Chapter one

3.2K 94 1
                                    

Ikwist dat ik geen hakken moest aandoen. "Mooie schoenen", hoordeik mijn beste vriendin, Aya, zeggen. Ik zuchtte. "Jammer dat zezoveel pijn doen, wij vrouwen lijden alleen maar pijn", zeurde ik.Aya lachte en samen liepen we mijn geweldige bedrijf binnen. "Ikmoet werken, zie ik je na je vergadering?"vroeg Aya. Ik knikte."Nassima, vergeet me niet alles te vertellen!"hoorde ik Aya nogzeggen. Aya was een hele goeie vriendin van me, ze was 20 jaar en dus1 jaar jonger dan mij. Toch vertrouwde ik haar alles toe. "Jijprofiteert alleen maar van me", zei ik om te lachen en liep mijngrote kantoor binnen. Ik was het gezicht van dit bedrijf. We werktenvoornamelijk aan tijdschriften. Verschillende soorten tijdschriften.Er klopte iemand op mijn deur. "Binnen", zei ik. Ik deed mijnschoenen uit onder mijn bureau. Het was heus niet zo dat iemand datzou zien. Een collega kwam binnen. "Vergeet niet dat je binnen vijfminuten een vergadering hebt", hoorde ik hem zeggen en ook al snelwas hij weg.

Toen ik mijn gsm checkte, zag ik dat ik één berichthad van mijn broer. "Ewa mattieeee, luister om vijf uur ben ikklaar met training, kom me aub ophalen, je weet ik hou van u enzo",hoorde ik de stem van mijn broer Badr zeggen. Ik zuchtte. Hemophalen, dat ook nog! Hij was zelf 17 jaar, tijd om zelf een eigenrijbewijs te halen. Aya kwam opeens mijn kantoor binnen. "Je raadnooit wat ik heb gehoord net", zei ze. "Als ik naar je luister,wil je dan iets voor me doen?"vroeg ik. Aya knikte. "Goed, vertelmaar, wat heb je gehoord?"vroeg ik. Aya ging zitten op de stoeltegenover mijn bureau. "Ik heb gehoord dat iemand van ons nogpromotie kan maken, als ik het ben kan ik zelfs binnenkort naast jouwkantoor werken", zei ze. Ik glimlachte. "Geweldig!! Zorg ervoordat je promotie krijgt! Doe je uiterste best!"zei ik. "Nu jij,wat moet ik voor je doen?"wou Aya weten. "Badr ophalen, hij isecht zo vervelend", zei ik. "Neeee, hij haat me!"zeurde Aya.Dat was waar, Aya en Badr konden elkaar niet luchten. "Tjaa, hijwou zo graag een lift en ik ben om vijf uur nog niet klaar metwerken", zei ik. "Normaal wel", hoorde ik Aya zeggen. "Ja,maar ik heb geen zin om naar huis te gaan. Mijn moeder blijft maardoorzeuren over trouwen... ik wil echt niet trouwen op dit moment, zestelt me alleen voor aan de domme zonen van haar vriendinnen", zeiik. Ik keek op mijn gsm en sprong op. "Shit! Vergadering is bezig",zei ik.

Ik deed snel mijn hoge pumps aan en liep met de juistedocumenten mijn kantoor uit. Ik nam niet eens de moeite om afscheidte nemen van Aya. Ik zag dat de deur van de vergaderzaal dicht was.Ik klopte niet aan, maar deed de deur direct open. Ik zag iedereenaan de lange tafel me afwachtend en zelfs geïrriteerd aankijken.Sorry hoor. Ik liep naar mijn vaste plek en ging zitten. "Ik benblij dat we allemaal de moeite hebben genomen om op tijd te komen",zei onze baas. De grote baas! Iedereen keek me aan. "Ja, gelukkigwaren we hier allemaal", zei ik en keek ongemakkelijk de anderekant op. Ook al was ik het gezicht van dit bedrijf en ownde ik dezeplek, toch was er altijd wel De grote baas. Wat me best op mijnzenuwen werkte. Ach ja, het leven. Opeens ging de deur open. Iedereenkeer ernaar, maar er kwam niemand binnen. "Oké, dit is raar",zei ik. "Ik zal anders gewoon de deur dichtdoen", zei ikaangezien ik het dichtst bij de deur zat. Toen ik opstond merkte ikiets vreemds op. "Is iemand van jullie hier aan het roken?"vroegik toen ik een grote wol vol rook zag. Al snel stond iedereenverbaasd op en merkte ik dat er iets vreemds fout was. Ik begon tehoesten en de rook maakte me draaierig waardoor ik de deur maar nietbereikte terwijl ik gewoon er naast stond. Toen ik twee armen om meheen voelde, dacht ik dat iemand me probeerde te helpen, wat niet zowas. "Laat me los!"riep ik en ik schreeuwde en al snel ging ermaar één gedachten rond mijn hoofd: Ik werd ontvoerd! "Laat melos of ik klaag je aan!! Jij vuile ****", riep ik. Maar nog voordatik het laatste letter kon uitschreeuwen, was ik van de kaart. Eenzwarte leegte waar ik in viel zonder te beseffen dat me nog meer tewachten stond. Rare gebeurtenissen, momenten van spijt enhoogverraad. Toen ik bijkwam en mijn ogen opende zat ik in een auto.Serieus?? Zo ontvoerde je iemand? De deur ging open en ik werdopgetild. Ik wist niet door wie, maar ik voelde mijn benen niet. Mijnbenen! Awilii, wat hadden ze gedaan??


Bestolen Door De LiefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu