Long Kept Secrets(Harry Styles Fanfiction)

Κεφαλαιο 11

Ιζαμπελας P.O.V

Μπαινοντας στο δωματιο ο Χαρρυ ξαπλωσε αμεσως στο κρεβατι κανοντας μου νευμα να ξαπλωσω και εγω διπλα του. Στην αρχη δισταζω λιγο, με βλεπει και γελαει λιγο.

"Μπορεις να ερθεις, Μπελα, δε θα σε φαω" λεει παιχνιδιαρικα.

Μαρεσει οταν ειναι παιχνιδιαρης, ειναι διαφορετικος. Αλλα ακομα με επισκιαζει το οργισμενο του βλεμμα οταν χτυπουσε εκεινον τον αγνωστο.
Με τρομαζει ο τροπος που τη μια στιγμη ειναι ενα θηριο, αλλα εκανε οτι εκανε για να με προστατεψει και το εκτιμω αυτο, και την αλλη ενα εφηβο αγορι χωρις περιορισμους, που ζει τη ζωη του διασκεδαζοντας. Ο καθενας στη θεση μου θα ηταν θυμωμενος μαζι του ή θα του ελεγε να φυγει,ομως εγω αντι αυτου περιποιηθκα τις πληγες του και τον αφησα να κοιμηθει στο σπιτι μου, μαζι μου.

Πλησιαζω στο κρεβατι, εχω φτασει πλεον στην ακρη του κρεβατιου και στεκομαι ακριβως μπροστα στον Χαρρυ, σηκωνεται και στηριζεται στους αγκωνες του κοιτωντας με απευθειας στα ματια. Ειναι τοσο ομορφος, φαινεται γαληνιος, ενα λαμπερο χαμογελο στολιζει τα εντονα ζυγωματικα του προσωπου του κανοντας τα βαθια λακκακια του εμφανη, οι μπουκλες του ειναι μπερδεμενες στο μετωπο του και τα καταπρασινα ματια του προσηλωμενα σε μενα. Ξαφνικα σηκωνεται και καθεται κανονικα στο κρεβατι προσφεροντας μου το χερι του, τεντωνω το χερι μου και πιανω το ακρο του, η παλαμη του ειναι τεραστια και το μικροσκοπικο μου χερακι χανεται μεσα στο δικο του. Με μια του κινηση με τραβαει και πεφτω αρτσουμπαλα πανω του, χαζογελαω απο αμηχανια. Τωρα ειμαστε και οι 2 ξαπλωμενοι, αυτος απο κατω και γω απο πανω του...

"Ηρεμα, γατουλα" λεει γελωντας.

"Ει δεν ειμαι γατουλα" διαμαρτυρομαι σχετικα με το παραστουκλι που μου εδωσε.

"Καλα οτι πεις, κιττυ" συνεχιζει, του αρεσει να με βλεπει ετσι.

Ξεφυσαω και σηκωνομαι απο πανω του ξαπλωνοντας διπλα του. Τα σωματα μας ακουμπουν και ενα ρευμα ηλεκτρισμου με διαπερνα θυμουμενη το εντονο και παθιασμενο μας φιλι.

Το κεφαλι του γυρναει και πλεον βρισκομαστε σε αποσταση αναπνοης, τα πρασινα ματια του κοιτουν βαθια τα δικα μου, νομιζω προσπαθει να τα διαβασει, αλλα δεν θα τον αφησω να ψαξει το μιζερο μου παρελθον. Χωρις να το πολυσκεφτω κλεινω αυτη την μικρη αποσταση που υπηρχε μεταξυ μας, πιεζοντας τα χειλη μου εναντια στα παχουλα χειλη του Χαρρυ, χωρις να χασει καθολου χρονο ανταποκρινεται, πιανει με τα μεγαλα του χερια τα μαγουλα μου και πιεζει τα χειλη μας περισσοτερο. Χωρις να χασει την επαφη αφηνει το προσωπο μου και τοποθετει τα χερια του διπλα απο το κεφαλι μου για να στηριχθει καθως σηκωνει το σωμα του και βρισκεται απο πανω μου. Η καυτη του γλωσσα ψαχνει απεγνωσμενα εισοδο στο στομα μου, οσο απεγνωσμενα το θελει αυτος τοσο το θελω και γω, γιαυτο του δινω σχεδον αμεσως την προσβαση. Η γλωσσες μας παιζουν η μια με την αλλη και βρισκομαστε σε τρομερη ενταση, τωρα η γλωσσα του αφηνει τη δικη μου και γλυφει το κατω χειλος μου κανοντας με να ανατριχιασω. Το σωμα του ερχεται λιγο πιο κοντα στο δικο μου ακουμπωντας ελαχιστα το στηθος μου, αρκετα ομως για να με ερεθισει, δεν μπορω αλλο να κρατηθω, τον τραβαω και πιεζω το μυωδες σωμα του πανω μου. Με μια μου μονο κινηση τον γυρναω φερνοντας τον απο κατω μου, τωρα εχω εγω τον ελεγχο.