Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po tym jak wróciliśmy, postanowiłam przemyśleć wszystko w pokoju. Dalej myślałam nad tym czy wyjawić mu moją tożsamość. Tylko czy To dobre wyjście i od kiedy zaczełam się nad tym zastanawiać? Nie kocham go, chyba. Po chwili usnęłam. *** ( oczami Adriena) Wróciliśmy padnięci, a Marinette gdzieś znikeła. Wróciłem do swojego pokoju i dałe odpocząć plaggowi. Położyłem się na łóżku i myślałem na uczuciami. Czyżbym kochał Marinette i biedronę. To chyba nie prawda. Po chwili zasnąłem. ***( oczami. Alyi) Mari mi gdzieś znikneła tak jak czarny kot. Czy To nie dziwne? Podszedł do mnie uśmiechnięty staruszek i kazał mi pójść za nim. Zabrał mnie do mojego pokoju. Pierwsze co zauważyłam była szkatułka z drewna. Jednak byłam zbyt zmęczona by ją otwierać i położyłam się spać. *** (oczami Marinette- rano) Obudziłam się jako pierwsza, więc szybko zjadłam śniadanie i wróciłam do pokoju. Zapytałam moją Kwami: - Powinnam mu powiedzieć? - Myślę, że tak. Była taka para czrnego kota i biedronki co wiedzieli o sobie i mogli liczyć na siebie, bardziej niż wcześniej. - Kiedy To było? - Jakieś 2000 tys. lat temu. Nazywali się Aisha i Amin. Czarny kot ujawnił się jako pierwszy, co ciekawe byli w sobie zakochani jako bohaterowie, ale jako ludzie nieznosili się. Lecz, kiedy dowiedzieli się o sobie, zakceptowali siebie i byli całkiem dobrą parą. Myślę, że jeśli chcesz To zrób To. - Sporóbuje, jeśli nie będzie chciał bym się ujawniła. Zrobię To teraz. Tikki kropkuj!!! *** (oczami Adriena) Biedrona chce mnie widzieć. Ciekawe, mówiła, że chce mi coś powiedzieć. *** (oczami Alyi) Podsłuchiwałam pod pokojem czarnego kota. Biedronka chce mu coś powiedzieć. Muszę się dowiedzieć o co chodzi. ***(oczami Marinette) Czekałam na niego w starym budynku tym w którym ostatnio byliśmy. Kiedy wszedł do domu: - My lady, co się stało? - Ja chciałam powiedzieć, że myślę nad ujawnienie tobie swojej tożsamości. - Serio, chcesz? - Myślę, że to dobre rozwiązanie. - Zrobimy to razem. - obok nas byłt nasze kwami. Spojrzałam na niego i zamurowało mnie: - To ty Adrien? - wymamrotałam. - Sam jestem zaskoczony Marinette . Po tym nie wiem jak to się, bo pocałowaliśmy się. ***(oczami Adriena) Pocałowaliśmy się. Nie wiem jak to się stało. Cieszę się, że dowiedziałem się kim jest moja ukochana. *** ( oczami Alyi) Marinette to biedronka. Dlaczego mi nic nie powiedziała? Jestem jej przyjaciółką. Muszę z nią pogadać i to wyjaśnić. ------------------ Hejo. Jak rozdział, podoba się? Miłość rośnie wokół nas. Rezygnuje z zagadek, bo nikt się nie udziela. Do naxta. Papa. ~Wendy
