hava alanı

89 3 0
                                    

Arkadaşlarr merhaba bu bölümüm yarısında konuşma kısımlarını tırnak içinde yazacağım. İyi okumalar.

Dizüstü bilgisayarı aldım ve görüntülü olarak jessie'yi aradım . hemen açtı çok yıpranmıştı ve kısık bir sesi vardı. "Alo prensesim.iyisin dimi ev buldun mu . ne yapıyorsun.". Dedi beni görünce sevinmişti. "Jessie seni sadece annemi bulmak için aradım tek yapmanı istediğim sorularıma cevap vermen .". Dedim . "katy ben bunu yapamam" dediğinde sinirlerim bozulmuştu hem beni annemden almışlardı,hem beni terketmişlerdi,hem de annemi bulmama izin vermiyorlardı. " jessie bunu yapmak zorundasın" dediğimde jessie derin nefes aldı sanırım beni anlamıştı. " peki katy peki". Dedi umutsuzca "annem nerede yaşıyor?". Dedim " en son New York ' daydı ama şimdi nerede bilmiyorum durumu çok kötüydü yemek alacak parası bile yoktu .". Dediğinde ağzım açık kalmıştı ama annemin nerede yaşadığını öğrenmiştim,bu şimdilik bana yeterdi sanırım. "Tamam jessie yeterli teşekkür ederim" dedim ve cevap vermesini beklemeden bilgisayarı kapattım. Can' a döndüm.
"Annemin nerede taşadığını buldummmmmm!". Dedim sevinçle " nerede?" diye sorduğunda cevabımı verdim. Ve can ise " ne duruyoruz o zaman " dedi fakat o an aklıma geldi ikimizinde yarın üniversite sınavı vardı.seçim yapmam gerekiyordu hayatımı mı ? Yoksa bana hayatı veren kadını mı sevecektim.hayatı boşver sanki benim düzgün bir hayatım var. "Can istersen sen gelme" dediğimde can kaşlarını kaldırdı."neden?". Dedi sebebini bilmiyor gibi yapıyordu ama o sınava girmek isteyebilirdi. " yarın üniversite sınavı var yani benim yüzümden...". Dediğimde sözümü kesti " zaten sınava hiç çalışmadım ve merak etme hiçbir şey senin yüzünden olmayacak" diyip gülümsedi ve ekledi " istersen Furkan da gelsin o sık sık New york'a gider". Dedi ve ben de eğer o gelirse her ihtimale karşı yanımda bir yoldaşın olması gerektiğini düşündüm."o zaman alex de gelecek" dediğimde ne kadar kafası karışmış bir yüz ifadesi yapmış olsa bile "olur" dedi ben de gülümsedim ve "bekle bizi New yorkkkk" dedim bu ikimizi de gülümsetmişti.daha sonra bavullarımızı hazırlamak için üst kata çıktık.bavulumu çıkarıp içine eşyalarımı dizmeye başladım benim 2 bavulum olmasına rağmen can'ın 1 küçük bavulu vardı."can orada uzun süre kalabiliriz yani bence daha çok eşya al" dedim. Can da banim bavullarımı o sırada gördü."ohaaaa katy orada da kıyafen mağazaları var" dedi.ben de yapmacık bir şekilde şaşırıp " gerçekten miii?" dediğimde o da yapmacık bir şekilde " gerçektennnn" dedi sonra ben de ona dil çıkarıp zor taşıdığım bavullarımla aşağı kata inmeye çalıştım ama merdivenlerden yuvarlandım. Can da endişeli bir şekilde "iyi misin?" dedi. Ben de " ya ben hiç artislik yapamayacak mıyım?" dedim . o da gülümsedi eliyle yardım edip beni kaldırdı.sonra kapıdan çıkıp hava alanına yol aldık. Bavullatımdan birini can taşıyordu.hava alanına vardık ve Alex ve Furkan da gelmişti uçağa bindik bir 5 dakika daha geç kalsaydık uçak kaçacaktı uçak haraket etmeye başladı ben de titremeye çünkü uçaktan biraz korkardım.

Can:katy iyi misin?

Katy:korkuyorum

Can:merak etme ben buradayım.

Katy:sen burada olduğun için uçak düşmez zaten dimi can.

Can:olsun ama düşünsene ömrümü sonuna kadar seni sevmiş olacağım.

Katy:ayy romantiklik de yaparmış.

Dedim ve önüme dönüp kitabımı okumaya başladım....

Arkadaşlar uzun zamandır bölüm gelmiyor moralim çok bozuk ve çok üzgünüm aklma hiç bir şey gelmiyor neyse #terörülanetliyoruz
#ankara
#taksim

HİSSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin