Fall in Love with my bestfriend

Chap. 17- Roses

Mandy's Pov

"May gusto ako kay jen!" sa sobrang gulat niya ay napasigaw siya..kaya hingal na hingal siya..

Parang pinagsakluban ako ng langit at lupa...

Arthur..........

"Waaaah! Hahaha kailangan pang gulatin para sabihin eh! Haha" kantsaw ni hero kay arthur...

"Tsk tsk..." mahinang sambit ni arthur

"Wahahaha pre! Alam na ba?" tanong naman ni jonathan

"Yun na nga eh.. Alam na pero...kasi ano... Kaya nga sasabihin ko sa inyo kasi hihingi sana ako ng tulong.. Kung pwede lang naman..hehe" nahihiya pa siya...

Ang sakit.. Anh sakit sakit.. Alam ko..hindi dapat pero wala eh.. Masakit... Mahal ko eh.. Bakit pa kasi siya yung minahal ko? Bakit siya pa?... Bakit hindi na lang iba?...kung natuturuan lang ang puso ..matagal ko ng kinalimutan ang pagmamahal ko sa kanya....

"Hahaha sagot ko na yan! Hahaha trix! Ash! Mandy! Tulungan niyo ako ha? Parasa bestfriend natin haha para naman makaget over na siya dun sa ex niyang bulok!" sabi ni mae

"Geh ba! Tsaka matagal ng nakaget-over si jen dyn sa bulok na yun! Haha basta! game ako diyan diba trix?" sabi naman ni ash na nagpapakita ng pag sang-ayon

"Oo naman! Basta ba para sayo arthur ah este para sa kaibigan natin. WAHAHAHA" sambit naman ni trix na nagbibiro kaya't napatingin sa kanya si jonathan

"Ah ganun..." -jonathan

"Joke lang bebe ko.. Hehehe joke lang.. Ikaw lang ang lab ko ehh hehehe ^_^" nagpapacute pa tong si trix

"Ikaw mandy? Di ka ba iimik diyan? Tulala ka ah?"tanong ni mae

"Oo nga, mandy tulungan mo naman ako...although nagawa mo na ang first step which is...ang pag-amin... Patulong naman...hehe^_^" hindi ko alam ang isasagot ko kay arthur... Mahal ko pero... Kung gagawin ko yun masasaktan ako...

Alam ko... Hindi ako dapat magselos pero mahal ko yung tao eh..  Mahal na mahal...

"Mandy?  Ahmm samahan mo ko bili tayo real leaf haha" pag-aaya sakin ni hero... Palagay ko ramdam niya...

"Ah sige.." tipid kong sagot. Tumayo na ako at hinihintay ko na lang si hero..

Papunta na kami sa bilihan ng real leaf pero laking gulat ko nanh kumanan si hero ng daan.. Eh hinde naman dun ang bilihan eh

"Ahm hero? Dun ang bilihan ng real leaf oh. Bakit kumanan ka?" tanong ko

"Sumama ka na lang :)" sabi ni hero...

Matapos ang halos tatlong minutong paglalakad ay nakarating kami sa isang tahimik na lugar... Sa likod ng school.

Parang ngayon ko lang nakita ang lugar na toh ah.. Ngayon lang ako napadpad dito... Ang ganda..tahimik.. Malawak...perfect place para makapagisip-isip

"Sabihin mo lang.." hindi na ako nagulat sa sinabi ni hero... Mukang kabisado na niya ang mga kilos ko...

"Hero, alam ko..hindi dapat..pero masakit eh..yung marinig mo mismo sa taong mahal mo na may iba siyang mahal... Hindi niya alam na may nasasaktan siya.. Di naman niya kasalanan yun pero kasi di ko talaga maiwasang masaktan.." bumuhos na ang mga luha kong kanina ko pang pinipigilang tumulo na dulot ng sakit...

"Mandy...sige lang..iiyak mo lang..." mahinahong sabi ni hero..sinandal ko na rin ang ulo ko sa mga balikat niya...

Umiyak lang ako......binuhos ko lang lahat hanggang sa....inantok ako..
.
.
.
.
.
After 3 hours...