Maybe Not Be Jealous

Deel 10

Roy
Stilstaand en bibberend van de kou wacht ik Shaylee op. Ze zou met de bus komen. Maar dan wel al een halfuur geleden. Opeens gaat mijn
telefoon. 'Met Roy.'
[Dialoog]
S: 'Sorry, de bus kwam niet.'
R: 'Kom je nog wel?'
S: 'Ja!'
R: 'Wanneer?'
S: 'Tel tot drie en draai je om.'
R: 'Een. Twee. Drie.'
Opeens hangt ze op. Vijf tellen later stort ze zich in mijn armen.
'Ik dacht dat je al niet meer zou komen!'
'Jawel, gekkerd.' Zegt Shaylee.
'Waar wil je heen?' Vraagt ze. 'Hm... Geen idee eigenlijk. Wat denk je van CoffeeLovers?'
'Nice!' Was het antwoord. Samen lopen we hand in hand de zaak binnen en ploffen neer op een tafeltje met bank. 'Sorry, kunnen we iets bestellen?' Vraag ik. Er komt een serveerster naar ons. 'Bestel jij maar eerst, Shay.'

Shaylee
'Euhm... Ik weet het nog niet. Ah wacht, ik neem een latte caramel.'
Het meisje kijkt Roy aan. ZE VIND HEM TOCH NIET LEUK HE?!?
Roy merkt niets en besteld een gewone koffie. De serveerster draait zich om, nog even iets te langzaam zodat iedereen kan zien wat voor een mooi figuur ze wel niet heeft. Stom wijf, breng onze koffie en donder op. Roy en ik staren elkaar aan. 'Weet je wel hoe knap je bent?' Vraagt Roy. Ik bloos. 'En weet jij hoe verschrikkelijk leuk je wel niet ben?' Nu is Roy aan de beurt om te blozen. Even later komt onze koffie. Nu is het gelukkig een man die serveert. Mijn latte aanemend voel ik Roy's ogen op me rusten. Als de man weg is stel ik Roy gerust. 'Jij bent veel knapper, maak je maar niet druk.' Hij glimlacht zodra ik dat zeg. Na een uur vinden we het wel mooi en gaan we naar huis. Míjn huis.

Roy
Shaylee heeft voorgesteld om naar haar huis te gaan. Ik neem haar achterop de fiets mee, tot voor haar huis. Ze stapt af en maakt de deur open. 'Kom binnen.'
De sleutel in mijn zak prutsend loop ik naar binnen. Shaylee heeft echt een cool huis. Heel ruim en modern. 'Hang je jas maar ergens op, en gooi je tas maar gewoon ergens neer. Zo netjes is het hier niet, haha.'