The Silence Between Us

Chapter 11: T.S.B.U

Nathalie's POV:

Ang kulit naman netong Martin nato huhu! Kaya ko namang kumain mag isa di naman ako pilay eh!

*pout*

"Say Aaahh" isinubo saken ni Martin yung ubas.

"Kaya ko naman Martin eh!" Paguutos ko.

"Ako na nga lang" Jusmiyo parang bata naman tong si Martin sobrang kulit.

Pumunta siya sa may side table ng kwarto at nagumpisang magbalat ng mansanas. Kanina pako kumakain ng kung ano anong prutas -_-

"Martin wala bang fries jan? Nauumay nako sa prutas eh kanina pako kain ng kain niyan" pag rereklamo ko totoo naman eh huhu namimiss ko ng kumain ng Fries , Ice Cream at  Pizza Huhu.

"Sabe ng Doctor di ka pa daw pwedeng kumain ng mga may lasa" ay grabe ha? Hindi naman ako naconfine dahil sa sakit eh nawalan lang naman ako ng malay-_- Ang OA naman ng hospital nato.

"Minsan lang naman eh! Tsaka teka nga kylan bako lalabas dito? Ilang araw nakong absent sa school at sa trabaho baka mamaya tanggalin pako at idrop!" Wag naman sana!

"Hindi mangyayari yon kase alam na nila ang nangyari sayo!" Buti naman at naisip nila yun.

Nag lakad na si Martin pabalik saken. Sinubuan niya na ulit ako. Ang tagal naman ng bukas-_- Gusto ko ng maqkita sila Zac eh.

"Aaahh" Isinubo ulit saken ni Martin ang isang hiwa ng Mansanas.

"Busog nako Martin! Tama na mamaya naman!"

" last nalang!"

"Ayaw ko na nga"

"Isa na nga lang"

"Nasusuka nako eh huhu please"

Ayoko na nga jusko ang kulit.

"Eto last nalang oh!"

"Please martin ayaw ko na talaga huhu"

Ilang beses bang pinanganak tong si Martin daig pa ng Grade 1 tong kausapin eh-_- Gusto niya bang masuka ako dito-_-

Jacob's POV:

I opened the door of her hospital room.

"Please martin ayaw ko na talaga huhu" Nathalie pleaded.