"Just be strong for dad, okay Andy?" sabi ni kuya. Tumango ako tsaka pinahiran ang luha ko.
"Yes kuya.." sagot ko tsaka ko tinabihan si mommy sa pagkakaupo. andito kami sa labas ng ICU para hintayin ang paglabas ng doctor. Si kuya naman may sinagot na tawag. Siguro ay may kinalaman sa nangyari kay papa.
"Ma kumain na ba kayo?" naisip ko itanong. Umiling siya.
"How can i even eat kung ganyan ang sitwasyon ng papa mo? Hindi ko na alam kung anong iisipin ko.." maluha luhang usal ni mommy. Nagsimula na ding mamuo ang mga luha sa mata ko.
"Ma..dont say that.. He'll be alright..Dad's will be alright." sabi ko at muling niyakap si mommy habang nagsismula na din akong umiyak.
DK's
"Where have you been Derryk?! Talaga bang wala ka ng pakinabang?!" galit na salubong sakin ng Daddy ko when i arrived home mula sa lakad namin ni Andy. Hindi ko siya sinagot at dumiretso ako sa hagdan.
"I'm still talking to you! Wag mo akong binabastos!!" sigaw nito bago pa man ako makaakyat. Napilitan akong lumingon.
"Dad, hindi ko kasalanan kung palpak magtrabaho ang tauhan niyo! Kung sana yong magaling ang tauhang binigay niyo sakin, e di sana! Yong pinagawa ninyo ay nagawa ng maayos!" pabalang kong sagot. Hindi talaga kami nagkaintindihan ng daddy ko kahit kailan. Salungat ang mga gusto namin at wala kahit na isang bagay ang nagkasundo kami.
"May gana ka pang sumagot pagkatapus ng palpak na trabaho mo hah?!" madilim ang mukhang sigaw niya sakin.
"Magpasalamat ka at nalinis ko ang kalat mo! But i'm warning you Derryk, isang pag suway mo pa sa utos ko, malilintikan ka na!!" pagbabanta nito. Nagkibit balikat ako. Sanay na ako kay Daddy, laging nakasigaw, laging nagbabanta, i wonder kung anong nagustohan ni mommy sa kanya.
"Are you done dad? I'm tired, gusto kong magpahinga." malumanay kong tanong pero hindi ko na hinintay ang sagot niya, dumiretso na ako sa kwarto ko.
"Bullshit!!" pabalibag kong isinara ang pinto ng kwarto at pabagsak na nahiga sa kama. Kung kanina ang saya saya ko, ngayon naman ay gusto kong manuntok sa galit dahil sa hindi ko maintindihang ugali ng Daddy ko. Daig ko pa ang tauhan lang niya. Matapus ang ilang sandali ay naisip kong maligo para mabawasan na din ang init ng ulo ko, pagkatapus non ay nahiga sa kama para magpahinga. Napangiti ako ng maalala si Andy. Ang ngiti niya, ang tawa, ang pang aasar niya at lalo na ang maamo niyang mukha na kahit kailan ay hindi ko pagsasawaang tignan. She has the face of an angel and she's my precious princess. She was just 15 ng makilala ko siya and I was 19 that time. Isang makulit at spoil na bata lang ang tingin ko sa kanya dati, but when i see her again sa party ng isang kakilala, nakipagkilala ako sa kanya and eventually niligawan ko, thank God, hindi naman ako nabigo. Hehe! 6 months na din kaming dalawa, but each day i'm with her, kinukumpleto niya ang araw ko, pinapaganda niya kapag napapagalitan ako ni daddy, and she even gave me advices minsan. Para siyang hindi 16 years old kung magdala ng isang relationship. Kaya lang hindi ko pa siya naipapakilala sa parents ko, and with dad's attitude, i dont think he'll like the idea of me having a girlfriend, hindi rin naman nababanggit ni Andy na ipapakilala niya ako sa parents niya at hindi ko na din naman siya tinatanong tungkol don. Matapus magmuni muni ay kinuha ko ang phone ko at nag dial.
Calling
my princess<3
Kriingg..
Kriingg..
Kriingg..
After few rings ay narinig ko ng may nagsalita sa kabilang linya.
"Hello?"
"Hello babe.. Good evening!" malambing na bungad ko. Nakangiti ako kahit hindi naman niya nakikita.
"Good e-evening din! Napatawag ka?" napakunot noo ako sa boses niya.
"Teka, are you okay? Umiyak ka ba?" nag aalalang tanong ko. Narinig kong bumuntong hininga siya bago nagsalita.
"No, i'm okay babe.. Parang sisipunin kasi ako eh.." sagot niya. Napahinga ako ng maluwag. Akala ko may nangyari na.
"Ganon ba? Akala ko umiyak ka. Uminum ka agad ng gamot para maagapan ang sipon mo.." sabi ko.
"Iinum ako pagkatapus ng tawag mo. Hmm..bat ka napatawag? Miss me?" napangiti ako sa sinabi niya.
"Parang tumawag lang miss na agad? Di ba pweding wala lang makausap?" pang aasar ko. Narinig kong bahagya siyang tumawa.
"I miss you too babe.. Kanina lang tayo nagkita pero miss mo na ako agad? You're so sweet!" sabi niya na ikinatawa ko.
"Ang hangin ah?" sabi kong nakangiti. Narinig kong tumawa siya ulit sa kabilang line.
"Oh, bakit ka nga napatawag?" seryosong tanong niya pagkatapus. Sumeryoso na din ako.
"Hmm..i just miss my princess.." sagot ko. Napakunot noo ako ng tumawa siya ng malakas.
"Sabi ko na nga ba eh! Denial king ka talaga!" sabi niyang tumawa ulit. Napatawa na din ako.
"Ano bang magagawa ko? Namiss kita agad eh.."
"I miss you too babe.. Nasa bahay ka na ba?" tanong niya. One thing i love about her, napaka maalalahin.
"Yeah, nagpapahinga na ako.. Uminum ka ng gamot hah?" sabi ko.
"Oo mamya..thanks kanina babe.. I enjoy a lot!" napangiti ako.
"I should take you for that babe..kinumpleto mo ang araw ko." madamdaming sagot ko.
"Hmm.. I love you.."
"I love you more.. Sige na, ibababa ko na para makainum ka na ng gamot."
"Sige.. Goodnight!"
"Goodnight.." nakangiti kong ibinaba ang phone ko tsaka umayos ng higa. Nagpahinga lang ako sandali bago sinimulan namang mag aral. May exam pa ako bukas, dapat ngayong araw ko pa to na take, pero dahil sa inutos ni daddy na palpak naman, ginawang bukas ang exam ko!
BINABASA MO ANG
The love story of PHOENIX
General FictionLove and Hatred are two equally opposite feelings. Mahirap pagsamahin or talagang hindi mapagsama. But have you ever xperience of having this two feelings for one particular person?!? Mahirap at magulo. Parang labanan ng isip at puso. Pero sa ganito...