Haklıydı. Bir kurgu değildi benim hayatım, ya da çektiğim acılar. Hepsi gerçekti. Şimdi aptal şeylerden korkmak yerine, kendimden korkmalıydım. Geçmişimden . Çünkü ben bu acımasız hayatın yalnızca, ufak bir oyuncağıydım.
Gözümü kapı deliğinden çektim ve adam kapıya vurdu . Kapıya vuran kişi sinirlenmiş olacak ki kapıyı tekmelemeye başladı . O kadar çok korkuyordum ki kalbim ağzımda atıyordu resmen.
" Aaaçç kapıyııığğğ " Kapıdan gelen ses ile korkum daha çok büyüdü . Gecenin bir vakti kimdi bu ? Kapıyı ardı ardına tekmelemeye devam ediyordu . Ben kapının önünde durmuş korkudan titriyordum hareket dahi edecek mecalim yoktu .
Çalan kişi her kim ise artık kapıyı daha çok zorluyordu , sanırım artık kapı dayanamıyacak bu duruma .
Elime bir vazo alıp kapıya doğru yürüdüm . " Kimsinn ? " dedim. Bir süre ses gelmedi gitti sanırım . Elimi kapının koluna uzatıp açtım kapıyı hafif aralayıp etrafa bakıyordum ki biri kapıyı tuttuğu gibi beni duvara yapıştırdı. Elimdeki vazo büyük bir gürültü ile yere düşüp bin parçaya ayrıldı . Ben korkudan şok olmuş bir adama bakarken , 30 , 33 yaşlarında kirli sakallı 1,75 boylarında bir elinde içki şişesi olan ayyaş bir herif içeri daldı .
Daldığı gibi beni duvara yaslayıp yaklaşmaya başladı . " Merhaba güzellik , çok beklettin beni ." "Bırak benii " diye bağırdım çok korkuyordum . Bedenim titremeye başlamıştı bile . " Aa bağırma sadece biraz oyun oynayacağız " deyip iğrenç bir şekilde güldü. Ve iyice yaklaşmaya başladı leş gibi içki kokuyordu . Burnunu yanağıma sürttü . Elimde onu engellemeye çalıştım ama vucudumda artık dayanacak güç kalmadı . "Bırak beni "
Son gücümle bağırdım göz yaşlarım artık çeşme misali akıyordu gözlerimden. Dayanamıyordum . Katlanamıyordum , bu kadarı çok fazla hani derler ya "herkeze taşıyacağı kadar dert verilir diye " hayır bana , benim taşıycağımdan daha fazla veriliyor dert , acı . Her şey çok fazla. Ağır geliyor artık bunlar bana .
Kapı tekrar şiddetli bir şekilde çarptı , çarptığı gibi üzerimdeki yük gitti ve kendimi yere attım . Bacaklarımda artık dayanacak güç kalmadı çünkü .
Benimle beraber yere o ayyaş adam da düştü defalarca yerde inledi , benise başımı bacaklarımın arasına koyup hıçkırarak ağlamaya başladım. Etrafta bir sürü bağırış ve küfür sesleri geliyordu. Yerde oturmuş kendi düşüncelerim ile boğuşuyordum ... Bir süre sonra kapının kapanma sesi geldi ve endişeli bir şekilde " Rüya iyi misin ? Rüya cevap ver. Rüya o adam sana bir şey yaptı mı? " Ege'ydi . Gelmişti beni kurtardı başımı hemen kaldırıp ona sarıldım. " Ege ben çok korktum." deyip ağlamaya başladım "Şşt tamam geçti her şey " dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni yerden kaldırdı ve koltuğa oturduk beş , on dakika sakinleşip dinlendikten sonra "Ege adamı bizimkilerin yanına yolladım . " Başımı kaldırıp seslenen kişiye baktım . Benden en fazla 2,3 yaş büyük 1,80 boylarında kumral bir çocuk ve bâyâ karizmatikti . "Tamam gel otur sende " dedi Ege çocuğa . Çocul kafa salamakla yetindi .Ve karşımızdaki koltuğa oturdu. Kafamı Ege'nin omuzundan kaldırıp Ege'ye baktım ; "Niye geç geldin " dedim hafif kızmış bir tonda "Özür dilerim Rüya ama işlerim çok uzadı anca gelebildik." ve sanki sonradan aklına gelmiş gibi " He buda benim en yakın arkadaşım . İş arkadaşıda sayılır." çocuğa bakarak "buda Rüya" dedi beni göstererek . Çocuk elini uzatıp boş gözlerle " memnun oldum " dedi elimi uzattım ve kafa salamakla yetindim . Sesi çok güzeldi ya da ben fazla insan görmediğim için bana öyle geliyordur.
"Neden kapıyı açtın Rüya " dedi Ege sinirli bir halde .Başımı öne eğip "bilmem " dedim. Ama onunla baş edebilirdim ya da başedebileceğimi sanıyordum. Çünkü evimin alt katı sırf spor aletleriyle doluydu. Bir nevi spor salonunun minyatür şekli Her gün en az 1,2 saat spor hocam gelip bana ders veriyordu. O ayyaş adamla da baş edebilirdim tabi korkudan yerimde donup kalmasaydım. Ege eliyle başımı tutup kaldırdı. "Bir daha böyle bir durum olduğunda hemen beni arıyorsun ve asla kapıyı yabancılara açmıyorsun " dedi . İki gözümü aynı anda kırpıp kafamı sallayarak onayladım. Ege bu halime gülümserken çocuk beni dikkatli bir şekilde izliyordu. Gözlerimin içine bakıyordu ve bu çok tuhaf hissettirmişti.
"Rüya hadi yemek hazırla biz çok açız " dedi Ege gülümseyerek . Benim bu bozuk moralimin neyle düzeleceğini çok iyi biliyordu . Bir olaya sinirlensem veya kızsam hemen yemek yapardım ve stresimi atardım.
"Eğer yardım ederseniz neden olmasın " dedim . Ege ve çocuk yüzünü buruştursada beraber muftağa gittik. Muftak geniş olduğundan hepimiz bi yere dağıldık . Ege " ben makarnayı yaparım gerisi sizde " dedi . Ben çocuğa çocukta bana aval aval bakmaya başladık. "Ee şey. Ben masayı hazırlayayım , sende salata yap " dedim kafasıyla onayladı. Ben içeri geçip masanın örtüsünü serdim ve çatal, kaşık vs. getirmek için mutfağa gidiyordum ki kafam bir şeye çarptı. Kafamı kaldırdığımda o çocuğu gördüm. Allahım yakından bakınca gözleri ne kadar da güzeldi. Hafiften sakalı vardı ama ona çok yakışıyordu .Off ne saçmalıyorum ben kesin fazla insan görmedim die böyle düşünüyorum. "Malzemeleri bana versen . Yerlerini bilmiyorum. " ahhh nasılda unuttum. Kafamı sallayıp "Tabi" dedim.
Yarım saat sonra yemek hazır olmuştu.Ege makarnayı soslarken, çocuk ta salatayı kaseye koyuyordu . İşlerini bitirip berber sofraya oturduk.
***********
Yemeklerimizi bitirip salona geçtik Ege ve arkadaşı kendi kahvelerini içerken bende sıcak çikolatamı yudumluyordum . Ege bu sefer bir komedi filmi koymuştu onu izliyordum . Gözlerim o çocuğa daldı.Allahım neden gözlerinde bu kadar takılı kaldım ki ben alt tarafı göz . Ama , ama çok güzel bir renkti. Bu çocuk birine çok benziyordu ama kimee of ne saçmalıyorum şu dünyada sanki kaç kişiyi tanıyorum , toplasak belki on bile etmez .
Çocuk ayağa kalkıp "Ben artık gitsem iyi olacak " dedi . Ege ve ben ayağa kalkıp onu kapıya kadar geçirdik. "Yine gelirsin koçum " dedi Ege . Çocuk " Bakarız Ege " deyip tebessüm etti . Ohaa ilk defa gülüyordu yani tebessüm ediyordu. Sonra bana bakarak " iyi akşamlar " dedi. Kafamı sallayıp "iyi akşamlar" dedim ve kapıyı kapattım.
Aklıma gelen şey ile kaşlarımı çattım.Neden çocuk adını söylememişti?. Bende mal gibi ha bire " bu çocuk " diyip duruyorum . "Ege " dedim arkasından "Efendim Rüya? "dedi "Arkadaşının adı ne ?" Ege'nin sanki içini hüzün kapladı, az önce gülen yüzü şimdi boş bakıyordu acı bir şekilde gülüp
"DENİZ " dedi ve o acı gülüşün nedenini şimdi anladım...
