Mucize

Zor Olan Yanında Olmam

Elektrikler gitmeden evvel..

Aslının ağzından

Umay anlattıkça kötü oluyordum. Ben bunları yaşarsam intihar ederdim. Kesin. Kız resmen ilk aşkı tarafından tecavüze uğramış. Ya resmen aşık olduğun adam zorla senin ilkini alıyo. Zorla!!. E bende onun yerinde olsam kimseye güvenmem. İyi yapıyo. Ama bora farklı.

Elektrikler gittikten sonra..

Barsın ağzından.

Şimdi planı söylüyorum plan aslıyı kaçırıp onu bi odaya kitliycem. Sonra ona şaka yaptığımızı söyliyip kendi ellerimle hazırladığım yemeği yedircem. Evet.. ben bir sadistim. Ama yazarın gözünde. O plan yazara ait. Benim planım. Evin elektriklerini kesip onu biraz korkutmam. Ama bunu sadece ben yapmıycam. Bizim erkekler de olcak. Başta bora 'abi ben umaya kıyamam' diye ağlamaya başlasada onu ikna ettim. Ne ile diye sorarsanız. Nutella...evet nutella. Aslıda nutella hastasıymış. Ona dolu dolu nutella alıcam.

İlk aslıların evine gittiğimizde. Kapıyı kimse açmadı. Sonra benim mal arkadaşım umayla buğlemin evinde pijama partisi yaptığını söyleyince ona sövme planlarımı erteleyip, buğlemlere doğru geldim. Evin önüne geldiğimde ışıkların kapalı ve kapının açık olduğunu gördüm. İçeri girdiğimde bi kız ağlıyordu. Işıkları açtmak için harekete geçtiğimde ışıkları açılmadığını fark ettim. Telefonumun fenerini açıp içeriye baktığımda buğlemin kolunun kana bulandığını ve ağladığını gördüm. Hemen ona sarıldım. Arkamdan gelen ayak sesleri bizim erkeklerinde içeriye girdiğini belli ediyordu. Buğlemi sakinleştirmeye çalıştım. Koluna bıçak saplanmıştı. Cenk hemen geldi. "Abi buğlem bende sen içerlere bak aslı nerde?" Diyip aslı diye gürlemeye başladı. Fenerimi salonda gezidirdiğimde melsanın koltuk üzerinde baygın halde yatıyordu. Fenerimi merdivenlere çevirdiğimde merdivenlere kan lekelerinin olduğunı gördüm. İçerde batın bir yandan melsanın yanına oturmuş bi yandan polisle konuşuyordu. Merdivenlerdeki kan lekelerini umursamadan yukarı çıktım. Bütün odaları gezdim. Ama içerde kimseler yoktu. En son yatak odasına girdiğimde odadan burnuma hücum eden koku en son bu odada aslının bulunduğunu belli ediyordu. Gözümdeki yaşa aldırmadan bağırdım.

"ASLI! ASLIM!! BULCAM SENİ! KİMSE BENİM OLANA DOKUNAMAZ LAN! DUY BENİ BEBEĞİM. SENİ SEViyorum."

Sesim sonlara doğru fısıltıya dönüşmüştü.

Ben onu koruyamamıştım. Onu bulucaktım ve artık peşinden ayrılmıycaktım. İlk aşkımı kaybetmiycektim.

Umayın ağzından.

Etraf karanlıktı. Bizi kaçıran pislik kimse onu bulan bars ağzına ederdi. Etraftaki karanlığa alışan gözlerim artık etrafı daha net görmeme yardımcı olmuştu. Odada bi ben vardım. Etrafta sadece bi masa bi sandalye ve üzerinde bulunduğum bi yer yatağı vardı. Odanın içerisindeki kan kokusu benim işk misafir olmadığımı gösteriyordu. Biraz daha bekledim. Bş yarım saat bekleyişin ardından kapı açıldı ve içeriye giren ışık karanlığa alışan gözlerimi yakmaya başladı. Gözlerimdeki yanma hissi gidince gözlerimi ışığa alıştırmak amacıyla yavaş yavaş açtım. Karşımda gördüğüm pis bi sırıtış oldukça tanıdıktı. Yüzünü biraz daha inceleyince sanki kurtulabilirmişim gibi gözlerimi yumdum. Bu olamazdı. Emre. O..o hapise girmişti.

"Seni adi pislik. Sen..sen nasıl çıktın dışarı. Bars seni içeri göndermişti" bana baktı. Gözlerindeki piçliği görmemek imkansızdı.

"Ah bebeğim. Bars.. barstan intikamımı aldım. Aşık olduğu kızı hallettim. Ve şöyle diyim. Ben kaçtm. Çok zor değildi. Yani biliyorsun. Arkam kuvvetli." Derin bi nefes aldı.