Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lily: UYUMADAN ÖNCE EĞER BU FOTOĞRAFI ÇEKMESEYDİM HER ŞEYİN BİR RÜYA OLDUĞUNU DÜŞÜNEBİLİRDİM
Lily: NEREDESİN, O'BRIEN?
Dylan: Hiç koku almıyor musun?
Dylan: Az kalsın mutfağı yakıyordum ama
Dylan: Durumu kurtardım(:
Dylan: Yani mutfaktayım, sana kahvaltı hazırlıyorum.
Lily: Aptal herif
Lily: Rüya diye o kadar çok korktum ki!
Lily: ve şey KOKU YENİ BURAYA GELİYOR
Lily: DURUMU KURTARDIĞINDAN EMİN MİSİN
Dylan: ha-
Lily, burnuna gelen yanık kokusu ile yüzünü buruşturup yerinden hızla kalktı. Ardından gelen çaresiz ve aceleci sesle mutfağa koştu.
''Lily! Buraya bakar mısın? Sanırım bu omletide yaktım!''
Üzerinde bir pijama ve mutfak önlüğü ile Dylan öylece bir eliyle tuttuğu tavaya bakıyordu. Diğer elinde de spatulası vardı. Ve, şey.. Fazla masum olmakla birlikte komikte duruyordu.
Lily, elinde olmadan kahkaha atmaya başladı ve yerinde durmaktan vazgeçip yanına gitti. Önce hala altı açık olan ocağı kapattı, sonra tavayı Dylan'ın elinden kurtarıp lavabonun içine bıraktı.
''Tam bir beceriksizsin,'' Dylan'ın beline kollarını dolarken konuşmuştu. Dylan, spatulayı elinden bırakıp elini Lily'nin yüzüne yerleştirdiğinde gülümsedi. Lily'nin elleri boynuna giderken o da boştaki elini beline koydu.
''Tam olarak değil, çünkü becerebildiğim şeylerde var.''
Yüzünü kızarmaya başlamış kız arkadaşının yüzüne yaklaştırırken sırıttı.
Dudakları birleştiğinde ikisinin de bildiği ve emin olduğu tek bir şey vardı, o da; ne kadar şanslı olduklarıydı.
---
Son,,,,,
Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim, harikasınız ve iyi ki varsınız!
:')))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
