My High School Bullies (FILIPINO)

Chapter 12- Humiliation

*CHAPTER TWELVE*

-----

MARIELLA'S POINT OF VIEW

Tinakbo na nila ako at hindi ko alam kung saan nila ako dadalin. Nawala na sa mata ko ang bahay namin at papalayo kami ng papalayo.

Sinisisi ko ang sarili ko kasi bumigay pa tong paa ko eh.

Finally huminto na kami at narealize ko na nasa school na kami. Iba lang ang daan. Bakit dito nila ako dinala. Agad nilang tinakpan ang mata ko.

All of a sudden, nakaamoy ako ng nasty odors. Tinanggal nila ang nakatakip sa mata ko. Inikot ko ang paningin ko nakakita ako ng showers, lockers at mga trophy cases na may medals.

Ugh! I'm in the boy's locker room.

Nalaman ko din na si Biboy ang may buhat sakin kanina papasok dito sa locker.

"Bakit ako nandito?!" Ang sigaw ko kahit na may takip na duct tape ang bibig ko.

"Ano? Wala kaming naintindihan." Ang sabi ni Ranz.

"Hold on. Ako na." Ang sabi ni Ully papalapit sakin.

Tumitig siya sa mata ko at ngumisi. Pagkatapos ay bigla niyang tinanggal ang nakadikit na duct tape sa bibig ko.

"Aaaahhhhhh! Sh*t!" Ang sigaw ko sabay hawak sa bibig ko sa sobrang sakit.

"Ngayon ano yung sinasabi mo?" Ang tanong ni Biboy.

"Sabi ko bakit nandito ako!" Sigaw ko.

"Nandito ka kasi may ipapagawa kami sayo." Ang sabi ni Ully.

"Ano yun?" Ang sabi kong pataray.

"Simple lang. Manuod ka lang ng basketball game namin." Ang sabi ni Oliver.

Ano?! Dinala ako nila dito at pinahirapan para lang sa basketball game na yun!

"Wait a minute, sinaktan, hinabol, kinidnap at dinalay niyo ko dito sa mabahong lugar na to para lang manuod ng basketball game niyo?" Ang tanong kong galit na galit.

"Bakit? May alam ka bang ibang paraan para makatakas?" Ang tanong ni Ranz.

"Meron siguro." Ang sabi ko.

"Whatever! Ano? Manunuod ka o hindi?" Tanong ni Oliver.

"Paano kung ayoko." Ang sagot ko.

"Gusto mong sagutin namin?" Tanong ni Biboy.

Nag-isip ako. Wala naman akong magagawa apat sila isa lang ako. Teka bakit nga ba wala si Owy?

"Fine! Manunuod na." Ang sabi ko.

"Good. Sige na lumabas ka na at manuod." Ang utos ni Biboy sakin.

Tumango ako. Pero seryoso? Bakit ba gusto nilang manuod ako.

-----

OWY'S POINT OF VIEW

Siguradong tagumpay nanaman ang plano ko.

Agad kong pinuntahan ang barkada at nilagay ang gamit ko sa locker.

"Nasa labas na siya." Ang sabi ni Oliver.

"Awesome. This is going to be perfect!" Ang sigaw ko.

----

MARIELLA'S POINT OF VIEW

I finally found a seat sa labas. Umupo ako sa gitna ng nerd girl ng school namin na si Jewel Velasco at ang isang lalaking.... Oo? Yung lalaking tumulong sakin na hindi ko kilala.

Tingin ko magsisimula na ang game. Wala naman talaga akong hilig sa basketball, buti pa kung volleyball.

"Hi, you're the girl that was running earlier and chased by some bad guys?" Ang tanong niya.

Omeghedd! Nose bleed sa accent niya. Inabot niya ang kamay niya. At naramdaman kong lumalabas na ang players.

"My name is Louis Tomlinson." Ang pakilala niya.

"My name is Mariella James Horan." Ang sabi ko at nagshake hands kami.

"You must be Niall's sister? I'm his friend." Ang sabi niya.

Ah siya pala yun? Yung galing London na kaibigan ni Niall at sa bahay magsstay.

Paglabas ng mga players. Hala. Sino ba sila dito? Ano bang jersey number nila.

"Sinisilip mo ang mga basketball cute players no?" Ang sabi ni Jewel.

"Who? Ako? No. No. Wala akong gusto sakanila." Ang sabi ko.

"Bakit ka nandito?" Ang tanong niya.

"Sabihin nalang natin na pinilit ako." Ang sabi ko. "Ikaw bakit nandito ka?"

"Wala lang." Ang sabi niya.

"Tell me, bakit ka nandito." Ang pilit ko.

"Okay, may crush kasi ako.. Si Ully." Ang sabi niya.

"Ew. Gusto mo siya?" Tanong ko.

"Bakit hindi. Ang hot niya." Ang sabi niya.

"Worst guy siya." Ang sabi ko.

"He's not." Ang sabi niya.

Hindi ko namalayan na natapos na pala ang game. 3...2...1 nashoot pa ni Owy yung isa na yun.

Wow, hindi ko alam na magaling pala si Owy. Pero siya din pala ang team captain?

Paalis na sana ako dahil announcement lang ng winners. Pero nahinto ako ng nagsalita si Owy.

"Sa lahat, salamat sa suporta." Ang sabi ni Owy.

Pagkatapos ng 10 minutes niyang speech akala ko tapos na. Kaya paalis na ko pero nagsalita pa siya.

"Mariella Horan is a slut." Ang sabi niya.

Tumingin ako at lahat ng tao nakatingin sa projector ng school.

Tinitigan ko ang screen. Shocks! Those are my pictures! Pictures ko habang naglalakad at kung anu-ano pa.

OMGee! Yan din ang mga picture sa likod ng pintuan ni Owy.

Naiyak ako. Hanggang sa natapos ang video. Oh my! I'm so embarassed.

Owy didn't like me. Kaya niya tinatago ang lahat dahil gusto niya akong masira.

Tinatawanan ako ng lahat. Lahat nalang ng kasamaan ginawa nila sakin. Kung alam lang ni Nana to.

Idea to ni Owy eh. Alam ko. Kaya pala gusto nila akong pumunta dito.

"Come on, I have to get you out in this place." Ang sabi ng lalaki sa likod ko sabay hila sakin.

Lumingon ako, "It's you. Thanks Louis."

"Why are they hurting you?" Ang sabi niya.

"I don't know. I really don't know." Ang sabi ko sakanya.

Dapat na akong mamatay! Mamatay! Hindi ko na to kaya.

-----END

BAKIT BA HINDI MAKALIMUTAN NI OWY ANG PAST! Please owy ! LEARN TO LOVE AGAIN!

Anyways, alamin niyo sa next chapter ang susunod na pangyayari! ^_^

Massive thanks to all of the readers ^_^

I love you all! This chapter is dedicated to all Owy's Babe ^_^

~Mariella <3