☆HELAL SEVDA'M☆ (İSLAMİ)

BÖLÜM 6°•○● ÇİFTE DÜĞÜN °•○●

Öncelikle hepinizin Ramazan ayı mübarek olsun. Hepimiz için çok güzel ve dolu dolu ihya edebileceğimiz bir ramazan ayı olsun. Aminn. Nasılsınız canımlar. Biliyorum ki biraz geç bir bölüm oldu ama artık rahatız okul yok ve ben yeni bölümleri çabuk çabuk paylaşacağım.  Yaptığınız yorumlar çok güzel günden güne büyüyen bir aile olduğumızu düşünüyorum ve fikirlerini düşüncelerini benimle paylaşanlar ayrıca mutluluk sebebi.  Hepiniz Allaha emanet olun. Yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin.

BİSMİLLAHİRRAHMANİRAHİM

Sabahın en güzel eşsiz sesiyle yatakta doğruldum. Her zamankinden biraz daha kötü uyanmıştım. Gerek sabaha kadar gördüğüm rüyalar gerekse içimdeki anlamlandıramadığım korku doğru dürüst uyutmamıştı.

Banyoya doğru ağır ağır yürüdüm. Abdest aldıktan sonra namazımı kılıp her sabah yaptığım gibi 1 yasin okuyup seccademi kaldırdım.

Paytak adımlarla mutfağa inip kendime acı bir kahve yapıp kendimi koltuğa attım. Genel olarak acı kahve sevmezdim sütlü olan kahveler her zaman favorimdi. Tek bir yudumda içtiğim kahve beni kendime getirmiş gibiydi. Kafamdaki soruları korkuları unutmuş muydum tabiki hayır kafamın derinliklerine itiklediğim kesindi.

Yayından fırlatılmış bir ok gibi oturduğum yerden fırladım. Yarın ramazının ilk günüydü. Dudaklarımın hafifçe kıvrılmasını kocaman bir gülümseme olarak devam ettirdim. Fincanı rastgele tezgaha koyduktan sonra hızlı adımlarla Acerin odasına tabiri cazise dalmıştım. Namaz kılmış ve başörtüsünü bile çıkarmadan geri uyumuştu. Bu haline gülsemde çok takılmadan onu yavaşça sarstım.

-Acer hadi uyan.

Hafif hafif kıpırdayarak gözlerini açmadan sordu.

-Ne oldu?

-Bugün arefe. Dedim gülerek

Oda anında gözlerini açarak şaşkın şaşkın yüzüme baktı.

-Temizlik yapmadım ramazan hazırlığı daha mukabeleye bile başlayamadım nasıl unuturum.

Bu haliyle 40 yıllık ev hanımlarına benzemişti gözlerimi devirerek konuştum.

-Yakınmayı bırak herşey hallolur şimdi kalk odanı topla hazırlan sana çok güzel bir kahvaltı hazırlayacağım sonra hazırlıklar için çıkarız alyaduayı görür geri döneriz evi birlikte temizleriz.

Anlayamadığım bir şey vardı gözlerinde ne olmuştu. Benim güler yüzlü kardeşime.

Elini tutarak sordum.

-Ne oldu.

Sırtını yatak başlığına dayayıp derin bir nefes aldı.

-Yusuf karşıma çıktı.

Sanki vücudumdaki bütün kan bir anda kafama hücum etmişti.

-Evden hava almak için çıkmıştım birden karşıma çıktı ne olduğunu dahi anlamadım.

-Sana bir şey yaptı mı?

Korkuyla sorduğum soru alev alev yüzümü yakıyordu. Aptal kafam.

-Hiç bir şey yapmadı. Sadece konuştu dinledim.

-Ne anlattı sana?"

Bağırışım odanın duvarlarında çınladığında korkudan fal taşı gibi açılmış gözlerine baktım. Yumruğumu duvara savurduğumda kendimi daha fazla tutamayıp dışarı attım kendimi. Bahçede rastgele bi ağacın altında yattığım da kafamda olanları tartıyordum.