Barsın ağzından
Gözlerimi kırpıştırdım. Ve kırpıştırdığımda gözümün içine hapis olan yaşımı buraktım. Yüzüm kasılmış ve şaşkınlıkla açılan ağzıma giren tuzlu bi tatla ağladığımı fark etmiştim. Bu kız hayatıma girdikten sonra ne değişmiştim öyle. İlk aşk, ilk kaybetme korkusu ve benim için önemli bi ilk daha: aynı yatakta sadece uyumak.
Ona dokunmaya kıyamazken onu öperken her anında huzur bulurken bana sorduğu soru bunları bi daha yaşamayacağımı gösteriyordu sanki.
"Nasıl? Benim sevgilimmisin? Ne saçmalıyorsun sen? Cenk ne saçmalıyo bu?"
Gözümden düşen bi yaşı daha farketti fakat bakışları hala yabancıydı bana.
"Aslı bak.. selma abla...o öldü. O bi kazaya kurban gitti. Bende her anında yanında oldum. Her zaman. Zamanla sana aşık oldum. Sende bana. "
"N-ne. Saçmalamayı kes. Çık odadan. Selam abla ölemez. Ne ölmesi. Sen kimsinki bunları bana söylüyorsun. Ne haddine. Selma ablayı çağırın bana. Selma abla nerde. Çık odadan ÇIK!" Sonlara doğru hareketleri kasılmıştı. Belliki sinir krizi geçircekti. Kolundaki seruma dikkat ederek kollarını tutarak iki yanına sabitledim.
"Sakin ol. Yanındayım" gözlerindeki yaşlar her akışında sanki el el ateş ediyolar gibi acıtıyordu. Yüzğm ona çok yakındı. Akan göz yaşını öptüm. Normalde böyle şeyleri iğrenç bulurdum ama bi yerde okumuştum. Bi kızın göz yaşlarında her acı saklıdır. Onu öpersen acısı azda olsa hafiflermiş.
Bana bakışları bi an değişti.
"Herkes dışarı çıksın. Melsa sen kal. Herkes çıksın."
Altmda debelenmeyi kestiğine emin olunca ellerii bıraktım. Odadan çıktım.
1 hafta sonra
Barstan..
"Koca 1 hafta. Hiç bi belirti yok. Yok abi hatırlamıyo. Bazen gözünde bi duygu hissediyorum fakat göz açıp kapayınca geçiyo." Hoop. 1 şat daha.
"Oğlum sakin ol. Aslı bu. Hatırlar. Hem biz bu akşam içmek eğlenmek için gelmedikmi?" Cenk haklıydı. Beni burayada o getirmişti. Elimdeki küçük bardağı hızla duvara fırlattım. Batın ve bora ayağa kalksada cenk bunu bekliyormuş gibi sakindi.
"Lan bana eğlenmek demeyin. Zaten burayada sizin zorunuzla geldim. Amına koyim lan. O kız bi bok hatırlamıyo. Resmen sikinde bile değilim. Siz gelmişsiniz eğlenelim diyonuz. O kız benim yüzümden orda yatıyo. Benim yüzümden hatırlamıyo. Yaptığımın bedelini öderken nasıl eğlenebilirim." Ceketimi aldım. Dışarı çıktım. Şuana kadar 15 şat atmış olsam bile kendimdeydim. Zaten normal halim sarhoş gibiydi. 1 haftadır toplam 1 günlük süre kadar uyumuşumdur heralde. Yemek? Haha 0. Bi bok yemedim. Sürekli buğlem zorlasada yemedim. Buğlemin bi gün üzüntüden sütümü kesilmiş ne. Ondanda bi üzgünüm. Ayrıca hümada hasta bu aralar.
Arabaya bindim. Gözlerim ve zihnim dalıp gitmişti. Beni bu dalgınlıktan kurtaran telefonun sesiydi. Telefonumu elime aldığımda şoka uğradım.
Arayan ASLIMM
Hemen telefonu açtım. (Koyu renk bars açık renk aslı)
"Sev-aslı? Noldu bişeymi oldu?"
"Bars ben.. seni... şey yanlş anlama ama..özledim."
"Bebeğim.. bende seni hemde çok. Nerdesin yanında geleyim."
"Hayır. Sen karşımdayken yine bi yabancılk çekiyorum. Fakat burdayken iyi."
"Bi dka sen beni yoksa.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize
HumorAnsızın karşımıza çıkan mucizeler. Kim engel olabilirki bunlara. Anlık hayat değişikliğine kim alışabilir. Hepimiz alışmalıyız. Unutmayın ölüm kurtuluş değil! Kitaptan bir kesit... "Bu sevgilim beni sevdiğin için " diyip dudağımı öpceğini düşünürken...