Yam's POV
Hmmm.. anong oras na ba?
4 am na pala, parang di ko man lang narinig alarm ko.
Tumayo nalang ako at bumaba na.
Expected ko na ako palang gising pero nung malapit na ko sa kitchen may narinig akong umiiyak.
Oh my.. baka multo yun?
Waaaaaah hindi hindi! Tinatakot ko lang sarili ko >.<
Buong tapang ako na pumasok sa kitchen.
"Ren? Bakit ka naiyak?"
Si Ren yung nakita kong naiyak sa kitchen.
Nilapitan ko agad siya.
"*huk* *huk* Yanna *sniff*"
Humahagulgol siya.
"Bakit ano bang nangyari?"
May inabot siya saking papel at binasa ko naman yung nakasulat dun..
To: Bitches
Mahal ko kayo una sa lahat, Im sorry pero kailangan kong gawin to. Magkakatotoo yung biro natin haha. Kailangan ako ni Mommy eh. Nakapagdesisyon na ko na tumigil sa pag aaral at magtrabaho. May sakit si Mommy. Saka ko nalang ipapaliwanag sa inyo. Ayoko nang madamay kayo kaya sumama nalang ako kay Kuya Kyle. Don't worry babalik ako pag nasettle ko na tong problema ko. Sorry talaga.
-Michelle
Napatakbo ako papunta sa kwarto ni Mich.
Wala na nga siya..
Wala na yung ibang gamit niya dito..
Tumakbo naman ako sa kwarto ko at hinanap ang cellphone ko.
Kaso, predicted niya na ata na tatawagan namin siya kaya nakapatay na yun.
Nakakainis ka naman Mich eh!
Sana man lang nagpaalam ka ng maayos.. sana di mo nalang kami iniwan bigla.. *sniff*
Pinunasan ko muna yung luha ko bago ako bumaba.
"Niloloko niyo na naman ako eh!" -Yuki
"Totoo na nga to Yuki di na ko nagbibiro!" -Ren
"Totoo na nga to Yuki. Wala si Mich sa kwarto niya pati mga gamit niya wala." Pagsingit ko.
"Tawagan niyo! Pinagloloko na naman tayo ni Mich eh." -Yuki
"Naka-off na phone niya."
Natulala nalang kaming tatlo dun.
"Nakakainis naman si Mich! Sasabunutan ko yun pagbalik nun!"
Pagimik ko habang naiyak pa din.
"Ako naman sasapakin ko siya!"
Sabi ni Yuki na umiyak na din.
"Sasampalin ko naman siya kaliwa't kanan!"
Umiiyak din na sabi ni Ren.
Ang tagal din naming natulala dun bago kami kumilos para pumasok.
Tinatry ko pa ding tawagan si Mich baka sakaling nakabukas na phone niya pero wala naka off pa din.
May deeper reason pa yun si Mich panigurado.
"Hey, what's with the face? Kanina pa kayo ganyang tatlo. And oh asan pala si Mich? Eh diba pag naalis kayo gising na yun."
Sabi ni Andrew sakin.
Nasa kotse na niya kasi kami papasok na ng school.
"Yun nga eh. Siya yung problema. Umalis nalang siya bigla at di namin alam kung babalik pa siya."
"Ha? Why?" -Andrew
Sinabi ko nalang sakanya yung about sa note na nakita ni Ren.
Di ko na naman napigilan sarili ko at umiyak na naman ako.
Niyakap naman ako ni Andrew.
"Shhhh.. tahan na. Ayaw ni Mich panigurado na nakikita kayong umiyak." -Andrew
"Ayaw niyang nakikita kami umiyak eh bakit niya kami iniwan?"
"Di naman niya kayo iniwan. Diba sabi niya babalik siya? You just have to trust her." -Andrew
BINABASA MO ANG
Past VS. Present
De TodoSabi nila Past is Past. Eh bakit pa nga ba natin inaaral ang history kung dapat nang ibaon sa limot ang ating mga past? Masaya na ako sa buhay ko ngayon, sa kasalukyan, sa present ko. It is much better than the past. But what will happen if the guy...
