Beauty And A Bully

Chapter 20: Stuck

JEMI POV
Ngayon ay nasa school ako kasama si Dane, Christine, at Klara.

Transferee na pala si Klara dito.

Nasa canteen kami, hinihintay si Karlos para makipag-usap.

"Okay ka lng?" Tanong ko kay Klara na mukhang kinakabahan.

"O-oo, kinakabahan lng ako sa magiging reaction ni Karlos pag nakita nya ako."

I smiled at her. Naghintay kami, at maya-maya, nakita kong paparating na si Karlos.

"Jemi!" Kaway nito sakin.

Nang makalapit na sya, nagulat sya ng makita si Klara.

"W-what are y-you doing here?" Tanong ni Karlos kay Klara.

"Look, Karlos. I want to make it up to you. It's not easy to leave you-"

"And it's not easy to forgive you!" Putol ni Karlos kay Klara na kinagulat namin.

"Akala ko sa states ka na talaga titira. Hindi mo lng man sinabi sakin na aalis ka. Wala pa tayong communication. What do you expect na isipin namin?!" Halos pasigaw ng tanong ni Karlos.

"Kasi magiging distraction ko kayo sa pagtatrabaho ko kung may communication pa tayo! Mahirap rin kayong iwan! Sa tingin mo ba iiwan ko kayo kung umayos lng sa pagiisip si Dad?!"

At natameme naman don si Karlos.

"Alam ko yon ate. Ang masakit lng BAKIT, mo kami iniwan ng ganon lng. Walang goodbye note, bid farewell-"

"Bakit ba hindi mo maintindihan na kaya ko yon ginawa para buhayin kayo kasi hindi sapat ang perang nakukuha ni Mama sa trabaho nya at kasi mahal ko kayo?!" Putol naman ni Klara kay Karlos. Halos mangiyak na talaga si Klara.

Kami, sumusubaybay. Support lng kami, di na namin sila papakeelaman.

"I'm sorry Karlos..." Yun na lng ang sinabi ni Klara at tuluyan syang naiyak at tumakbo pa alis.

"Klara!" Hahabol sana ako kaso hinawakan ni Karlos ang braso ko.

"Let her be." Mahinang sagot nito.

"No! Sya na nga tong gumagawa ng paraan para magkaayos kayo papabayaan mo pa! What kind of brother are you?" Sagot ko at hinabol si Klara.

**
Where could she be?!

New student sya at pwede syang mawala.

"Huhuhu....."

May narinig akong hikbi sa stock room ng madaanan ko to.

Pumasok ako sa loob.

My Goodness, wala pa namang ilaw dito buti tanghali na at may liwanag.

"Klara?" Tawag ko.

"Iwan mo nako..." Sagot nito.

Nakita ko syang nakayakap sa mga tuhod nya sa isang sulok.

Niyakap ko sya.

"Don't worry. Magkakaayos rin kayo." Sabi ko.

"How? Tinutulak nya nga ako palayo."

"No. Hindi lng nya masink-in lahat lahat kasi nabigla sya. Kilala ko si Karlos. Alam kong tatanggapin ka rin nya ulit."

Naramdaman kong yumakap rin sya sakin at pinunasan ang mga luha.

"Y-yes... I won't give up..." Sabi nito tsaka ngumiti.

"Tara na, nakakatakot dito." Pabiro kong sabi tsaka tumayo na.

Pumunta ako sa pinto at-

sabi ko na nga ba.

"Tulong!"

Pesteng pintuan na di mabuksan na feeling horror movie ang peg!!

**
DANE POV
Nagdalawang isip pa kame kung susundan namin si Jemi. Kase baka magalit na pati privacy nila pinapakeelaman.

Pero ako sinundan ko sila.

I lost track of her sa may water fountain malapit sa stock room.

Aalis na sana ako ng may narinig ako.

"Tulong!" Si Jemi?!

Nakita kong galing stock room yon kaya pinuntahan ko.

Hays, eto nanaman yung scene nung una kaming nagkita.

"Jemi atras!" Malakas na sabi ko kasi baka mamaya di nanaman nya narinig.

bag!

Malakas na binangga ko yung pinto gamit ang braso ko.

Urgh! May sumabit pang loose wood sa braso ko.

It's fine na masaktan ako, basta Alam kong ligtas si Jemi.

"Are you okay?" Nagaalala kong tanog nang mabuksan ko ito.

Then suddenly, she hugged me.

"Thank you Dane." Bulong nito.

Of course I hugged her too. Papalampasin ko pa ba tong moment na to?

I looked at Klara na mukhang nagets kagad nya na tinatanong ko kung okay lng sya dahil agad syang nag thumbs up.

Naglakad na kami pabalik sa canteen pero nagulat ako sa sunod na nangyare......

Jemi held my hand.

**