Sende Mi Leyla ?

Seni Sevdiğimi Söylemek İçin Geldim

Leyla ...

Bu olanlar neydi ki böyle ? Yine mi vuruldum ben severken ... Yine mi uyuyakaldım yoksa omzunda ? Bırakıldım mı yine çölün ortasında ... Daha çok seveceğim belki , daha çok sevileceğim ... Düşe kalka öğreneceğim her yolun sonunun sana çıktığını. Öğreneceğim , başlangıçların bile senin adınla olduğunu. Öğreneceğim ...

---

Yazar'ın ağzından , Mecnun'un bilinçaltı

Mecnun mırıldandı "Pii geldim mi yine çöllere ... Arkadaş ne çölmüş ya. Uyuyorum uyanıyorum çöldeyim. Çöle gelmelere doymadım. " bağırdı "Dedee ! "

Bir kaç adım sonra masaya geldi , oturdu. Dede karşısındaydı "Ee evlat , bundan sonra ne yapacaksın peki ? Yolun sonu diyerek susacak mısın ?"

Mecnun gülümsedi "Yoo. "

"Nasıl yani ? Pes etmiyor musun ?"

"Hayır dede. Bu daha başlangıç. Yine dönüp dolaşıp bu sahneyi oynayacağız zaten. Ama değişen bir şey var. " hırkasını yavaşça çıkarıp yere fırlattı. Ellerini silkeledi "Ben artık bu hırkayı çıkardım dede. Bu hırkayla birlikte , bir çok şeyi çıkardım artık ben. Kendimi değil , insanları çıkardım hayatımdan. 'Leyla'ları veya adı Leyla olmayanları çıkardım. Ben çıkarmadım aslında , onlar birbirini götürdü. Yanlışlar birbirini götürdü ... Geriye bir doğrum kaldı. O doğruyla devam edeceğim ben artık. O doğrunun bana geleceği günü , benim ona gideceğim günü bekleyeceğim. Sımsıkı sarılıp saçlarını okşayabileceğim günü bekleyeceğim. Cevap anahtarı bende değil ama , cevap bende saklı değil mi ?"

Dede de gülümsedi "Yanlış düşünüyorsun evlat. Onlar yanlış değildi , boştu. Belki de sen bilemedin. Her bilemediğini yanlış sayma. Gün gelir tekrar bakarsın sorulara. Yapamadıklarını yaparsın , ama sorular çoktaan müfredattan kalkmıştır bile. Çok geçtir ..  "

Mecnun geyiğe bağladı "He ya valla haklısın. Müfredatta değişip duruyor geçen gün 1+1 idi şimdi 90+3 diyen var. Kaç ki o ya ? Kaç kaç bitti acaba ? Hayır yani bide zaten ben soru çözemem ki. Nasıl çözeyim onları ? İkiyle ikiyi zor topluyorum ben ya. "

Dede ofladı "Sen ne zaman büyüyeceksin be Mecnun !"

---

Mecnun uyandı. Mırıldandı "Yuh arkadaş ne çok uyumuşum ya ... Kafamda AT var şu an. ATlar koşuyor kafamda. "

Kapının çalma sesini duydu. Umursamadan yattı. İki dakika sonra İskender içeri daldı "Mecnuun uyan hadi oğlum. "

"Baba beş dakika daha yaağ ..."

"Kalksana eşşek sıpası Bitter gelmiş aşağıda bekletmesene kızı. "

Mecnun başını yastığa gömdü "Mecnun'un böbreği düşmüş gelemiyo dersin."

"Çıkarayım mı kemeri ?"

---

Mecnun kapının önünde durdu. Bitter karşısındaydı. Lafa girdi "Aaa Bitter ne yapıyosun ya ? Baban nasıl inşallah ? Döndünüz herhalde. Özledim valla ya gelin ailecek yani çay falan içeriz. "

"Özledim.. Bende özledim. İyiyim işte aynı. Mecnun ben geldim. Sana geldim yani. Konuşmak için geldim. Sen herşeyi yanlış anlamışsındır diye geldim. Özür dilemek için geldim" tatlı tatlı gülümsedi "Seni sevdiğimi söylemek için geld-"

Mecnun duymak istemiyordu. Bilerek sözünü böldü "Tammam o zaman iyiysen. Bende iyiyim. Bıraktığın gibiyim. Babana selamlar. Öperler."

Bitter'in yüzüne kapıyı örttü. Bitter başını aşağı eğdiğinde saçları yüzüne döküldü , sözüne devam etti "Seni sevdiğimi söylemek için geldim ..."

---

Bölümü hikayenin gelişme sırasından dolayı kısa tutuyorum. Devam edecek ... -