That Boy is My Savior

Chapter 1 - Let the story begin -

Chapter 1 - Let the Story Begin -

Ailie's POV:

Dylan call me earlier. Pumunta daw ako ngayon sa Coffee Shop na lagi nameng kinakainan. Naglakad agad ako papunta sa Coffee Shop na yun kasi medyo nakaramdam talaga ko ng kaba e. Pagdating ko dun, pumasok ako pero wala naman akong nakitang Dylan Ranz Santos. Kahit anino n'ya wala dun. That's why, lumabas na lang ulit ako at naglakad-lakad when something caught my full attention. Nung tiningnan ko yung dalawang couple na yun, halos mapamura ako sa nakita ko.

It's Dylan and he's kissing with another girl. And I know who's the girl kissed by him. It's Zoe, my one and only Step-Sister.

Magkahalong gulat, galit at sakit yung nararamdaman ko ngayon kaya naman nilapitan ko agad silang dalawa.

"B-Babe?" Utal kong tawag sa kanya.

Bigla naman silang natigilan at napatingin sa'kin. Dylan was non-reaction while Zoe was grinning >_<

"Ailie..." That's it! Hindi na n'ya ko tinawag sa Callsign namen. Ano bang ibig sabihn nito?

"T-This? Eto ba? E-Eto ab yung gusto mong ipakita sa'kin kaya pinapunta mo ko dito? O baka naman joe lang toh. Ahh siguro may taping kayo noh. Bkait may bago ka na naman extra? Nsan yung mga cameras? Si direk,bakit wala dito?"

Alam kong para na kong tanga sa ginagawa ko. Pero wala akong pakealam. Gusto ko lang ipakita sa kanila na hindi ako OA!

"Ailie, this is not a taping."

BOOM! Feeling ko may biglang sumabog sa loob ng chest ko. Feeling ko gumuho bigla yung mundo ko. Feeling ko parang nanghina yung katawan ko dahil sa narinig ko.

"T-Then what the heck is this D-Dylan?" Tanong ko ulit.

"Ailie, I'm sorry. Zoe is now my girlfriend. H-Hindi na kita mahal." No Ailie, Don't cry. Please, don't cry.

"R-Really? Ya-Yah I see.. C-Condolence I mean, C-Congratulation :/ Ahm.. * Sigh * Sige, -Alis na ko. B-Bye..."

Sakto pagtalikod ko, tuulo na rin yung mga luhang pinipigilan kong tumulo kanina habang nakaharap ako sa kanila. Habang naglalakad ako, feeling ko, matutumba ako sa daan kasi nanghihina talaga yung mga tuhod ko. God! What happen now? Ano tong nangyayare ngayon? Ayoko nito. Kung panaginip man toh, please wake me up right now! Di ko kaya toh. Please gisingin n'yo na koooooo (T_T)

---------

"HUWAAAAAAAATTTTTT?????? THAT B.TCH!!! WHERE THE HECK IS HE???? I'M GOING TO KILL HIM!!!!!!" Sabay tayo n'ya.

"Hoy ano ba! OA lang? Mas OA pa sa'kin. Easy lang Bes.. Umupo ka nga." Sabay hila ko sa kanya paupo sa tabi ko.

"Eh sira ka pala talaga e. Anong 'Easy'? Ano bang ibig sabihin sa'yo ng 'Easy' huh? Sinaktan at niloko ka na nga ng Boyfriend mo, tapos ganyan pa yung sinasabi mo?" Inis na sabi sa'kin ni Elisa.

Nandito kami ngayon sa tree house na'men. Tambayan namen toh since mga bata pa kami. Buti na nga lang malapit lang toh sa Boardng house na tinitirhan ko ngayon e. Nagbo-boarding lang kasi ako simula nung mawala sila Mama at Papa. They all passed away together. Ang nakakainis lang dito sa malandi kong tatay, patay na nga, iniwanan pa 'ko ng dalawang problema. Nakakainis >_<  Imbes na ako yung nakatira ngayon sa Mansyon ni Papa, hindi nangyare kasi mas pinili n'ya pang sila Auntie Carol at Zoe yung tumira dun, ang dakilang kontrabida sa pamilya ko >_, Buti nga hindi mala-cinderella ang peg ng lola n'yo e. Si Zoe lang kasi yung nag-iisang anak ni Auntie kay Papa..