Poezja. Po prostu...

Legion przeklętych

Inspiracja Edgarem Allanem Poe.

W dawnych erach przeminionych

Pośród gór i lasów czarnych

Są legiony zagubionych

Wygnańców królewskich marnych

Wieczną wartę tam sprawują

Potępieni już za życia

Zmarłych prawa im królują

Pośród wieków słychać wycia

Kiedy nierozważnym krokiem

Podróżny do lasu wejdzie

Nie umknie przed zmarłych wzrokiem

I do ich sojuszu przejdzie

Tak przez wieki zapomniane

Rosną szeregi legionów

I choć w księgach są wspomniane

Zginęły w dziejach eonów

Dzień sądu kiedyś nadejdzie

Kiedy zmarli z grobów wstaną

Martwa pieśń się wnet rozejdzie

I stanie się świata raną

Wtedy legiony przeklęte

W lesie dotąd się czające

Przez żyjących już wyklęte

Ujrzą proporce stojące

I na pomoc przyjdą ludziom

W marnej walce pogrążonym

Dzięki tym ogromnym trudom

Będą mogli być zbawionym

W dawnych erach przeminionych

Pośród gór i lasów czarnych

Są legiony zagubionych

Wygnańców królewskich marnych