The BAEdyguard ( The great wall of Alden Crisostomo)

Chapter One

Therefore We do not lose heart. Though outwardly We are wasting away,yet inwardly We are being renewed day by day. For our light and momentary troubles are achieving for us an eternal glory that far outweighs them all. So We fix our eyes not on what is seen, but on what is unseen,since what is seen is temporary, but what is unseen is eternal.
- 2 Corinthians 4:16-18

Five years after....

*Maine's POV

" Nicomaine ano na naman ba ang sumbong ng bodyguard mo?!" tanong ni Daddy.

Hindi ko sya pinansin at ipinagpatuloy ang pag scroll sa cellphone ko. Nahihilo pa nga ako dahil nakainom ako,galing ako sa birthday ng classmate ko.

" Nicomaine kinakausap kita!!"

" No Daddy you're not talking to me, you're shouting at me. Can't you hear yourself? " saglit ko lang sya tinignan.

" My God Nicomaine! When will you grow up?! Hindi ko na alam ang gagawin sayo! Tinakasan mo na naman ang bodyguard mo, ngayon lasing ka pa! " hindi pinansin ni Daddy ang pambabara ko sa kanya.

"Dad nasasakal na ako! Kahit saan ako magpunta may mga nakasunod. Nawawalan na ako ng privacy. Besides pag nagpaalam ba ako papayag ka? Im so sick of those!Why you can't just leave me alone?!"
marahas akong napasuklay sa buhok ko.

" Then what? Mauulit ang mga nangyari dati? Tell me ganun ba yung gusto mong mangyari? Para rin sayo ang lahat ng ginagawa ko."

Ilang saglit akong natahimik, muli kong naalala ang mga pangyayari five years ago. Fuck!

" Bakit Dad? Sandamakmak ang mga bodyguards nina Mommy noon diba? May nangyari ba? May nagawa ba sila? May nagawa ba kayo? Wala diba? Namatay pa rin sila." unti-unting sumungaw ang mga luha sa mata ko. Bahagya namang lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Daddy habang papalapit sa akin.

"I- I'm sorry hija."

Umiwas ako ng tangka nya akong yakapin.

" Yes ,you should be sorry Dad.Sorry because I've lost my Mom.Sorry because I've lost my brother and sister. Dahil sayo,dahil sa pinaglalaban mo." then nag-uunahan nang tumulo ang mga luha sa mata ko.

"Pero hija ,trabaho ko bilang senador ang sinasabi mong pinaglalaban ko. Bakit hindi tayo magkaintindihan sa ganyang bagay?"

"Yeah,even if it cost you the lives of your family? Yes Daddy all the while, it was you and your job. " marahas kong pinahid ang mga luha ,sabay talikod sa kanya.Nahihilo man,mabilis pa rin akong nakaakyat sa kwarto ko.Nang makarating sa kwarto ko, umiiyak aki habang nakadapa sa kama ko.Ayokong isisi ang lahat ng pangyayari kay Daddy, gusto ko sana syang intindihin. Pero hindi ko pa rin kasi matanggap ang nangyari sa Mommy at mga kapatid ko, hanggang ngayon napapanaginipan ko pa rin ang lahat. Simula nang mangyari yun,lumayo ang loob ko kay Daddy,at the back of my mind kasi sya at ang pagiging Senador nya ang dahilan ng lahat.Pero walang nakakaintindi sa akin, no one does. No one even tried to asked me why.No one saw how broken I am.

Nakatulog akong may luha pa sa mata.

*Senato Placido's POV

Gabi na pero hindi pa rin ako makatulog. Iniisip ko ang nangyaring pagtatalo sa pagitan namin ni Maine kanina.

Simula nang mangyari ang malagim na insidente sa aming pamilya naging rebelde na si Maine.I know na nahihirapan syang tanggapin ang pangyayari,mas lalo ako but wala kaming choice kundi magpakatatag.

Ang bilis ng panahon,parang kelan lang ang saya ng bahay na 'to.Punong-puno ng ingay ng tatlong mga anak ko. Ngayon,sobrang nakakamatay na ang katahimikan sa bahay namin.

Noon pa man bago pa mamatay ang asawa't mga anak ko ,alam ko na may death threat na sa buhay ko. Kaya nagpadagdag ako ng mga Police escorts para sa kaligtasan ng pamilya ko.Pero dahil sa matataas ang kalibre ng mga baril na ginamit ng mga gunmen noong araw na yun,nadamay at namatay ang mag-iina ko.

Hanggang ngayon, nakakulong pa rin ang tatlong gunmen na nakaligtas sa engkwentro.Sa pag-iimbestiga, nalaman na ang mastermind sa nangyari ay ang dating Gobernador ng Batangas na sangkot sa malalaking sindikato ng drugs. Naghiganti ang naturang Gobernador dahil isa ako sa nagsiwalat at nagpa-raid ng malalaking pagawaan ng droga sa Luzon.Hanggang ngayon din nakakulong pa rin ang Gobernador.

Pero tama ang anak ko,ang kapalit ng pag-sasaayos ko nang bansang ito ay ang pagkawala ng pamilya ko.

@iamlhudy87