De Styles Drieling

Hoofdstuk * 1

NORMALE POV:

"Edward! Sta toch op!" riep Marcel als hij de donkere kamer van zijn jongere broer binnen kwam. "ALS IK JE NOG EEN KEER EDWARD HOOR ZEGGEN, HANG JE" schreeuwde Ed brutaal. Marcel zuchtte. "Jij verandert ook nooit" geïrriteerd door de typische reactie van zijn broer gooide hij de deur dicht en startte zijn cours naar beneden. De trap af wandelend knoopte hij zijn hemd dicht. "Waar is hij?" zei Harry als de deftige jongen beneden was. "Hij 's juist wakker" Marcel rolde met zijn ogen. Harry hield zijn schouders op, die de zin 'wat wil je' aantoonden.

Harry was de jongste van het huis, Marcel de oudste en Ed was een klein jaartje na Marcel geboren. Harry schoof een opgevult bord in de richting van Marcel. "Bedankt" knikte hij. Harry draaide zich weer om en slenterde naar de koelkast. "Ed! We komen weer laat, door jou!" riep hij. "Oh ja vertel het de wereld. Want iedereen geeft een fuck over hoe laat we komen." siste Ed toen hij de trap af stommelde. Marcel gooide een geïrriteerde blik in de richting van de brutale gast, die zich meteen excuseerde. "Sorry hoor" Ed maakte een vies gezicht bij zijn woorden, om toch nog de indruk te geven dat hij er niks om gaf. Harry schoof een ander bord in Ed's richting die gulzig begon de eten. "Ed, is dat een nieuwe tatt-" - "Gaat je niks aan snotneus." Ed liet Harry zijn zin niet afmaken en gooide nog een brutale blik in de richting van de jongste. Harry keek Marcel aan die hem een verontschuldigende blik gaf.

"Wees toch niet zo kinderachtig gast, doe niet onnozel." zei Marcel toen hij zijn bord in de vaatwasser zette. "Oh maak je geen zorgen, onnozeler dan jouw bril kan het toch niet." beet Ed hem toe. "Ed stop er mee!" riep Harry. "Waarom zou ik? Ik bedoel jij bent de laffaard en hij is het mietje, iemand moet hier toch de stijl hebben" Ed's brutale commentaar hield maar niet op. "Sinds pap vertrok ben je verandert, Ed. En dat is niet in jouw voordeel." Marcel gooide Ed's mond dicht, wetend dat pap zijn zwakke plek was. "Het spijt me, ik bedoelde het niet zo. Nu, ga naar buiten. De taxi is er al." zei Marcel verantwoordelijk voor de twee jongens. Harry volgde de orders van zijn oudste broer meteen op, en griste zijn rugzak mee toen hij uit de deur verdween. Kort erna stampte Ed achter hem aan, en als laatste sloot Marcel de deur. 

"School Bart" zei Harry toen ze alle drie in de kleine auto zaten. "Tuurlijk" zei hun vaste taxi chauffeur vriendelijk. Pap had de chauffeur orders gegeven om de jongens elke dag naar school te brengen, of eender waar ze naartoe wilden. 

Toen ze aankwamen sprongen ze uit de taxi. "Tot na de lessen jongens" zei Harry, vriendelijk zwaaiend naar zijn twee broers. "Later Harry, succes met je lessen" beaamde Marcel hem en gaf hem een tik op zijn schouder. "Later Hazz" zei Ed, met een klein teken van zijn hand die hij opstak als teken van gedag. Als Harry verdween zeiden de andere twee broers ook snel gedag en begeefden zich naar hun klas.