Monster H.S.

Κεφαλαιο 5ο

  "Καλημέρα όμορφη" μου λέει ο Harry ενω έρχεται προς το μέρος μου. Και τώρα τι; θα είμαστε φιλοι, λες και δεν έχει γίνει τίποτα;

"Καλημέρα" του λέω εντελώς ψυχρά αφού δεν ξέρω καν πως να συμπεριφερθώ μετα απο όλα αυτά. Ο τσακωμός μου με την Samantha, το φιλί μας με τον Harry, η συνάντηση μας εξω απο το σπίτι μου. Το μυαλό μου δεν τα χωράει όλα αυτά.

Ο Harry με ρώτησε τα τυπικά και προσφέρθηκε να με παει μέχρι τη τάξη αφού ο ίδιο δεν θα έμπαινε σήμερα καθόλου.

Μου φέρθηκε πολύ καλά και αρχίζω να πιστεύω πως όλα όσα μου είπε ο David δεν ισχύουν. Μπορεί να μου τα είπε μονο και μόνο για να μη του μιλάω όμως κάτι τέτοιο δεν θα γίνει.

Η μέρα κύλησε πολύ αργά όσπου έφτασε η τελευταια ωρα, ειχαμε μαθημα με τον κύριο Melson. Απο την αρχή είχα καταλάβει πως δεν με συμπαθεί καθόλου. Βασικά απ'οτι προσεξα κανένας δεν με συμπαθεί εδώ και δεν έχω καταλάβει τον λογο. Καλά μπορεί να μην είμαι και ο πιο κοινωνικός άνθρωπος αλλά όλοι απομακρύνονται απο εμένα. Εκτός απο τον David και τον Harry.

Σε όλη τη διάρκεια της ημερας δεν είδα τη Samantha, σκέφτηκα πως μπορεί να είναι με τον Harry. Και μονο που τους φαντάζομαι μαζί με πιάνει μια αηδία διότι εκείνος είναι τόσο καλός και γλυκός ενω η Sam το ακριβως αντίθετο.

Βγαίνοντας απο τη τάξη είδα τον Harry με αλλά δυο αγόρια να συζητάνε και να γελανε.

"Να τη" άκουσα τον Harry να λέει στα δυο αγόρια και κατευθύνθηκε προς τα εμένα. Γιατί θέλει να με γνωρίσει στους φίλους του; και γιατί μου συμπεριφέρεται λες και με ξέρει αρκετό καιρό;

"Ellie ήθελα να σου γνωρίσω τον Louis και τον Niall" χαμόγελασα ευγενικά και τους συστήθηκα. Φαίνονται λίγο καλύτεροι και πιο ευγενικοί απο τον Harry και ειδικα το ξανθό αγόρι, o Niall, το σώμα του είναι τόσο καθαρό, κανένα ίχνος τατουάζ.

Αφού μιλήσαμε λίγο ο Niall και ο Louis έφυγαν με αποτέλεσμα να μείνω μόνη με τον Harry στην είσοδο του σχολείου μας.

"Έχεις κανονίσει τίποτα; " με ρώτησε με ενα χαζό χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και εγώ νόμιζα πως δεν θα το ξεχνουσα ποτε αυτό το στόμα.

"Όχι, θα πήγαιναν σπίτι να διαβάσω" του απάντησα  με το ίδιο χαμόγελο στα χείλη αφού ένιωθα την κοκκινίλα που είχε εμφανιστεί στα μάγουλα μου.

"Έλεγα να πάμε σε ενα πολύ ωραίο μέρος να κατσουμε, είναι εδώ πιο πανω" μου είπε.

"Εντάξει, ναι να πάμε αλλά η Sam;" τον ρωταω με μια εμφανή ανησυχία στο πρόσωπο.