Completely Smitten (Brant Cordova) Ep-1

Chapter 30. 'True Lies'

Fuck! Brant couldn't believe what he just said to Shangell. It did hurt him triple the pain he felt when Czarmaine left him 5 years ago.

Czarmaine came to his penthouse dahil may dinala itong papeles galing sa ama nito. Hindi naman niya akalain na susundan siya ng babae sa kwarto nito at biglang tinulak siya paupo ni Czarmaine sa kama at hinubad ang shorts na suot niya. Bigla nalang sinunggaban ang pagkalalaki nito. Napapikit ang binata at mukha ni Shangell ang nakita niya. Just when he call Shangell's name ay napatigil si Czarmaine sa ginawa nito at saktong nagbukas naman ang pinto ng kwarto ko at niluwa noon si Shangell.

Damnt it! Just when he turned his back from Shangell and let her go, biglang may tumulong luha sa mata niya. He can't bear to see her in so much pain. Inaamin niya sa sarili niyang nasasaktan na niya ang dalaga. He wanted so bad to follow her, hug her and let her stay! But he sent him away dahil takot siya. Natatakot na siya sa sarili niya dahil inaamin niya, minamahal na niya ang dalaga. He knows she deserves somebody na hindi siya kayang saktan emotionally. Iyong handa siyang ipaglaban ang nararamdaman niya. Inuunahan siya ng takot niya. Limang taon na ang lumipas pero heto pa rin siya, takot sa panibagong nararamdaman niya. You're such a coward! Fuck you Brant!

'Fuck! Fuck! Fuck! Fuck!' and continuously hit the wall with his bare fist. He is now naïve of the blood running through it. Napaupo siya sa sahig sa sobrang sakit na nararamdaman niya ngayon. Saka hinilamos ang mga palad sa mukha niya. 'How can I be so stupid?' and tears run through his eyes again.

Umiiyak pa din akong dumeretso sa coffe shop ko at naupo sa isang bakanteng table. Buti nalang hindi gaanong masyadong madaming tao ngayon dahil mag aalas onse na. Wala din si Tinay, dahil nakabakasyon ito. And I dialed Kiel's number.

"Hello Kiel?" napapaos kong tawag sa kaniya.

"Shangell? Are you okay? Umiiyak ka ba? Where are you?" sunod sunod na tanong ng binata.

"K-Kiel......" hikbi kong tawag ulit sa kaniya. Hindi ko na talaga kaya.

"Damn it! Please tell me nasaan ka, puuntahan kita!" nagaalalang sabi niya.

"C-coffe shop.." mahina kong sabi sa kanya.

Hindi ko na narinig si Kiel sa kabilang linya saka ko naman tiningnan ang cellpone ko at patay na pala yung tawag. Ilang minuto lang ang nakalipas at nakita kong tumtakbo si Kiel palapit sa akin.

"Shangell!" sabay yakap niya sa akin. "What happened?" at pinahiran ang luhang kanina pa lumalandas sa pisngi ko. Hindi ako maksagot ng deretso kay Kiel kaya niyakap ko siya ulit. Having him as a friend is such a comfort. I am badly in need of a hug and a shoulder to cry on.

"Its B-Brant!" mahina kong tugon sa kaniya.

Niyakap naman ulit ako ni Kiel habang humihikbi. Nang alam na niyang kumalma na ako. Inangat niya ulit ang mukha ko.

"Now tell me...everything!" mahina niyang sabi sa akin.

Detalyado ko namang kwenento sa kaniya ang lahat ng nasaksihan ko kanina at kung paano umamin sa akin si Brant na nagkabalikan na pala sila ni Czarmaine habang lumuluha.

"Fucking jerk! I knew it, he's just playing with you! Playboy trademark is in his blood Shangell!" at niyakap na naman ulit siya ng binata.

"Shhh...stop crying now Shan, he don't deserve your tears!" pagaalo niya sa akin habang hinihimas ang buhok ko . "Smile na, pumapangit ka lalo eh!" nakangiting wika nito sa kaniya.