gomlek giymişti .gömlek okadar dardiki on düğmeleri her an kopacak göğüsleri firlayacakmis gibi duruyordu. Oysa benim elbisem ona gore çok kapalıydı.O öğle giyinebiliyorsa neden bana öğle söylemişti.Hem bana karışmaya ne hakkı vardı.sinirlerim iyice gerilmisti.Sert bir şekilde yanlarından geçtim ve hizla odama girdim.Güne güzel başlamıştım ama güzel geçmiyordu .....