Opkomst

21

Ik raak weer steeds meer op schema. Waarschijnlijk dinsdag een nieuwe update! Hij is iets korter dan normaal.. Ik moet nu weer gaan werken en de rit ernaartoe duurde helaas niet langer dan dit. Ach, beter iets dan niets toch? XO

'Maar wat hebben jullie nu besloten dan?' Vroeg Bo toen ze naast me op de bank plofte.

Ik haalde mijn schouders op. 'Nog niets eigenlijk. Ik denk dat we het allebei nog niet helemaal verwerkt hebben'

Bo knikte begripvol, pakte de afstandsbediening en zette de tv aan. Zwijgend begon ze RTL boulevard te volgen.

'He maar Deem, toch vind ik dat jullie wel een beslissing moeten gaan maken. Hoe reageerde Viktor bijvoorbeeld en hoe ziet hij de toekomst? Is hij van plan om voorlopig bij Ajax te blijven? En zo nee; ben jij bereid om ergens anders heen te gaan?' Bo verbrak het stilzwijgen met een hele rits van vragen.

Ik zuchtte. 'Heel eerlijk gezegd weet ik het niet Bo. Hij reageerde best positief maar hij wilde het er ook niet echt over hebben. En dat snap ik om de een of de andere reden ook. Het is niet niks'

Bo knikte. 'Dat snap ik óók wel Deem maar hij moet wel gaan beslissen wat hij nou wil. Misschien hangt jouw beslissing daar ook wel vanaf. Heb je jezelf dat al gerealiseerd?

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee. En ik wil er ook nog niet over nadenken. Zullen we alsjeblieft gewoon even RTL Boulevard kijken en slap ouwehoeren over alle problemen van andere mensen in plaats van die van mij' Ik keek haar smekend aan.

Bo sloeg haar arm om mee heen en drukte een kus op mijn wang. 'Sorry. Ik heb alleen het beste met je voor'

'Dat weet ik toch' Glimlachte ik.

-

'He lief, met mij. Als je dit hoort wil je dan even terugbellen? Ik dacht dat we misschien samen konden lunchen en tegelijk even praten. Moet je dit wel op tijd horen natuurlijk' De lach van Viktor was het laatste wat ik hoorde voordat de automatische stem me vroeg of ik het bericht nogmaals wilde beluisteren.

Snel verliet ik het bureau waaraan ik had zitten werken en liep de gang op, daar klikte ik op terugbellen.

Demi van der Sar
Zullen we vanavond samen eten? Je nam niet op dus ik denk dat je alweer aan het trainen bent. Kus

Slenterend zette ik weer koers naar het bureau waar ik aan had gezeten en boog mezelf over het nieuwe uiterlijk van de Facebookpagina.

-

Om half 7 belde ik aan bij Viktors flat en liep vervolgens naar boven. Hij stond tegen de deurpost geleund en zag er heerlijk casual uit in zijn donkere jeans en grijze shirt.

'Hoi' Glimlachte ik lief waarna ik hem een kus gaf.

Hij glimlachte, stapte opzij en liet me zijn appartement in. 'Ik heb stamppot geprobeerd te maken volgens het recept dat je me laatst gegeven hebt. Ik weet alleen niet of het helemaal gelukt is' Twijfelachtig krabde hij in zijn nek en loodste me toen naar de keuken.

Nieuwsgierig tilde ik het deksel van de pan op en trof een dikke smurrie aan. Het leek in de verste verte niet op stamppot. 'Heb je er melk bijgedaan?'

'Melk? Waarom zou ik er melk bij doen? Ik heb de aardappels afgegoten en toen bij de boerenkool gegooid en met zo'n stamper het gestampt' Viktor klonk verbaasd.

Ik glimlachte, dook in de koelkast en zocht daar een pak melk. 'Geen melk in huis?' Mompelde ik vragend.

'Nee. Zal ik even snel naar de supermarkt lopen? Misschien valt er nog wat van te maken dan' Bood Viktor aan.