Poezja. Po prostu...

Szatany

Dwa szatany siedzą w kotle,

Gotują tą, co na miotle,

Jeszcze niedawno latała,

Czarną magią się parała.

Śmieją się diabły, szatany,

Oto przybył opętany.

Czekali na niego lata,

Teraz się z nimi brata.

Cieszą się też szarlatany:

Wiek dwudziesty jest wygrany!

Nigdy jeszcze w historii,

Nie było takiej wiktorii.

Potępieni wyją, krzyczą,

Diabły z nimi się nie liczą.

Seksu więcej uprawiajcie,

Dusz zniszczonych nam tu dajcie!

Palcie się i poniżajcie,

W nam to grajcie, grajcie, grajcie!

Miejsca u nas pod dostatkiem,

Przywieziemy was tu statkiem.

Bilet prawie jest darmowy,

Dajcie nam tu swoje głowy.

Miejsca szybko zapełnimy,

Później w kotłach usmażymy!

Chodźcie w nasze szpony czarne,

Ja was tutaj już przygarnę.

Wyjdźcie bracia mroczni cieni,

Wszyscy bądźcie potępieni!