Opkomst

Proloog

Op mijn gemak zette ik mijn fiets in de fietsenstalling en klikte het hangslot vast. Ik mocht het fietsen dan wel haten maar het was niet de bedoeling dat mijn fiets straks wéér verdwenen was. 
De Amsterdam ArenA was bekend terrein voor me. Als klein meisje werd ik meegenomen door mijn moeder om de wedstrijden van mijn vader te bekijken. Tegenwoordig kom ik er alleen maar als ik papa nodig heb of wanneer hij weer eens iets vergeten is en ik dat moet gaan brengen. En vandaag stapte ik er ook weer eens binnen. Niet om vergeten spullen af te leveren deze keer maar om te werken voor JMW, mijn bijbaan. 

'Demi, dit dienblad mag naar voren. Niet laten vallen'

Ik knikte en pakte het dienblad aan van Bas, mijn baas. 

Voetje voor voetje schuifelde ik de volle lounge binnen en probeerde het dienblad in evenwicht te houden terwijl ik zag dat er steeds meer glazen champagne van verdwenen. 

'Deem, je mag het dienblad ook gewoon teruggeven en je normale kleren aan trekken. Dat is echt geen probleem'

Aan de stem hoorde ik dat het mijn vader was.

'Liever niet. Ik vind het niet erg om te doen en heel eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken om ongemakkelijke gesprekken te voeren met die bobo's van jou'

Edwin glimlachte, pakte een glas champagne van het dienblad af en verdween weer naar zijn zakelijke connecties. Ondertussen probeerde ik de overkant van de lounge te behalen voordat mijn blad alweer leeg was. Alles wat ze zeiden over topsporters en weinig drank mocht dan misschien waar zijn, vandaag vloeide de champagne rijkelijk. 

'Heb je misschien twee glazen witte wijn voor me?'

Ik herkende het gezicht dat hierbij hoorde vaag als dat van Jeroen Slop, de financieel directeur van Ajax. Uit zijn blik bleek dat hij mij niet herkende en dat vond ik eigenlijk ook wel lekker. 

'Ik zal het naar u toe brengen meneer'

Met deze woorden klemde ik het lege dienblad tegen me aan en verdween weer naar de bar. Hier werden de glazen gevuld en op dienbladen gezet. Op een evenement als deze was het niet de bedoeling dat genodigden zelf hun drankjes haalden bij de bar. Het draaide tenslotte om het netwerken en misschien ook een klein beetje om de opening van het seizoen. 

Met twee glazen witte wijn op mijn dienblad vertrok ik weer in de richting van Jeroen. Hij bevond zich aan de andere kant van de lounge en met dit aantal mensen was het een hele prestatie daar te komen. Glimlachend gaf ik hem zijn wijn en schuifelde weer terug naar de bar waar ik Bas meedeelde dat ik pauze nam. 

De toiletten aan de lounge waren ongelofelijk druk en ik snakte naar een sigaret. Snel liep ik naar buiten, stak een sigaret aan en nam hier een paar trekjes van. Mezelf realiserende dat ik niet lang weg kon blijven maakte ik de sigaret weer uit en ging op weg naar de toiletten.

'Sorry mevrouw, hebt u misschien een glas water voor me?'

Geïrriteerd draaide ik mezelf om terwijl ik mijzelf afvroeg waarom me zelfs buiten de lounge geen pauze werd gegund.

De twee helderblauwe ogen die ik op dat moment zag lieten mij het sarcastische antwoord dat ik had willen geven gelijk vergeten.