Alone. (ON HOLD)

María

Dean
Alexia loopt de hele tijd achter me aan.
'Wat is de profetie nou eigenlijk?' zegt ze.
'We hebben het je al uitgelegd.' zucht ik.
'Wat zijn nou die vampieren en heksen?'
Ze noemt ze altijd Vampyrer.
'Precies wat je zou verwachten.' zeg ik geïrriteerd.
'Dus Dracula vampieren en oude vrouwen heksen?' zegt ze.
'Jij kijkt echt teveel Disney.'
Ze gniffelt even. 'Wat ben je aan het doen?'
Ze praat opeens heel veel.
'Hé, kijk, Lex, ik ben even bezig met hout hakken, zie je.' Ik zwaai de grote bijl drifitg heen en weer.
'Oké!' grinnikt ze.
Ze blijft gewoon staan.
Ik negeer haar en ga verder met hout hakken.
Raphael zei dat dit heel nodig moest, en toevallig ben ik weer degene die het moet doen.
Hóút hakken.

Alexia

'Raphael, Dean!' zeg ik.
In plaats van één van de jongens komt er een blij meisje aangelopen.
Ze is rond Raphael's leeftijd: Iets ouder dan ik.
Rond de twintig, schat ik.
Ze heeft lichtblond haar met blauwe ogen.
'Was jij niet bij Dean?' vraagt ze nieuwsgierig.
'Eh, sorry, wie ben jij?' zeg ik.
'Ik ben María, de beste vriendin van Raphael.' zegt ze vrolijk. Ze steekt haar hand uit.
'Zit je ook in zijn flokk?' zeg ik.
'Uh, nou ja, ik, eh..' begint ze.
'Ze is een mens.' zegt Raphael, die net komt aanlopen. 'Was jij niet bij Dean?' zegt hij.
Ik zucht. Dan verwijdden mijn ogen. 'Waar is Dean?' zeg ik.
'Wat is er? Hij is hout aan het hakken, met jou, dacht ik.' zegt Raphael verbaasd.
'Nee, nee, ik leg het later uit. Dat meisje waar hij mee is, ben ik niet.' zeg ik.
'Maar ze leek precies op jou.' zegt María.
'Ja, dat weet ik.' zeg ik. 'Waar zijn ze?' vraag ik aan Raphael.
Hij wijst naar een plekje ergens wat verder in het bos. 'Daar.'
Ik begin te rennen, als mens.
María rent nieuwsgierig achter me aan.
Tijdens het rennen babbelt ze wat over hoe saai het wel niet is hier, totdat ik en Dean kwamen.
Bij de plek aangekomen zie ik Dean hout hakken met Gwendolyn, die een beetje heel dichtbij staat.
Verbaasd kijken ze alle twee op.
Dean kijkt verbaasd van Gwendolyn naar mij.
'Wat?!' zegt hij.
'Het meisje waar je mee bent ben ik niet, Dean.' zeg ik.
Gwendolyn kijkt me verbaasd aan. 'Hoe weten we dat jij de nepperd niet bent?' zegt ze.
'Eh, Dean, die keer dat jij mij van het restaurant naar de auto had gedragen, dat kan ik alleen zelf weten.' zeg ik snel.
Dean werpt een verbaasde blik op mij en dan op Gwendolyn.
'Maar wie is zij dan?' zegt hij, wijzend naar Gwendolyn.
Ik loop snel naar haar toe en sla haar hard in haar gezicht. Ze valt bewusteloos op de grond.
'Zij is Gwendolyn. Ze heeft iets van krachten ofzo, ze kan iedereen laten zien wat ze wilt dat ze zien.' zeg ik.
'G-Gwendolyn?' zegt Dean geschrokken.
'Ja, ken je haar?' zeg ik.
María knikt. 'Iedereen kent haar.' zegt ze.
'Nou, ik niet. Leg uit.' zeg ik.
'Zometeen.' zegt Dean. 'Wie is zij?' zegt hij wijzend naar María.
'Ik ben María.' zegt María.
'Ze is een mens.' zeg ik.
'Oh, oke.' Dean pakt de bijl en zwaait hem over zijn schouder. 'Op naar Raphael.'
En zo lopen we een tijdje.
Door het bos.

Eenmaal aangekomen bij Raphael zijn we meteen in de hoofdtent gaan zitten.
'Dus, waar wouden jullie over praten?' zegt Raphael. María staat achter hem nieuwsgierig toe te kijken.
Ik hoor haar hart kloppen.
Haar bloed stromen.
Ik herstel me weer. 'Eh, Gwendolyn.' zeg ik afwezig.
'Gwendolyn?!' zegt Raphael. 'Die was toch dood?'
Ik staar naar María's nek.
Wat ben je aan het doen, Lex?
Ik blijf staren.
Een heel gesprek volgt, tussen Dean en Raphael.
Soms zie ik Dean een paar bezorgde blikken werpen, maar hij zegt niets.
Weer kijk ik naar María's nek.
Als ik nou één keer mocht..
Wat gebeurt er?
'María, ga hier weg.' zeg ik, midden in een zin van Raphael.
Het wordt stil in de kamer.
'Waarom?' zegt ze verdrietig.
Ik schud mijn hoofd. 'L-laat maar.' stamel ik. Ik haal snel mijn hand door mijn haar.
'Gaat het wel goed, Alexia? Heeft Gwendolyn iets met je gedaan?' zegt Dean.
'N-Nee. Het.. Het gaat goed.' zeg ik.
Raphael werpt even een blik op María, maar de drie laten het even rusten.
Weer staar ik naar María.
Naar María's nek.
Een bloedsmaak proef ik in mijn mond.
Wat?!
In mijn hoofd is het een rommel.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Ik wil opstaan en María in haar nek bijten.
Maar het kan niet.
Automatisch sta ik op.
'Alexia?' zegt Raphael.
'Lex, je ogen zien er niet goed uit.' zegt Dean bang.
Ik antwoord niet en loop naar María toe, die bang een stapje naar achteren doet.
'Alexia. Wat doe je?' zegt ze.
Raphael haalt schokkerig adem en fluistert iets naar Dean, die geschrokken naar mij kijkt.
'Alexia, niet doen.' zegt Raphael. 'Wat je ook gaat doen.'
Ik kan het niet.
Ik kan mezelf niet inhouden.
In een snelle beweging pak ik María vast en plaats ik mijn tanden in haar nek.
Twee tanden in mijn gebit zijn verbazend scherp.
'Alexia!' schreeuwt Dean, die opstaat.
De smaak van ijzer stroomt mijn mond binnen.
Meer.
Ik drink van María's nek.
Met veel geweld probeer ik haar tegen te houden.
Ze probeert zich los te trekken.
'Alexia, stop!' gilt Raphael, die aan mijn schouders trekt.
'Raphael, haar ogen zijn zwart.' zegt Dean.
Raphael laat mijn schouders geschrokken los.
Ik voel hoe het leven uit María stroomt.
Stop.
Meer.
Stop.
Ik duw María geschrokken van me af.
Ik hoor haar hart langzaam en onregelmatig kloppen.
Ze leeft nog.
'Alexia?' zegt Dean.
Ik kijk in de spiegel.
Mijn ogen zijn zonet zwart gekleurd.
Alles in mijn ogen is zwart.
'Dean?' zeg ik.
Ik heb zonet María's bloed gedronken.
Ik vond het lekker.
Ik wil meer.
'Alexia, wat was dat?' zegt Dean geschrokken.
'Ik weet het niet.' zeg ik, emotieloos. Dan verwijdden mijn zwarte ogen. 'Ik heb María bijna vermoord. Ik heb haar bloed gedronken.' zeg ik.
'Je ogen zijn nog steeds zwart.' zegt Dean.
'Ja.' zegt Raphael, die naast María neerknielt. 'De ogen van een vampier.'
Ik pak een lamp en gooi hem tegen de muur aan. 'Ik ben géén Vampyr.' zeg ik kwaad.
'Misschien hoort dit bij de profetie.' zegt Dean behulpzaam.
'Stomme profetie.' mompel ik verdrietig. 'Ik kan toch geen Varulv en Vampyr tegelijk zijn? Horen ze geen rivalen te zijn, ofzo?'
'Dat zijn ze ook.' zegt Raphael.
'Ik moet een bericht naar de Raad sturen.' mompelt Dean geschrokken.
'Wat is de Raad?' zeg ik.
Raphael kijkt geschrokken naar Dean. 'Ze vermoorden haar, Dean.' zegt hij.
'De Raad zijn de bazen van de Hunters, Lex.' zegt Dean.
'Wat willen ze met mij?' zeg ik.
'Je bent een vampier en een weerwolf, tegelijk. Ze willen je vast zien.' zegt Dean.
Hij pakt zijn telefoon en begint driftig te typen, na een minuutje stopt hij met typen. 'Klaar.' zegt hij.
Meteen krijgt hij een berichtje terug.
'Ze willen dat je naar het Raadhuis komt.' zegt Dean geschrokken.
--
Afgeschreven op 5-03-2016
Laatst gecheckt op 5-03-2016