Ze vloog naar huis en kleden zich weer om.
Pakten haar tas en fietsten naar de dijk.
Ze zetten haar fiets tegen een boom aan en liep een stukje over het strand.
Dit deed ze bijna elke dag.
Ze had dan niet zoon grote stad als haar zusters.
Maar ze had hier zoon mooi uit zicht.
Na dat ze over het strand had gelopen en de boots voorbij zag treken.
En vogels zag weg vliegen.
Liep ze naar het café op de dijk.
Ze ging op haar vast plaats bij het raam zitten en keek naar buiten.
“wat mag het zijn?”vroeg een jongens stem.
De draaide zich naar de stem en zag Alexander staan.
Verbaast keek ze hem aan.
Ze kwam hier bijna elke dag maar had hem hier nog nooit gezien.
Alexander keek haar verbaast aan.
“ow hallo, Pandora,nog sorry dat ik je heks noemden.”zei hij.
Pandora had het wel moeilijk.
Hij was nog steeds de jongen die zij had laten leven.
“wat kan ik je geven?”vroeg hij.
Pandora pakte de kaart en wees chocolademelk aan.
“natuurlijk komt er zo aan”zei Alexander en liep weg.
Op het zelfden moment kwam Victor binnen gelopen.
Hij begroeten Alex en zag toen Pandora zitten.
Hij liep naar haar toe en gaf haar een kus.
“hallo schat”zei hij.
Alex bracht haar de chocolademelk en ging bij hun zitten.
Hij was klaar met zijn werk.
niet lache he, maar volgens mij zag ik een engel vliegen. toen ik in mijn pauze buiten zat.
