Chapter 8- Revenge

256 2 0
                                    

*CHAPTER EIGHT*

-----

OLIVER'S POINT OF VIEW

Pagkatapos kong kausapin si Mariella ay bumalik na ko sa barkada. Hinintay nila ako sa parking lot. Agad akong sumakay sa sasakyan.

"Anong nangyari?" Tanong ni Ully.

"Well, kumagat naman siya." Sagot ko sabay tawa.

"Seriously? Paano mo napaniwala?" Ang tanong ni Biboy na nakataas ang kilay.

"May way ako sa mga babae. Nagkiss nga kami." Kwento ko.

"Eew. Hinalikan mo?" Ang sabi ni Ranz na nandidiri.

"Yun lang ang paraan. Besides, hindi naman delikado." Sabi ko.

"Whatever. Teka? Alam niyo ba kung nasan si Owy?" Tanong ni Ully.

"Ewan namin." Ang sagot ko, sagot ni Biboy at ni Ranz.

"Let's go. Mamaya lang nandiyan na yun." Ang sabi ni Biboy.

-----

OWY'S POINT OF VIEW

Nakatulog ako sa hospital chairs. Ang sakit ng likod ko pero pagod kasi ako. Kailangan ko na yatang tigilan ang panonood ko ng movie sa gabi lagi akong napupuyat.

"Owy, the doctor said gising na si Mariella." Ang sabi ni Mommy kaya nagising ako.

"Sige po, titignan ko po siya." Ang sabi ko pagtayo ko.

Pumasok ako sa kwarto niya. Wala na siya sa kama. I guess okay na siya.

"Feeling better?" Tanong ko kaya napalingon siya.

"A-anong ginagawa mo dito?" Ang sabi niya na naiinis.

"Do you remember anything?" Tanong ko.

"Yes. Binugbog lang naman ako ng mga minions mo." Ang sagot niya.

"I know." Sagot ko.

Tinitigan niya ako ng mataray na tingin.

"What? Utos mo nanaman?" Ang tanong niya na nagagalit.

"Actually, they did that all on their own." Ang kwento ko.

"Eh nasan ka nga ba?" Tanong niya habang nakapamewang.

"I was at the clinic." Sagot ko.

"Wow, nasa doctor's office ka t nandito ako sa hospital ngayon." Ang sabi niya.

"Tama ka." Sagot ko.

Tumingin siya sakin na parang may masakit sakanya.

"Excuse me?" Tanong niya.

"Yes?" Sagot ko.

"What the hell did I ever do to you?" Ang tanong niya.

"Wag kang magmaang-maangan. Alam mo kung anong ginawa mo." Ang sabi ko.

"Sana nga alam ko eh. Wala akong idea kung bakit galit na galit ka sakin. Sana sabihin mo naman." Ang paliwanag niya.

"Fine. Naaalala mo pa ba nung bata pa tayo?" Tanong ko habang nakataas ang kilay.

"Oo naman." Sagot niya.

"Naaalala mo pa ba na gusto kita noon?" Tanong ko.

"No. Gusto mo ako dati?" Ang tanong niya na hindi naniniwala.

"Well, Oo. And sabi mo na gusto mo din ako pero sabi ng friend ko tinry mo daw siyang halikan." Ang paliwanag ko.

"Kaibigan? Wala pa kong hinahalikan dati kundi ikaw." Ang sagot niya.

Oo nga pala nakiss na ako ni Mariella nung bata pa kami sa cheeks dahil utos ng mommy at nana niya :)

"Hindi ko na maalala kung sino siya eh, kaya hindi na mababago yung katotohanan na malandi ka talaga." Ang sabi kong naiinis.

"Malandi? Kaya ka galit sakin dahil sa isang guy?" Ang tanong niya.

"Oo. Kaya ako galit. Yun ang dahilan kung bakit sinasaktan kita. To get revenge." Ang sabi ko.

"Revenge? Well congrats! Tagumpay ka na. You're always making my life a living hell. Sobrang sakit to be abandoned by your own parents when you were five pero yung pananakit at pang-aasar ay parang isang cherry lang sa taas nun." Ang paliwanag niya.

"Abandoned? You mean to te me, hindi mo siya nanay?" Ang tanong ko na naguguluhan.

"Hindi Owy, foster mom ko lang siya. She treats me better than my parents ever did. Siya lang ang meron ako. Akala ko magiging masaya ako pag sakanya na ako nakatira. Pero hindi ko naisip na makakakilala ako ng jerk na kagaya mo!" Ang paliwanag niya.

"H-hindi ko alam." Ang sagot ko. Medyo naaawa na ako.

"Of course hindi mo alam! Lalo mong pinipilit na making my life a living hell! I hope proud ka na sa sarili mo. Panalo ka na at talo ako. Yan ang katotohanan." Ang sabi niya.

"Pero Mariella..." Ang sabi ko pero pinigilan niya ko.

"Just go Owy. Alam kong ayaw mo sakin. Just go." Ang pagpapaalis niya sakin.

"Mariella I..."

"Now!" Ang sigaw niya kaya tinulak niya ko papunta sa pinto.

"But I don't hate you." Ang bulong ko sa sarili ko. "I saved your life."

Umalis ako ng malungkot. How could I ever do this to her. She's right! I'm a jerk!

-----

MARIELLA'S POINT OF VIEW

Oh! I hate him so much! Anong ibig sabihin na humalik ako sa kaibigan niya? Sino? Hay kailangan kong malaman kung sino ang dahilan kung bakit ganito ang araw-araw ko.

Bakit nga ba nandito siya? Hindi naman siya nag-aalala para sakin. At bakit? Hindi naman dapat para sakin.

Atleast nandiyan si Oliver to rescue me. For once, may taong inalala muna ko bago ang sarili niya.

But uhhh! Naiinis talaga ko. Paano ko gagantihan si Owy?

Hindi ako matapang.

Hmmm... I got it! Alam ko na kung paano ko siya gagantihan! This plan is going to go down in history!

Mag-ingat ka na Owy! Babagsak ka na!

-----END

Wow, drama sa isang chapter diba? So hindi si Oliver ang nagligtas sakanya. Pero bakit nagsinungaling siya na siya ang tumulong? May something ba kay Oliver na hindi natin alam?

Ano sa tingin niyo ang plano ni Mariella? Trust me, it's very interesting with an amazing ending :)

Sorry kung medyo matagal anv update. Tinatamad lang ako. Keep a heads up on an update.

Thanks for reading and voting! Happy na may nag-eenjoy sa story. Ginaganahan tuloy akong gumawa ng next chapter.

Anyways, I hope you all are looking forward to the next chapter!

I love you all guys!

~Mariella <3

P.S. This chapter is dedicated to all Chicser fans! Si Owy nga pala ang nagligtas kay Mariella ^_^

My High School Bullies (FILIPINO)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon