Chapter 9 - Under The Rain -
Ailie's POV:
"Ailie have you seen Scarlet?"
Napatingin ako sa nagsalitang yun at nakita ko si Bryan kaya napasimangot agad ako.
"Hindi e."
Then nagpatuloy na ko sa pag aayos ng gamit ko.
Etong gagong toh. May kasalanan pa toh saken e. Gusto nyong malaman kung ano yun? Sige..
FLASHBACK
"What if I already love you? Are you goingto accept me, my feelings kahit hindi ka pa nakaka-move on sa kanya?"
Napaawang yung bibig ko sa sinabi nya. Di ko maigalaw yung katawan ko na para bang may kung anong mabigat na bagay na nakadagan saken. Nakatingin lang ako sa kanya habang nanginginig pa rin yung mga kamay ko at kung may anong bagay na tumatakbo sa dibdib ko.
Maya maya, unti-unti syang ngumiti hanggang sa tumawa na sya ng napakalakas at nakahawak na sya sa tiyan nya. Napasimangot naman ako.
"KEITH BRYAN DEL MUNDO!!!!"
Sigaws ko sa kana. Huminto sya sa pagtawa ng malakas pero halata pa rin na nagpipigil sya. Pinunasan nya yung mga luha sa gilid ng mata nya dahil sa kakatawa.
"Pffft.. Sorry. Pfft. If you could see ypur expression on the mirror, I'm very sure matatawa ka rin. Hahahahaha.."
Lalo akong naasimangot sa sinabi nya. At nang-asar pa talaga sya ahh.
Bago ko pa sya mahampas ng napakalakas nakatakbo na sya palayo saken habang dala-dala pa rin yung mga gamit ko. Hindi na ko nagdalawang isip na hubarin yung sapatos ko at habulin sya.
"PREPARE TO DIE MR. FAMOUS!!! NANEUN DANGSIN-EUL JUG-IL GEOS-IBNIDA! MAENGSE!!!" (I will kill you! Swear!)
Then hinabopl ko sya ng hinabol.
END OF FLASHBACK..
See? Kung ga'no ako kaseryoso nung time na yun, sa kanya biro lang pala. Nakakainis! Sayang effort e. Sayang yung paawang-awang ko ng bibig ko tapos joke lang pala xD Joke lang!
"How about Sean? Nakita mo ba sya?"
Tumingin ako sa kanya ng masama.
"Naneun bunsilmul geongayo?" (Am I lost and found?)
Nag-grin sya saken.
"Oo. Kaya nga sayo ako naghahanap eh ^___^"
"BRYAN!!!! Dangsin-eun meongcheonghan eongdeong-i ! dagchyeo!"(You dumb@ass! Shut up!)
Maya maya, nag piece sign sya saken. Inirapan kolang sya at pinagpatuloyko nayun gpaglalagay ko ngmga gamitko sa bag ko.
"Uy sorry na. Nagbbiro lang naman ako e."
Tiningnan ko lang sya at naglakad nako palabas ng classroom. Naramdaman kong sumnod sya saken.
"Akin na nga. Tulungan na kita."
Then kinuha nya saken yung bag ko at yung librong dala ko. Napatingin lang ako sa kanya pero seryoso na syasa paglalakad kaya hinayaan ko na lang sya.
"Dadaan ka pa ba sa bistro?"
"Syempre. Bakit?"
"Sakto. Sabay na tayo a."
Then nagpatuoy na lang kami sa paglalakad.
Pansin ko lang ah. Parang lagi na lang syang ganto? Lagi synag nakasunod aken. Kulang na lang patisa CR sumunod din sya. Pati twing dismissal ganun din. Twing papasok naman ganun din. Nadadatnan ko na lang sya sa labas ng gate namen na nakatayo. Pag tinatanong ko sya kung bakit nandun sya, sagot nya lang saken 'NAPADAAN LANG ^__^' Tapos ayun na! Magsasabay na kami papasok ng school. Hindi naman sa masama na yung ganun.Curious lang ako sa mga ikinikilos nya this past few days. I mean, nakakapanibao. Di ako sana. Hehehehe :">
BINABASA MO ANG
That Boy is My Savior
Teen FictionSAVIOR? Ano ba yung savior? Yun ba yung taong superhero? Yun ba yung nagliligtas sayo twing nasa kapahamakan ka like na-hold-up ka or anything? Pero pa'no kung yung taong dumating sa buhay mo, iba yung definition sa kanya ng SAVIOR? What if he save...