Bölüm.4 Ama yinede çok güzel gülüyorsun...

186 44 8
                                    

Telefonu sehpanın üzerine bıraktıktan sonra hızlıca yastıkları düzeltip odama geçtim,dolaptan geceliklerimi alıp,giydim...

Çok geçmeden yatağa yattım ve sırt üstü yatıp karşımda duran içinde kaybolduğum tavana bakakaldım...

Aklımda birsürü soru geziniyor ve sürekli şüpheye düşüyordum?
-Ya şimdi ne yapacağim?
-Artık tekim ve nasıl geçineceğim?
-Ya okulum ne olacak?
-Paramda bitecek o zaman ne olacak?
-Annem ne yapıyordur şimdi?
-Eve birşeyler almam gerekiyor nerden alabilirim ki hiçbiryeri bilmiyorum.
O kadar çok düşündüm ki artık beynim yanacak diye korkuyordum. ve yavaştanda uykum gelmişti.Bir süre sonra uykuya dalmışım zaten.

Sabah bir neşeyle uyanmıştım,garipti ben hiç bu kadar mutlu uyanmamıstım ,çünkü kimse mutlu uyanmaz herkezin gözü kıpkırmızı, dudakları mosmor ,üstü başı dağınık ve saçları kabarık bir şekilde uyanır, bi tür cadi gibi...

Bende öyle uyananlardanım.Yani sevdiğim çocuk beni uyurken izlemek istese pişman olurdu heralde...

Yataktan bi kuvvet kalktım ve hızlı adımlarla lavaboya girdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra,kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa girdim...

Yarım saat yemek le uğraştiktan sonra,üstümü giyinmek için geri odaya girdim,hemen üzerimi giyindikten sonra ,telefonumu alıp dısarıya çıktım çok biryer bilmiyordum o yüzden yavaş ve dikkatli adımlarla yürüdüm...

Aslında amacım Defne teyzenin yanına gitmekti fakat evini bilmiyordum öyüzden mahalleyi gezmeye karar verdim...

Her tarafta ip atlayan,top oynayan çocuklar,kaldırımlara konulmuş banklarda oturan hayvanseverler,karanlık tenha köselerde gezinen sersiler,bu mahalle o kadar sıcak ve samimi geliyordi ki bana önceki yaşamımı unutturuyordu.

Az daha aşağıya indim fakat aşağıya indikçe ortam tenhalaşıyordu..

Ben hep cesur bir kızdım yani hiç tenhadan,karanlıktan,kötü insanlardan,yırtıcı hayvanlardan...
Ben korkmazdim,Hatta orta okulda kötü kızlık tasladığım bile oluyordu...

Anneme hep şikayet ederlerdi beni.Güzel günlerdi özlüyorum o yılları..

Yavaş yavaş yürürken etrafta gezinen serseri çocukların bana baktığını farkettim.Adımlarımı daha hızlı atmaya başladım tam koşacaktım ki gozüm birine çarpmısti...

"Allah'ım bu insan mı yoksa halisülasyon mu görüyorum"

Gözlerimi ovup tekrar aynı tarafa baktım birden çocukta gözlerini bana doğru çevirdi.Çocukla uzun süre bakıştık birden suratına şaşkın ifadesini takınıp beni güzelce bir süzdü,birden gözlerini çekip uzaklara baktı,ardından hızlıca ayağa kalktı ve benim olduğum yöne doğru yürümeye başladı.

"Bir sorun mu var??"

"Allah'ım benimle mi konuştu bu"

"Şşştt kızım sana dedim cevap vericekmisin?"

-Şey,şey aa ben Gizem...

Çocuk suratını asip;
-Banane kızım senin adından!!

Çocuk beni o kadar büyülemişti ki,ağzım dilim kurumuştu ve zar zor konuşuyordum...

-Senin adın ne ,seninle tanışmak istiyorum,kötü birşey mi??

Bana bakıp gülmeye başladı;
-Hahahaaha,Sen kaça gidiyosun
bakalım.

Suratıma kızgın simasını asıp;
-Niye dalga geçiyosun ya adını sordum sadece!!

Suratını eski haline bürüp;
-Adım "kumsal" küçük hanım...

Kumsala bakıp samimi bir tebessümle;
-Adın çok güzelmiş,en sevdiğim isimlerden biri,Tanıştığıma memnun oldum Kumsall...

Göz bebekleri aşık olmus bir insanın gözleri gibi parlıyordu,Ben ise onun o parlayan gözlerinde kayboluyordum...

Bir süre sessizce birbirimizin gözlerine bakakaldık.O beni her saniye büyülerken,onun yüzünde ise bir tebessüm oluşuyordu.

Dudakları,gözleri,kaşları bir serseriye göre fazla temiz ve hoştu...

Kumsal gözlerini benden çekip,"Arkaďaş olmak istiyorsan olabiliriz,fakat bizi biliyorsun,maddeler ve içkiler senin alışman zor olur.dedi ve beni iyice kendine bağladı..

Anlık mantıkla ve o heycanla;
-Olur,olur bende onu istiyordum seni tanımak istiyordum,arkadaş olalim...

Kumsal'ın yüzünden inmeyen o tebessüm bin kat artmıştı sanki;

Hemen gözlerini üzerime dikip;
-Peki nerede oturuyorsun,yani bilmem lazım sonuçta...

Kumsal'a yaklaşıp kulağına fısıldadım;
-Hemen yukarda mutlu marketin karşısinda,

Kumsal gülüp;
-Ben de mutlu marketin yanında oturuyorum,buraya arkaďaşlarım burada diye geliyorum...

Heyecanla ve umutla;
-Sen kötü çocuk değilsin ozaman??

Tebessümünü takınıp başını sola doğru eydi ve eliyle şaçlarını düzeltti...

-Fazla değilim desek,buradakileri tanısan kıyaslama yapmazsın mesela ben madde kullanmıyorum sigara ve alkol kullanıyorum ve sana birşey söyliyeyim buralarda bu kılıkla gezme yerler seni;

Ben korkulu gözlerle;
-Senin gibi havalı giyinsem olur mu?

Kumsal kahkaha atıp;
-Sen baya acemi çıktın be güzelim,ben sana kıyafet bulurum giyersin...

Peki diyip gülümsedim,etrafta gezinen serseriler gözlerini bana diktiler...

Kumsal ağzımı kapayıp;
-Şşştt burda gülmek yasak birde bir erkeğe bakarak,yapma dediğim gibi seni burda yerler....Ama yinede çok güzel gülüyorsun...

Dedi bana ve gözlerime bakarak tebessümünü daha çok arttırdı.Ben bir an bayılacağım sandım,ne yapıyordu bu çocuk bana mahfediyordu beni,









-Kötü Çocuk & İyi Kız...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin