Sessiz Kız

2

Okula girdiğimde her zaman ki gibi kimseye bir şey söylemeyerek yukarı 10/MF'ye yani sınıfıma çıktım.En arka sıraya oturup tam kulaklığımı çıkaracakken Sude yanımda bitti.Her okulda olan, hani böyle her şeyin başını çeken tipler vardır ya öyle bir kızdı.Ukalaydı ve insanları küçümsemeye bayılırdı.
- Bücür.
- Ne istiyorsun Sude ?
- Müdür seni çağırmamı istedi haber vereyim dedim.Ha bu arada eteğin sana yakışmadığını söylemiş miydim ?
Sinirlendiğimi belli etmemeye çalışarak ayağa kalktım ve sınıftan çıktım.Müdürün odasına girdiğimde yalnız olmadığını hatta yan sınıftan Bora adında bir çocukla tartıştıklarını gördüm.
- Ben..özür dilerim.Sonra geleyim.
- Hayır Derin.Lütfen içeri gel.Seninle sonra konuşacağız Bora.
Bora da buna karşılık ters ters bakarak ve omzuma çarparak dışarı çıktı.
- Sude beni çağırdığınızı söyledi.
- Evet Derin yemekhanedeki yemeklerle ilgili bir anket yapılması gerekiyor ve ben de bu iş içi...
- Teşekkür ederim ama ben bunun için uygun olduğumu düşünmüyorum.
- Derin, bu anketi yapabilecek en iyi kişinin sen olduğunu biliyorum.Lütfen beni kırma.
- Peki,tam olarak ne yapmam gerekiyor ?
- Öğle arası yemekhaneyi gezip öğrencilerin hepsine yemekleri nasıl bulduğunu sorman gerekiyor.İşte sorular burada cevapları yazıp sayarsın ve okul çıkışı bana teslim edersin olur mu ?
- Olur.
- Teşekkür ederim Derin.
Gülümseyerek kapıdan çıktım.Ders matematikti ve 25 dakikası gitmişti zaten.Ben de aşağı inip aç olan karnımı doyurmaya karar verdim.Meyve suyu ve tostumu bitirip sınıfa çıktığımda her zaman ki gibi kimse içeri girdiğimi farketmedi.Bu durumu ben seçmiştim.Tanınmamayı ve farkedilmemeyi..Kitaplarımla ve müziklerimle yaşıyordum, ben onlarla mutluydum ve başkasına ihtiyacım yoktu.
***
Öğle arası ne ara geldi farkedememiştim bile.Sosyal bir tip olmadığımı anlamışsınızdır.Bu anketi de nasıl yapacağımı bilmiyordum.Anket kağıtlarını alıp yemekhaneye giderken elime yüzüme bulaştırmamak için içimden dua ediyordum.İçeri girdiğimde gözüme çarpan ilk şey yemekhanenin tıka basa dolu olduğuydu.Gözlerim büyüdü ve nerden başlayacağımı bilemez halde ortada kalakaldım.Beni kendime getiren şey bir erkek sesi oldu.
- Çekilsene kızım orta yerden.
- Şey..Ben..Özür diler...
Özür dilememe kalmadan beni kenara itip yanımdan geçti.
Çok naziksin diye söylenerek etrafıma bakınırken bir çocuk gözüme çarptı sabah ki çocuk değil miydi bu ? İsmi neydi,neydi..Ha tamam Bora evet ismi buydu sanırsam. En arka masaya geçmiş deftere bir şeyler çiziyordu.Ondan başlamaya karar vererek çabuk adımlarla yanına gittim.
- Merhaba,ben Derin diyerek elimi uzattım.Şöyle kısaca bir baktıktan sonra kısaca 'Bora.'dedi.
- Ben bir anket yapıyorum ve..
- Yemekhanedeki yemekleri sevmiyorum.Şimdi beni rahat bırakabilirsin.
Teşekkür ederek yanından uzaklaştım, bütün masaları dolaşıp son masaya yaklaştım.Sude ve az önce beni ittiren çocuğun oturduğu masa.Yüzlerine bakmadan yanlarına yaklaştım.
- Merhaba.
- Ne istiyorsun bücür ?
Soru tabii ki Sude'ye aitti.
- İsmim Derin,bücür değil ve anket yapıyorum birkaç soru sorup gideceğim.
- Sosyalleşmeye çalışan bir bücür diyerek kahkaha atmaya başladı.
Beni ittiren çocuk ona ters ters baktı.
- İsmim Eren.Seni dinliyoruz.
Teşekkür ederek sorularımı sordum ve yanlarından ayrıldım.Yemekhaneden çıktığımda anketi tamamlamanın verdiği rahatlıkla müdürün odasına girdim.Oda boştu bende kağıtları masanın üzerine bırakıp sınıfa gittim. Çkış ziline kadar olan süreyi kitap okuyarak ve ders dinleyerek geçirdim.Boş bir eve girmek istemediğim için yakınım diyebildiğim tek kişinin evine doğru yürümeye başladım.