Bir varmış, bir yokmuş.... O zamanların semti Kadıköy'ün de bir delisi varmış. 19 yaşında, mavi gözlü, iyilik yapmaya çalışırken kötü duruma düşen en sonunda kafayı yemiş bir kızmış aslında. Bu kızın hiç mi derdi yok? Acı nedir bilmez mi? Neden hep gülüyor? Gibi saçma sapan cümlelerle karşı karşıya kaldığı için çözümü kendine deli damgasını vurmakta bulmuş.
Kimse düşünmemiş. Kızın içi gerçekten dışına mı yansımış yoksa kız o iğrenç maskelerden birini mi takmış? Zaten kime neymiş ki bundan? Çok mu önemliymiş insanlar için? Hani bir tumblr fotoğrafında yazan klasik bir cümle vardır '' Nefes almak yaşamak değildir.'' Bu kız içinde gerçekten hayat nefes almaktan başka bir şey ifade etmiyormuş. Yanlış anlamayın bu kızın tabi ki de çok güzel günleri olmuş. Mesela;
Annesinin karnındayken çok mutluymuş sonra ne zaman üzülse, birine kırılsa abisi onu kolları altına aldığında da çok mutluymuş... Mutluluk ebedi değil ama.... Annesi, kızı yüzünden ölmüş. Kız kendini suçlamış. Eminim oturduğunuz yerden bu onun suçu değil diyorsunuzdur. Dışarıdan bakıldığı kadar kolay değil ama gerçekleri yaşamak.... Kız 15, abisi 18 yaşındayken; gencecik, Dünya'nın en yakışıklı erkeği ölümle yüzleşmiş. Kolay mı her zaman yanında olan birini kaybetmek? Üzgünüm, değil.
Kızın içten gülümsemelerinin, kahkahalarının yerini sahte gülümsemeler almaya başlamış. Yaşayabilirim diye düşünmüş kız. Bu şekilde de ayakta durabilirim, demiş. Durabilmiş mi? Tabi ki de hayır.... Tek yaptığı kendini kandırmak olmuş. Sonra birine aşık olmuş. Öyle böyle değil ama çok sevmiş. Abisinden sonraki ilk aşkıymış. Sevmek, yetmez bilirsiniz. Ama bu çift o kadar uyumluymuş, o kadar tatlıymış ki daha küçücüklerken bile herkesin dikkatini çekmeye başlamışlar. O kadar inanmışlar ki evleneceklerine.... Hatta çocuklarının tipinin nasıl olacağını bile hesaplamaya kalkışmışlar. Adları bile belliymiş. Kız olursa Arya, erkek olursa Ataberk.... Kız diktireceği gelinliğin tasarımını bile çizermiş. Ama Allah'ın işi ya olmamış. Biri yüzünden bozulmuş her şey.... Tüm çaba, emek, hayal, mutluluk bir yıldız gibi kayıvermiş. Ne olursa olsun sevmeye devam edeceğine söz vermiş kız. Sevmiş de, çok kızsa da sevmiş. Hatta hala sevmeye devam ediyormuş.
VE...
Yıllardan 2016, aylardan şubat, günlerden cuma.. O dünyalar yakışıklısı, kızın her şeyi deliler saçması, ülkesinde olan bir patlamada vefat etmiş....
Bu sefer her şey farklıymış ama... Kız, kendinde ufacık da olsa ayakta duracak güç bulabiliyormuş. Çünkü kitabın asıl kahramanları yakın bir zaman önce hayatına girmiş...
KİTAP TAM DA BURADA BAŞLAYACAK....
Öncelikle bu kitabı - ki kitap bile demek saçma- sizler için yazıyorum. Sadece duygularım. Belki de beni daha iyi anlamanızı istiyor olabilirim.
Asıl neden ise bakın gerçekten kim olursanız olun çok değerlisiniz. Kendinize güvenin bu konuda. Neyse sizi seven bir ablanız, kardeşiniz var *-*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
