Gintama: Kuru Fasulye ve Pilav

8 Yaşındaysanız Hayat Gerçekten Çok Güzel Diyen Çizgi Kahramanlara İnanmayın

Merhaba! Biliyorum, uzun zaman oldu. Ama okul açıldıktan sonra hayat zorlaşıyor. Fakat hayatın zorlaşmasından daha da acı olan bir şey var, o da yazdığım bölümün devamını bir türlü getiremeyip tıkanmış olmam. Yaklaşık 3 haftadır yazıyorum ama bir türlü ilerleyemiyorum. Sonra geçen gün okulda aklıma yeni bölüm fikri geldi, laf olsun diye biraz yazdım ama bir baktım bölüm bitmiş. Aslında bölümü son yazdığım bölümün ikinci kısmını bitirdikten sonra paylaşmayı düşünmüştüm ama onda gerçekten çok tıkandığım için ne zamana bölümü bitirebilirim bilmiyorum. Fakat sizi de daha fazla bekletmemek adına artık bir bölüm yollamam gerekiyordu. O yüzden bu ara bölümü lütfen kabul edin, filler gibi düşünün, olur mu? Arc arası verdik kabul edin ^^ Umarım en kısa zamanda arc'a devam edebilirim, fakat o zaman kadar umarım bu bölümden keyif alırsınız!!

Keyifli okumalar!!

Uyarı: Bu bölüm mangadan bir-iki spoiler ve de OkiKagu çifti içermektedir!! Ayrıca bir önceki bölümün devamı değildir!

><

Zor bir okul günü daha sona ermişti. Sensei artık evine gidip kahvesi eşliğinde biraz televizyon izleyebilir, ardından da öğrencilerine o gün verdiği ödevleri kontrol ederken sipariş edeceği hamburgeri yiyerek onları biraz daha yakından tanıma fırsatı yakalayabilirdi.

"İyi akşamlar sensei," dedi sınıftan çıkan son öğrenci. Sensei gülümseyerek onu uğurladı ve masasının üzerinde düzensiz bir şekilde yığılmış kağıtları kaldırarak sıraya koydu. Belki de henüz öğretmenlikte ilk yılı olduğu için bu kadar çok düşüyordu öğrencilerinin üzerilerine ama aslında onları tanımak, onlarla yakın olmak ve yetiştikleri şartları bilmenin bir eğitimcinin görevi olduğunun da farkındaydı. Bu yüzden öğrencilerinden son ders saatinde ailelerini tanıtan bir yazı yazmalarını rica etmişti. Bütün öğrencileri bu ödev karşısında heyecanlanmış, ona sayfalar süren yazılar getirmişlerdi. Sensei hepsini yüzünde bir gülücükle kabul etmiş, ardından da hepsine birer yıldız vermişti.

Fakat kağıtları dosyalayıp evrak çantasına koyarken bir anda kırmızı renkli bir kalemle yazılmış yazı dikkatini çekti. Yazı düzensiz ve eciş bücüş olduğu halde upuzundu ve sensei kendi kendisine gülümsedi. Onu ciddiye almaları ve kendilerini böyle uzun uzun anlatmaları çok hoşuna gitmişti.

"Sanırım bir tanesini gitmeden okusam da olur," diye mırıldandı ve kağıtları geri çıkarttı, masasına tekrar oturarak kırmızı kalemle yazılmış yazıyı okumaya başladı.

"Ben ve Ailem

Hazırlayan: Okita Sora

Benim ismim Sora. 8 yaşındayım. 2 kardeşim daha var, isimleri Kouka ve Souchiro. Souchiro benden 3 yaş küçük olan erkek kardeşim. Kouka ise birkaç ay önce doğan kız kardeşim. Kardeşlerimi çok seviyorum.

Annemin ismi Kagura, fakat babam ona hep China diye sesleniyor. Ona sebebini sorduğumda bana annemin Çin'den gelen bir uzaylı olduğunu söylemişti. Bende ona Çin'in uzayda olup olmadığını sormuştum. Bunun üzerine babam bana Çin'in uzayda olmadığını, fakat annemin illegal bir göçmen olduğunu, bu yüzden de nereden geldiğinin pek bir öneminin olmadığını, bir gün onu bu yüzden tutuklayacağını -daha açık olacak olursa annem onu terk etmeye kalkarsa onu tutuklayacağını- söylemişti.

Babamın ismi Sougo, fakat annem ona Sadist diye sesleniyor. Anneme bunun sebebini sorduğumda ise annem bana babamın Sadist Gezegeninden gelen Sadistlerin prensi olduğunu söylemişti. Ona 'babam bir prens olduğuna göre bir gün kral olacak mı?' diye sorduğumda bana onun sadist poposunun çoktan kendisi tarafından tekmelendiğini ve kral olamayacağını, çünkü kraliçenin kendisi olduğunu söylemişti. Ona 'ama senin kraliçe olman babamı kral yapmaz mı?' diye sorduğumda da o işlerin öyle yürümediğini ve büyüdükçe anlayacağımı söylemişti.