LUCK //Dylan O'Brien

-9-

BrianODylan: Lily bazen bende, bu kadar sevgiyi hak edecek ne yaptığımı düşünüyorum

BrianODylan: Beni bu kadar sevme sebebin ne?

BrianODylan: Ben de bunu anlayamıyorum.

BrianODylan: Ne tür bir iyilik yaptım da, bu kadar güzel bir sevgi görüyorum?

Ekranda yazanları okuyunca, gözlerimin dolmasına engel olamadım. Biraz daha devam etse ağlayabilirdim. Gerçekten Dylan mıydı emin değildim ama öyle olmasını istiyorum. Öyle olmazsa, ne kadar kötü olacağımı bilsem de kendimi buna inandırıyordum. Odamda yatağımda oturmuş şaşkınca telefonun ekranına bakarken tek düşündüğüm buydu. Söyledikleri... O kadar güzeldi ki. Bir an için rüyada olduğumu bile düşünmüştüm ama gerçekti.

Mrs.Obrien: Dylan...

Mrs.Obrien: Gerçekten, sen misin?

Mrs.Obrien: Eğer öyle değilsen lütfen şimdiden söyle.

Mrs.Obrien: Eğer sen, beni kandıran bir kişiysen şimdiden söyle ki ben daha çok buna inanıp kendimi yıpratmayım. 

BrianODylan: Bana inanman için ne yapabilirim? 

Mrs.Obrien: İnan bana, ben de bilmiyorum.

Mrs.Obrien: Sana inanmak istiyorum.

Mrs.Obrien: Ama nasıl olacak bilmiyorum.

Mrs.Obrien: Sana inanmam için bana yardım eder misin? 

BrianODylan: Lily, inan bana senin sevgin kadar gerçeğim.

Uzun bir aradan sonra selam! Hikaye hakkında düşüncelerinizi yazarsanız çok sevinirim kfdljfdg. 

Yorum yapan, oy veren ve okuyan herkese teşekkürler.