Chapter Four: Bondings

6 0 0
                                    

"Ayrie?"
Lumingon ako.
Si Eiffer as expected nagulat siya at naipaliwanag ko naman ng maayos kung ano yung nangyari kaya siguro naintindihan niya naman.
~
Nasa Jollibee kami ngayon at walang nagsasalita. Kulang na lang na may tumunog na kuliglig dito. Parang cycle lang ang tinginan namin ako titingin kay Eiffer tapos titingin siya kay Ezzra tapos titingin naman siya sakin. Magkatabi kasi sila tapos magisa akong nakaupo sa kabila. Ayoko kasi ng may kashare. AYOKO ng naaagawan. omg. HAHAHA.
"O-order na ko?" sabi ko.
"Sasama ko." sabi nila ng sabay. Oh?😂
"Kayo na lang kaya ano ho." sabi ko tapos pinaalis ko na sila. Okay lang sila naman magbabayad.
Hanggang ayun nakain na kami pero walang nagiimikan.
Alam ko na ipagkikilala ko sila.

"Eiffer si–" pinutol niya. -.-
"Alam ko." Sabi niya.
"Ezzra si–" pinutol din niya.
"Alam ko din" sabi niya
Mga napakasama talaga. Binabara ba naman ako.
Nung natapos na kaming kumain tumayo si Ezzra at nagpaalam na pupunta ng cr pero dahil nasa gilid siya kailangan niyang dumaan sa gilid ni Eiffer.

*boogsh*

Nagdagasa si Ezzra grabe. Ngayon ko lang nakitang nagkaganito yang si Eiffer. Hmm. Ang sama ng tingin ni Ezzra bago nagpatuloy umalis. Hahaha.

"Ano ka ba?tsk." Sabi ko tapos umirap ako.
"I hate him. Sino ba siya?" sabi niya.
"Akala ko kilala mo siya?" sabi ko
"Ano mo siya I mean?" sabi niya
"Friend. Kaibigan ko the end." sabi ko tapos inirapan ko siya.
" Ako?" Tanong niya.
"Bestfriend ko. Ano ba?" Sabi ko ulit
"That's all I ever was." sabi niya tapos tumayo na siya at umalis. Ano daw. Bakit kaya?

That's all I ever was

Ano bang gusto nun?  Oh? Bestfriend. Di ko maintindihan. I grab my phone at dali dali kong tinawagan ang pabebe. Dahil oily yung fries na kinain ko dumulas yun sa kamay ko. Ugh. tumungo ako at kinuha ito tapos sa kabila may nakita akong I.D. sa kabilang upuan. Alam kong hindi kay Eiffer dahil hindi yun ang kulay ng aming school ID .
Nilagay ko yun sa bag ko. Hahaha. Bahala siya hindi ko yun ibabalik.

"Asan na yung epallogs mong bestfriend?" sabi niya.
Ayy. Grabe epallogs talaga.
"Nyenyenye. Baka ikaw pa!" Inirapan ko siya.
"WOF tayo?" sabi niya.
"Akin na kase yung sapatos ko. Hoy. " sabi ko pero dumiretso siya papunta sa escalator. Hawak hawak ko naman yung bag niya at binubuksan para hanapin dun.

"Ano ba? Bitaw. Siya. Sabing bitaw. 1...2..3.." sabi niya.
Napakaold na nung style niya para mamilit na bitawan ko kaya hindi ko binitawan.

Sabi kasi nila kapag mahal mo dapat hindi mo binibitawan. Omg. Ayoko na. HAHAHA.

Dinala niya ko sa WOF at bumili ng mga tokens.

"Don't you think you're too old for that?" tanong ko.
"Oo alam ko. Pero no one's too old for fun right?" sabi ko.

I was stunned right at that moment kasi wala akong masagot. Totoo naman siya.
Una siyang pumunta dun sa may basketball.

Shoot.Shoot.Shoot.
We can say that his really good at this. Kumuha ako ng isang bola at itinry kong ishoot ito. BURN! Nagshoot. Basketball wasn't my thing but I just play it whenever I want.
Tumigil ako dahil napagod ako bigla.

That's when I received a phone call.
It's Tatay.
"Tay? Bakit po?" sabi ko.
What he said was all blurred to me. Hindi ko maintindihan. Biglang nagdilim yung paligid ko. Luha na biglang naramdaman ng aking pisngi. Gulat na gulat ako sa narinig ko. Nangatog na ang mga tuhod ko at napasalampak ako sa sahig. Ramdam ko na tumigil sa paglalaro si Ezzra at pilit akong itinatayo.
"Opo" ito na lang ang tangi kong nasagot sa sinabi ni Tatay.
"Bakit?" sabi ni Ezzra.
"I-I need to go home" sabi ko.
"Tara, hatid na kita" sabi niya.
Tumayo na ko.

ABCDheartEFGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon