Completely Smitten (Brant Cordova) Ep-1

Chapter 29. 'Red handed'

2 days before the wedding.

At my apartment. I was just in the balcony nakatukod ang baba ko sa tuhod ko at nagmumuni muni.

"Girl, kamusta ka na?" Basag sa akin ni Liza. Kakadalaw lang din niya sa akin. She just came back from Singapore, mukhang tinitotohanan na ata siya nung isang foreinger na nakilala niya sa Palawan dati. Good for her at least.

"Ayos lang Liza!" simpleng sagot ko.

"Ayos lang? hindi halata sa mukha mo teh!" ani niya.

Npabuntong hininga nalang ako. 

"Girl, pwede ka pa namang umatras ah!" Ani niya.

"No Liza, hindi ako aatras sa kasal namin ni Brant. If i do that, parang binigyan ko na ng freedom si Czarmaine na solohin si Brant!" seryosong tugon ko sa kaniya.

"Girl ano pa bang gusto mong pruweba para matauhan ka at malaman mo na hindi ka nga mahal ni Brant? Sa tingin mo ba pag kinasal kayo mamahalin ka na niya?" Tanong ni Liza.

She's right, I don't even know kung mamahalin na nga ako ni Brant pag nakasal na kami. My point is I can love him freely dahil kasal na kami at may panghahawakan na ko sa kaniya kahit hindi man niya ko magawang mahalin pabalik. Tsk! Ngayon ko lang ata naintindihan ang mga babaeng martir.

"Hanggat di ako nagsasawang mahilin si Brant!" tugon ko.

"Ay diyos ko masisiraan na talaga ako ng ulo sayo, martir mo teh! Hindi mawawala ang nararamdaman mo sa kaniya kung patuloy ak pa din aasa!"  naiinis na sabi niLiza.

"I just love Brant girl, losing him is like losing half of my life!" malungkot pa din nitong sabi.

"Eh pag ikaw nawala sa kaniya, ayos lang? Ay naku ewan sayo! Kung andito pa si Jarred baka sinabunutan ka na nun" inis nitong sabi.

Natawa nalang din ako sa sinabi ni Liza. Sigh! How long should i keep on fighting for my love for you Brant?

Kinagabihan napagdesisyunan kong bisitahin si Brant sa penthouse nito. Nagdala na din ako ng mocha cake na binake ko kagabi para sa kaniya. I hope magustuhan niya ito. Gusto kong magkaayos kami ni Brant, hihingi ako ng tawad sa kaniya kung ano man ang kasalanang nagawa ko sa kaniya. Gusto kong ibalik yung dating pagiging possesive niya sa akin. Nakakamiss! Total ikakasal na din naman kami 2 days from now eh d mas maigi ng maging maayos lahat at napangiti naman ako sa isipang iyon.

I was already infront of the door at nagdoorbell ako. Ilang minuto ang nakalipas wala pa ring nagbubukas. Naman! Nasaan kaya siya ngayon? Ang alam niya, hindi ito umaalis ng bahay pag Sunday.

Nagdoorbell ulit ako. Pero wala pa ding nagbubukas. Akmang aalis na ako ng mapansin kong bahagyang nagbukas ang pinto.

'Oh?' Bakit kaya bukas to? Baka naiwan ni Brant na bukas or baka pinasok siya ng magnanakaw. Pero hindi... tight ang security ng building na ito eh.

I went inside immediately bago pa magsara ulit ang pinto.

"Brant?" tawag ko sa kaniya.

Saan kaya nagsususuot ang damuhong iyon? I miss his place. And the place were we made love a couple of times. Sa kitchen, sa sala, sa kwarto niya. Napangiti ulit ako at naexcite na makita siya. Wait? Baka nga nasa kwarto niya siya at nagpapahinga na. Nakakhiya naman at nangistorbo pa ako.

Pero dinala pa din ako ng mga paa ko paakyat sa kwarto niya. Just when i was behind the door of his room, ng may marinig akong ungol. Ungol? Shit!