Monster H.S.

Κεφαλαιο 16ο

Ο ουρανός όσο περνάει η ωρα μαυρίζει όλο και περισσότερο. Επικρατεί απόλυτη ησυχία στο αυτοκίνητο αφού κανένας δεν κανει καμια προσπαθεια να μιλήσει. Είμαι αρκετά χαλαρή όμως μπορω να δικρίνω την ανησυχία και ίσως τον φόβο στο προσωπο του Harry.

Το αμάξι σταματάει μετα απο λίγη ωρα και η μηχανή σβήνει. Ο Harry βγάζει τη ζώνη του και γυρνάει να με κοιτάξει. "Θυμάσαι τι μου υποσχέθηκες;" με ρωτάει με απορία. Κουνώ καταφατικά το κεφάλι μου και βγαίνει απο το αμάξι.

Το νεκροταφείο ανήκει στην εκκλησία που βρίσκεται δίπλα. Η μυρωδιά του νεκροταφείου με χτυπάει και μου θυμίζει την ημερα εκείνη που κάηκε η μητέρα μου. Το πτώμα της δεν βρέθηκε αλλά μου είπε ο πατέρας μου οτι αυτό δεν ειναι κάτι ασυνήθιστο. Φυσικά και μου είπε ψέματα. Είμαι αρκετά μεγάλη και ώριμη για να καταλάβω τι γίνεται και τα ψέματα του. Παρόλα αυτά ποτε δεν πίστεψα οτι η μητέρα μου μπορεί να είναι ζωντανη. Την είδα εγώ η ίδια. Είδα το σπίτι γεμάτο φλόγες και εκείνη μέσα.

Η ώρα είχε περάσει. Βρίσκω τον εαυτό μου να βαριέται. Μπορω να αναγνωρίσω πολλά πρόσωπα απο εδώ. Πολλά παιδιά απο το σχολείο που δεν ξέρω αλλά τα περισσότερα απο αυτά ηταν σίγουρα πολύ κοντά στον David αφού κλαίνε ασταμάτητα. Στην μπροστινή σειρα βλέπω τα καταμαυρα μαλλια της Abby. Τρομάζω όταν βλέπω στα αριστερά μου τη Sam. Τι θέλει εδώ; εκείνη αποκαλούσε τον David φλώρο. Νιώθω λίγο άσχημα που με βλέπει εδώ με τον Harry. Ξέρω πως νιώθει για αυτον και αν και μου είχε πει οτι μπορω να συνεχίσω τη σχέση μου με αυτον ξέρω καλά οτι δεν θα με αποδεχτεί ποτε.

Ο Harry νιώθει άβολα, τρέμουν τα χέρια του και νευρικά μου χαϊδεύει το γονατο. Αποφασίζω να τον ρωτήσω γιατί πραγματικα αρχίζει να με φοβίζει η συμπεριφορα του. Γερνω προς αυτον "γιατί συμπεριφέρεται έτσι;" τον ρωταω ήσυχα στο αφτί.

Εκείνος δεν κανει καν κινηση να με κοιτάξει οποτε μάλλον θα ηταν σωστο να μη τον νευριάζω περισσότερο και εκτός αυτού το να προκάλεσω σκηνή στην εκκλησία κατα τη διάρκεια της κηδείας ειναι το τελευταιο πράγμα που θέλω τώρα.

Η κηδεία περασε γρήγορα με εμενα να συγκινουμαι τη στιγμή που η κάσα κατέβαινε κάτω στο χώμα και τον Harry να παιζει νευρικά με τα δαχτυλίδια του και να κοιτάει γύρω απο το νεκροταφείο λες και έψαχνε κάποιον.

"Ellie" ακούω μια ψηλή, σχεδόν ενοχλητική, φωνη πίσω μου και καταλαβαίνω αμέσως πως ειναι αυτή της Abby.

Γυρναω με τον Χαρρυ να με κρατάει σφιχτά απο το μπράτσο. Τον αγριοκοιταζω και τραβιεμαι.