Derin Dünya Düzeni

Cumhuriyet (Sonrası)

Herkese merhaba arkadaşlar. Uzun bir zaman aradan ve bilgi toplama sürecinden sonra "Cumhuriyet (Sonrası)" başlıklı bölümü yazmaya karar verdim.

En son Müslümanlığın, Türkleri gerici yaptığını ve bunun böyle devam etmemesi gerektiğini söyleyenleri kanıtlarıyla açıklamıştım.
Bu yazımda 1924 anayasasından başlayıp günümüze kadar gelmeyi planlıyorum.

Evet. Her şey oluyor, bitiyor. Yıllardır bu topraklarda gözü olan adamlar bir çırpıda Türkiye topraklarını terk ediyor ve bundan sonra Rusya hariç hiçbiri toprak alma girişiminde bulunmuyor.
Bunu fırsat gören zat-ı muhterem ve arkadaşları "artık yeni bir devlet kurma zamanı geldi." diyorlar. Ve 29 Ekim 1923'de Cumhuriyet'i ilan ediyorlar.
Ve önceden kurulmuş bütün planlar resmiyet kazanıyor. İlk önce dili değiştiriyorlar. Latinlerin bile kullanmadığı alfabeyi getirip Türkçe adı altında millete dayatıyorlar ve neredeyse ülkede Osmanlıca  konuşmayı yasaklıyorlar. Çünkü kimsenin Osmanlı'ya bağlı kalmasını istemediler.
Sonrasında tekke ve zaviyeler, medreseler kapatılıyor ve modern, çağdaş öğretime geçiliyor. Osmanlı'da medrese de bir öğrenciye ilgilendiği  konular üzerinde eğitim verilirdi ve bir öğrenci yaşamına dinle hazırlanırdı. Modern eğitim yaftasıyla öğrencilerin beynine işe yaramaz bilgiler koydular. En başta hepsine sorgulamamaları için Atatürk sevgisi aşılamaya başladılar. Medreselerde eğitim veren alimlerin yerlerine modern eğitim verecek hocalar getirildi. Öğrenciler böylece dinden uzak bir şekilde uyutulmuş oldu. Okullar kız-erkek karışık oldu ve böylelikle mezhep genişletme çalışmaları da başlamış oldu. Bugün görüyoruz kimin eli kimin neresinde belli değil.
Sonrasında-önceki yazımda bahsettiğim gibi-dini değiştirmeye çalıştılar. Peygamberimize, arap oğlu, Kur'an'ı Kerim'e de yave(saçmalık) diyen zat-ı mason Atatürk ve yaverleri camilerdeki hocalarla, papazları yer değiştirerek halkı dini açıdan zehirlemeye çalıştılar.
"Türkiye Türklerindir." deyip en büyük ayrımı başlatmış oldular ve doğuda ki kürtleri katletmeye başladılar.(Bkz. DERSİM OLAYLARI). Oğulları babalarının gözlerinin önünde astılar. Çocukları-birlik olmasınlar diye-ailelerinden koparıp Türk ailelere verdiler.(Belgeseli var bunun. Trt arşivlerine girerseniz bulursunuz.) O kadar eziyete ve dini değiştirmelerine daha fazla dayanamayan Şeyh Sait ve aşiretler isyan bayrağını çekti hükümete karşı. Fakat baş mason Atatürk ve etrafındaki diğer masonlar mükemmel bir propaganda ile halkı Şeyh Sait'e düşman ettiler ve halkın gözünde haksız çıkarttılar. Ve bu isyan bastırılıp bütün isyancılar yargılamadan asıldı. Nerede kaldı adalet? Nerede kaldı laiklik?
Her şey plana göre gidiyordu.
Ortada bir meclis vardı ve bütün milletvekilleri bağımsızdı. Daha demokratik görünmek(!) ve milletvekillerinin başı boş eylemlerini kontrol altına almak için "parti" konusu çıktı ortaya. İlk "Cumhuriyet Halk Fırkası(!)" kuruldu. Buna muhalefet bir parti olması gerekiyordu ki seçim olsun, halk oy kullansın, ülke demokratik görünsün. "Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası" kuruldu. Kuran Kazım Karabekir'dir. Fakat bu parti Şeyh Said İsyanı patlak verince dağılır. Şeyh Said İsyanı bunun için bir kılıf olmuştur sadece. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası dağılıyor fakat Cumhuriyet Halk Fırkası'na hiçbir şey olmuyor. Bu olaydan sonra bir kaç deneme daha olsa da çok partili dönemi es geçip, tek partili döneme giriş yapılıyor.

1923'den 1946'ya kadar devam eder bu süreç. Bu süreçte halka bütün baskılar uygulanır. Bunları sıralamak gerekirse:

1- O günlerden bu yana ülke kurma zahmetini gösteren zat-ı muhteremin sevgisini bütün çocuklara aşılamaya çalıştılar. Nedir bu gayret böyle? Bu adam ülkeyi kurmadı mı size göre? E bunu bilen çocuk zaten muhtereme sevgi duymayacak mı zaten? Yoksa bir şeylerin üstünü mü kapatmaya çalıştılar? Tabii ki evet.

2- Türkçeyi, ülkenin dili olarak kabul ettirdiler herkese. Osmanlıca eğitim veren bütün öğretmenler görevden alınarak daha modern öğretmenler atanır. Görevden alınan öğretmenler konuşmasınlar diye asıldılar.