Escape The Royalty

2 - Tears Falling

VICTORIA'S POV.

Tumingin ako wall clock at 2 am palang pala. Hindi pa rin ako makatulog. Mukhang namamahay ako, hindi ako sanay. Ang tagal na ring pinangarap na makapasok sa school na ‘to, 17 years old kasi ang minimum nito eh. Naaawa talaga ako doon kay Victoreena, she's too young para mawalan ng magulang. Bumangon naman ako at lumabas.

Kaunting panahon nalang ay magsisimula na ang pinakahihintay namin. Ang aming birthday, mamimili na sina Mommy kung sino ang magiging queen sa amin.

Pumunta naman ako sa Music Room. Ewan ko ba kung ano ‘tong ginagawa ko. Trip ko lang mag-play ng iba't ibang instruments. Lahat naman ay siguradong tulog na, hindi naman dito natutulog si Adviser Adonis eh. Isa sa mga propesor dito. Nang binuksan ko ang pinto, may nadatnan ako. Sino ‘to?

Lalaki siya. Nakatalikod at kumatanta. What the hell, bakit pa siya gising? Panira naman oh! Plus, gasgas na masyado ‘yung kinakanta niya. Love Yourself song is cute together with its alluring tune. Pero paano ako makaka-ano niyan?

Cause if you liked the way
You looked that much
Oh baby
You should go and love yourself

Nanatili ako sa pinto, nainlove ako sa boses niya. Napakalamig. Maya-maya'y tumigil ang kanta niya at biglang umiyak. Hala, bakit? Dali-dali akong pumasok ng Music Room.

"Uh, hello? Bakit ka umiiyak?" Bigla naman siyang napatingin sa akin. Agad siyang nagbigay pugay sa akin. "You don't need to honor me, prinsesa lang naman ako."

"Bakit gising pa po kayo, Princess Victoria? Dapat po'y natutulog na kayo by now." Sabi niya. Ngayon ko lang nakita ang lalaking ‘to. Hindi ko mapagkakailang gwapo siya. Dahil sobrang gwapo niya!

"I said no need to call me that way right," sabi ko naman. "I asked what's your name and why are you crying?" Pinunasan niya ang kanyang luha.

"Zayn, my name is Zayn Hollister." Sambit niya. "Hindi na po kailangang malaman ang reason kung bakit ako umiiyak,"

"Why are you still up? You should be sleeping by now. At 2 am?!" Sabi ko naman.

"Heartache," sabi niya. "Estudyante po ako dito, I'm 18."

"What? Ano ba kasi nangyari?" Pagpupumilit ko naman. "Bahala ka kapag di mo sinabi! Baka mahuli tayo dito, at mapagalitan!"

"It's about Perrie," bigla namang tumulo ang luha niya. "I broke up with her. I don't know why I did that thing to her. I love her so much."

"What? Ikaw pala ang nag-break sa kanya? Bakit ikaw ang umiiyak ngayon?" Tanong ko naman. I never experienced having relationships, kaya I'm not good in giving advice. Bawal ako mag-ganon, hangga't hindi na buo ang desisyon kong magpakasal para magiging king na rin ang mapapangasawa ko.

"We were engaged," sabi niya pa. Bakit ba ang gwapo nito! "She might not know the true reason why, but I still love her. We were two years together. We got engaged secretly. Anak po ako ng prince." Sabi niya.

"Then," pagdugtong ko pa.

"Bawal po kasing magmahalan ang isang anak ng queen at king, at isang outcast na katulad ko. Her mother, Queen Ariella knew that we had relationship. Pasikreto akong pinatawag ng King and Queen about doon, at sinabihan akong kapag hindi kami nag-break, ipapapatay nila ang maysakit kong kapatid." Sabi niya. "Ang mga magulang ni Perrie ang may-ari ng Fire Side sa Good Side. Hindi niyo po ba alam ‘yon?"

Oh? May iba't iba rin palang kingdoms dito sa Good Side? Kaso mukhang part lang sila, at kami ang namamahala sa buong Side. I never knew na may ganon pala. And I never knew na bawal magmahalan ang magkaiba. What the hell!

"I broke up with Perrie kaninang 10 pm. It's too hard for me. Talagang pinanghahawakan ko lang ‘yung pangako ko kay Itay noong bago siya mamatay. Na hindi ko pababayaan si Janeena."

"WHAT? JANEENA? YUNG NAGSESERVE SA AMIN?!" Gulat kong tanong.

"Siya nga po," sabi niya. "She has anemia. I love my little sister so much, she is always there to cheer me up. Janeena is my everything. Always reminds me of my father." Bigla na namang tumulo ang luha niya. Hays, it's so hard talagang mamili sa dalawang parehas mong mahal. Mas mahalaga talaga ‘yung kailangan kesa sa gusto. Kailangan kong makilala ang Perrie na ‘yon, ayoko sakin manggaling. Kailangan nilang mag-usap ni Zayn.

"Wipe those tears up," Sabi ko sabay labas ng panyo ko.

"Thank you, you made me feel better." Sabay ngiti niya. His smile is so angelic. Perrie must be lucky about him.

Akin ka nalang, Zayn! Charot!

--------------------------------------------------
Kinabukasan, mabuti namang himala't maaga akong nagising. Nagbihis na ako ng school uniform na kulay pink. Ngayon na ang first day of school. Naalala ko naman si Zayn kaninang madaling araw. Puyat ako ngayon at mukhang zombie. Sana naman ay may makaibigan ako rito. Palakad na sana ako sa bulletin board nang may mag-announce.

"Everybody, assemble at the Multi-Purpose Hall. We gotta work things out, students." Boses ‘to ni Adviser Adonis, ‘yung mukhang chicken. Tiktilaok!

Dali-dali akong pumunta sa hall at nagulat ako nang kakaunti lang ang estudyante. Mostly babae. Umupo ako sa isang upuan. Lumingon ako, at hoping na makita si Zayn or kaya si Victoreena. Nasaan kaya ang mga atr ko ngayon? Nagulat nalang ako nang may kumalabit sakin.

"Hello," umupo siya sa tabi ko. Aba sino naman ‘to? "I'm Calissa and from the Ice Side of Good Side. And alam kong ikaw ang anak ng may-ari ng Good Side. Then, you must be honored." Bakit ba laging ino-honor? Good Side lang naman ah! It doesn't mean na may-ari kami ng mga iba't ibang sakop ng good side.

"No need," sabi ko. "Pareho lang tayong anak ng queen at king. Ako pala si Victoria."

"Excited na ako, sana maging friends tayo!" Sabay ngiti niya. Hinawakan naman niya ako sa balikat. Woooh! Ramdam ko ang lamig ng katawan niya. Hmm, halatang taga-Ice Side nga ang isang ’to! Ngumiti ako.

"May kilala ka bang Perrie dito?" Tanong ko.

"She's my cousin," sabi niya sabay ngiti. "Yung taga-Fire side?"