Opkomst

11

A/N; het is ietsjes korter dan normaal en dat spijt me :) Ik had het zo druk met werk, school en projecten.. Volgende update komt woensdag! XO
Ps; reacties zijn altijd welkom hihi :)

Viktor schoot omhoog. 'Verdomme'

Verbaasd keek Bo hem aan. 'Wist jij van haar bestaan af?'

Viktor knikte langzaam. 'Van haar bestaan wel ja. Niet dat ze zwanger was en al helemaal niet dat het een junk is. Ik vraag me af of Davy dat wel wist'

Bo zuchtte. 'Hij zegt van niet'

'Het belangrijkste is de vraag of jij hem gelooft of niet Bo' Mengde ik mezelf in het gesprek.

Ze haalde haar schouders op. 'Ik weet het niet. Davy vertelde dat ze al enige tijd onder toezicht stond van een aantal instanties, ik weet niet meer precies welke. Ze moest hem schijnbaar bellen anders zouden ze het kind direct van haar afnemen. Ze is niet in staat er voor te zorgen'

-

Toen de pers lucht kreeg van het verhaal dat zich die avond had afgespeeld doken ze er bovenop. Priscilla was niet in staat voor het kind te zorgen en daarom was Davy voor de keuze gesteld. Het kind zelf opvoeden of ter adoptie afstaan. Bo belde me een week later, ze hadden een beslissing genomen. Samen zouden ze voor het kindje, Ellis, gaan zorgen. Dat dit een stap in hun relatie betekende waar ze eigenlijk nog niet aan toe waren leken ze voor het gemak allebei vergeten te zijn.

-

'Kun jij het je voorstellen? 4 Maanden geleden was alles nog normaal. Het schooljaar begon net en we keken allemaal wel uit naar stage, maar toch ook weer niet. Ik wilde naar huis, Bo wilde feesten, Gijs wilde vooral een diploma en jij' Dani keek me aan. 'Wat wilde jij eigenlijk?'

Samen zaten we in de vensterbank van mijn slaapkamer, te kijken naar de sneeuwvlokken die uit de lucht vielen en op straat bleven liggen. Ik zuchtte en dacht even na. 'Ik wilde denk ik vooral dat het zo zou blijven. Dat het altijd zo zou blijven'

Dani glimlachte en knikte. 'Ja, bizar dat het pas 4 maanden geleden is he'

'Ik vind het vooral gek dat Bo opeens een soort moeder is geworden. Alles draait opeens op Ellis en dat snap ik natuurlijk wel maar soms mis ik mijn beste vriendin. Met wie ik over kleding, mannen en seks kon praten in plaats van over flesjes, speentjes en gebrabbel' Toen ik me realiseerde dat dit niet heel netjes was om uit te spreken schudde ik mijn hoofd. 'Dat bedoel ik natuurlijk niet verkeerd. Ik vind het heel knap wat ze doet en ik ben onwijs trots op haar'

Dani knikte weer. 'Ik snap je denk ik wel' Hij haalde zijn schouders op. 'Met Viktor wel alles goed?'

Vrolijk knikte ik. 'Ja, heel goed! Je zou hem beter moeten leren kennen'

Dani haalde zijn schouders op. 'Ik denk niet dat we veel gemeen hebben'

'Meer dan je denkt' Grijnsde ik en stak mijn tong uit. 'He, ik heb een idee. Kom je morgen hier eten? Vik is er dan ook en als ik me niet vergis Davy ook. Als het dan bevalt mag jij Gijs overhalen te komen'

'Ik weet het niet hoor Deem. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij dat niet helemaal ziet zitten. Weet hij van, nouja eh ons?'

'Nee. Dat weet hij niet. Maar kom nou maar gewoon, verman jezelf. Het wordt vast hartstikke leuk'

-

'Dag prinses, wat maak je?' Viktor kuste me in mijn nek en keek ondertussen aandachtig naar het gasfornuis. Net voordat hij het deksel optilde mepte ik hem op zijn vingers.

'Stoofvlees, dicht laten'

Hij trok een pruillip. 'Mag ik niet even kijken dan?'

'Straks mag je kijken. Nu mag je tafeldekken' Ik knipoogde en wees naar de tafel, waar ik placemats, borden, bestek en glazen al klaar had gezet.