Διαδυκτιακή Αγάπη

κεφάλαιο 22

Μία:Σε αγαπώ. Ούτε εγώ πήγα ποτέ με κανέναν! Μονάχα εσένα είχα στο μυαλό μου. Όμως βρε Άλμπερτ δεν μπορούμε να είμαστε μαζί πλέον. Και τον λόγο δεν μπορώ να στον πώ. Όσο πικρό και αν ακούγεται άφησε με ήσυχη. Είναι απλά πολύ δήσκολο να είμαστε μαζί. Συγνώμη. Νομίζω είναι ώρα να φύγεις και μην με ξαναενωχλήσεις. Μονάχα κακό θα μας προσφέρει.

Άλμπερτ: Μα γιατί γαμώτο; Τώρα που σε βρήκα δεν μπορώ να σε χάσω ξανά! Σ'αγαπώ!

Απλά δεν μπορούσα. Είναι πολύ νωρίς για να μάθει τι στ'αλήθεια συμβαίνει. Πρέπει να αναλάβω  τις ευθήνες μου.

Μία: Απλά δεν μπορούμε Αλ. Το θέλω μα οι συνθήκες δεν με αφήνουν. Μακάρι ν'άξερες αλλά δεν πρέπει. Δεν μου επιτρέπεται να σου το πώ.

Αλ: Υποθέτω πως αυτό είναι το αντίο μας τότε.

Μία: Υποθέτω πως ναί.

Μισώ τον εαυτό μου που το κάνω αυτό. Μα ο Ντίλαν δεν πρέπει να το μάθει έτσι και αλιώς. Ήταν πια ξημερώματα. Έπρεπε να πάω στο πόστο μου όπως κάθε πρωί.

Ντίλαν: Ήρθες μικρή.

Μία: Ναι όπως κάθε πρωί.

Ντίλαν: Λοιπόν σε ζήτησε ο Αρχηγός πρέπει να σε δεί επεϊγον.

Μία: οκει πάω.

Προχώρησα τον διάδρομο και έφτασα στην μεγάλη πύλη. Χτύπησα σιγανά και άκουσα την γέρικη φωνή του.

Αρχηγός: Έλα παιδί μου πέρασε.

Μία: Με ζητήσατε κύριε;

Αρχηγός: Ναι παιδί μου λοιπόν άκουσα πληροφορίες πως εσύ συνομίλισες με έναν νεαρό σήμερα.

Μία: Ναι κύριε.

Αρχηγός: Λοιπόν άκου επειδή εσύ είσαι καλύτερη απο όλους εδωμέσα αποφάσισα πως γέρασα πλέον για τα πράγματα που κάνουμε αλλά σε θέλω εσένα πια για αρχηγό την ομάδα μας. Αλλά υπο έναν όρο. Δεν πρέπει να ξαναμιλήσεις σε αυτόν τον νεαρό. Είναι αρχηγός της εχθρικής μας ομάδας Μία. Ήρθες εδώ για βοήθεια και αποδήχτικες η πιο δυνατή απ'όλους. Γι'αυτό πρέπει να τους εκδικιθούμε Μία. Γι'αυτό που έκαναν στην Μαρίλια.

~Flashback~
Μαρίλια: Αγάπη μου επιτέλους 30 χρόνια γαμου μαζί.

Αρχηγός: Ναι αγάπη μου.

Μαρίλια: Μου υποσχέθηκες πως θα μου γνώριζες τον αδελφό σου.

Αρχηγός: Ρε αγάπη μου σου είπα πως είναι επικύνδινος. Ήμαστε τσακωμένοι εδώ και τόσα χρόνια κατάλαβε το.