You're Safe *G-DRAGON

1-

"Buraya neden geldiğimiz hakkında bir bilgin var mı?"

"Hayır efendim."

"Ben şuanda senin er'in değilim. Bana bu şekilde hitap etme."

"Tamam Efendim."

Bana bakarak gülümsemişti. Sojusunu yudumlarken ciddileşmişti.

"Bir insanı kaybetmek kolay birşey değil. Acı çektiğini biliyorum. Ve henüz yaraların iyileşmedi. Duyduğuma göre geçen gün görev esnasında bayılmışsın."

"Evet Efendim."

"Biraz ara versen iyi olur.Sana tatil veriyorum. Bu izni toparlanmak için kullan"

"Vatani görevimi canımdan çok seviyorum Efendim. Daha iyi olacağıma söz veriyorum Efendim!"

"Bahsettiğim şey bu değil,seni kızım gibi severim ama bir süreliğine ayrıl ve kafanı dinle çoktan merkezle konuştum."

"Efendim."

"Zor zamanlar geçirdiğinin farkındayım. Bu yüzden hem psikolojik olarak hemde bedenen yorgun ve zayıfsın. Bir Asker hem psikolojik hemde beden olarak zayıflamış ise bu şekilde devam edemez. Bir ay sonra rütben artacaktı ve bir yıldız daha eklenecekti. Ancak sende biliyorsun ki son 4 ayda yaşadıklarından sonra bunu kaldıramazsın henüz değil. Bu yüzden en azından 2 yıla yakın bir zaman ara vermeni istiyorum. Sana yeni bir iş ayarladım. Bu süre boyunca hem psikolojik hemde bedenen kendini tedavi et bir asker olarak bu senin görevin Seon Ah.
Umarım düşüncelerime saygı duyarsın. Bir kaç gün içinde toparlan."

"Emredersiniz Albayım!."

Asker selamlamamı yapmıştım.

**

Yurda geldiğimde saat 01:30 civarıydı. 4 aydır ağlamıyordum. Aslında hayatım boyunca sadece bir kez ağlamıştım.
4 ay önce o gün ağlamıştım.
Ancak şimdi ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Bir Asker hiç bir zaman duyguları ile hareket etmemeliydi. Bu zamana kadar bu şekilde yaşarken 4 ay önce aslında bastırmış olduğum duygularım birden gün yüzüne çıkmıştı.

Aslında duygusuz gibi davranan aslında korkak ve içten içe sevmekte olan kalbim bunu ilk kez göstermiş ve aslında bir kalbim ve hislerim olduğunu bana ispatlamıştı.

4 ay cehennem gibi geçmişti. Yaşamış olduğum şok hayatımın önüne geçerek beni bir ruha çevirmişti. Midemi bozmuş ve iştahımı kapamıştı. Ne yesem kusuyor ve kabus görüyordum.

Operasyon sırasında kendime ateş edecek kadar dalgın birisi olmuştum.

2 gün önce alerjim olduğunu bildiğim halde dalgınlıktan deniz ürünü yemiştim.

Evet Doğruydu. İyi değildim. Kendimi toparlamam gerekiyordu. Emrim altındaki askerleri yanlış yönlendirmekten yada onların zarar görmesindense bir süre uzaklaşmalıydım.

Beni sevip önemsiyorlardı. Ve onların sevgisini ve saygısını boşa çıkaramazdım.

Bir kaç yıl sonra hak ettiğim rütbeyi alacaktım. Ancak 1 ay sonra alacağım rütbeyi hak etmiyordum. O yüzden kendimi toparlamalı ve daha güçlü bir dönüş yapmalıydım.

Omuzumda ki geçmek bilmeyen yara Şuanda canımı yakıyordu.

Bir kaç gün değil yarın buradan gitmek istiyordum. Ne kadar çabuk o kadar iyiydi.

Kimse ile vedalaşmak istemiyordum. Kaçıp gitmek istiyordum. Şuanda bile ağlamamak için kendimi zor tutuyorken vedalaşmak en zoru olacaktı bunu biliyordum.