Opkomst

19

Ik hoop dat jullie allemaal een hele leuke vakantie hebben gehad! Vrijdag komt de volgende update :) XO

Als ik om 5 uur mijn computer afsluit zie ik dat het merendeel van de bureau's al leeg is. In het voorbij gaan heb ik wel wat mensen gedag gemompeld maar schijnbaar niet geregistreerd dat ze daadwerkelijk weggingen. Ik zucht, pak mijn tas van de grond en loop naar mijn fiets en begin langzaam aan mijn tocht naar huis. 

Mijn stage bij Ajax bevalt me prima en ik begin mezelf steeds meer op mijn plaats te voelen hier. De eerste paar weken heb ik last gehad van het gevoel dat ik mijn eigen plekje moest veroveren en duidelijk moest maken wie ik zelf was. Veel mensen zagen me, voor mijn gevoel, toch als de dochter van. Inmiddels zien ze me gewoon als Demi, heb ik mijn plek gevonden en begint de stage opdracht steeds meer vorm te krijgen. 

-

'Deem, he!' Bo begroet me enthousiast als ik de voordeur dichtsla. 

Verbaasd kijk ik de woonkamer in, waar ik haar zie staan. 'Het moet niet gekker worden, je bent steeds vaker thuis' 

Bo glimlacht. 'Davy is toch alleen maar aan het trainen en laat ik daar nou net eens geen zin in hebben. Plus dat dit nog altijd mijn huis blijft en ik hier woon met jou natuurlijk'

Enthousiast knikte ik, gooide mijn jas over de kapstok en plofte daarna neer op de bank. 'Weet jij trouwens al wat je gaat doen met kerst?'

Bo haalde haar schouders op. 'Ik denk niet dat kerstavond nog hetzelfde zal zijn als vorig jaar'

Langzaam schudde ik mijn hoofd. 'Nee, dat denk ik ook niet. Sowieso zou het vreemd zijn om kerstavond zonder Dani te vieren'

'Mis je hem?'

Verbaasd keek ik Bo aan. 'Dani bedoel je?'

Ze knikte. 

'Ergens wel. Wanneer jij er niet was dan kon ik altijd nog bij hem terecht. Ik kan hem nu wel bellen maar dat is toch heel anders'

Bo knikte begrijpend. 'Ik ga denk ik 1 avond naar papa en mama en Davy wil graag dat ik ook daar kerst kom vieren'

Ik zuchtte en trok een pruillip. 'Daar gaat onze traditie' 

Bo sloeg haar armen om me heen. 'Welnee, we maken gewoon weer een nieuwe traditie!'

-

Viktor Fischer
Zal ik nog even langskomen? 

Demi van der Sar
Yes please! Blijf je hier slapen?

Viktor Fischer
Alleen als je niet alle dekens jat ;) Tot straks X

Glimlachend borg ik mijn iPhone weer op, sprong onder de douche en spoelde mijn lichaam af onder het hete water. Vervolgens droogde ik me snel af, wierp een kritische blik in de spiegel en concludeerde dat ik wel weer eens meer mocht gaan sporten. De laatste tijd was het er een beetje bij ingeschoten door de drukte op stage. Wanneer ik dan 's avonds thuis kwam was ik vaak te moe om nog te gaan hardlopen, laat staan mezelf helemaal naar de sportschool te slepen. Dat het weer volledig was omgeslagen en van een fijne nazomer nu ook geen sprake meer was hielp ook niet. 

'Ha, daar ben je' Viktor trok de badkamerdeur open en schoot in de lach toen ik een verbaasde kreet slaakte. 

'Heb je nooit geleerd dat je eerst moet kloppen voor je ergens binnenkomt' Antwoordde ik plagerig. 

Hij gaf me een zacht duwtje. 'Als je niet wil dat er iemand binnenkomt dan moet je de deur op slot doen. Is handig hoor, zo'n slot'

'Pff, aansteller'

Viktor grijnsde, gooide me mijn favoriete trainingsbroek toe en wachtte totdat ik mezelf had omgekleed. 

'Heb je al gegeten?' Vroeg ik hem toen we langs de keuken liepen.